صراط: یک مجله بین‌المللی مستندات جدیدی از نقش انگلیس در کمک به آمریکا برای سرپوس گذاشتن بر سرنگونی هواپیمای مسافربری ایران افشا کرده است.
مجله «وایس» بر اساس اسنادی که طبق قانون آزادی اطلاعات به دست آورده همکاری انگلیس و آمریکا برای پرده گذاشتن بر واقعیت‌های شلیک موشک به پرواز مسافربری شماره 655 شرکت هواپیمایی ایران‌ایر را افشا کرده است.
این هواپیما که در تاریخ 12 تیر ماه سال 1367 (۳ جولای) با 290 سرنشین از بندرعباس عازم دوبی بود، پس از هدف قرار گرفتن توسط موشک هدایت شونده ناو هواپیمابر «یو اس اس وینسنس» در آب‌های خلیج‌فارس سرنگون شد.
46 مسافر این هواپیما اتباع غیرایرانی و 66 مسافر نیز کودک بوده اند.
دولت آمریکا به رغم قبول پرداخت خسارت به خانواده قربانیان حادثه، هیچ‌گاه به خاطر این حادثه عذرخواهی نکرد.
«ویلیام راجرز» فرمانده ناو هواپیمابر مزبور نیز در پایان دوره خدمتی خود مدال شجاعت گرفت
«سولومون هیوز»، نویسنده این گزارش در مجله وایس، در ابتدا به «فشارهای منطقی آمریکا و انگلیس» بر ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه جهت افشای نقش این کشور در سرنگونی یک فروند هواپیمای مسافربری مالزی اشاره می‌کند، اما سپس می‌نویسد: «اما آمریکا و انگلیس هنگامی که واشنگتن در یک حادثه مشابه در سال 1988 به یک هواپیمای ایرانی شلیک کرد، چه واکنشی نشان دادند؟»
هیوز به این پرسش اینگونه پاسخ می‌دهد: «طبق اسنادی که من بر اساس قانون آزادی اطلاعات به دست آوردم، آنها سعی کردند این حادثه را مخفی کنند.»
آمریکا در آن زمان ادعا کرد که نیروهای این کشور تحت فشارهای مضاعفی از جانب قایق‌های گشتی ایران بوده است و این هواپیمای مسافربری را با هواپیمای جنگی اشتباه گرفته‌اند.
اسناد محرمانه نشان می‌دهند رونالد ریگان، رئیس جمهور وقت آمریکا و مارگارت تاچر، نخست وزیر انگلیس طی نامه‌نگاری با یکدیگر خواسته‌اند مسئولیت این حادثه متوجه ایران شود. آنها در این نامه‌ها تأکید کرده‌اند که بایستی گفته شود آمریکا برای دفاع از خود اقدام به سرنگونی این هواپیما کرده است.
در یکی از نامه‌‌های مربوط به این حادثه به تاریخ 7 جولای ریگان به تاچر می‌نویسد «خانم تاچر می‌خواهم از شما به خاطر حمایت فوری از اقدامات دفاعی آمریکا در حادثه هواپیمای مسافربری ایران تشکر کنم.»
در نامه دیگری که بالای آن مهر محرمانه حک شده ریگان نوشته تمایل دارد برخی مسائل را درباره سرنگونی هواپیمای مسافربری ایران با تاچر در میان بگذارد.
رئیس جمهور وقت آمریکا در نامه مورد اشاره ضمن ابراز نگرانی از درخواست ایران از سازمان ملل برای محکوم کردن کشتار غیرنظامیان به دست آمریکایی‌ها خواسته این حادثه موجب خدشه‌دار شدن منافع دوجانبه آمریکا و انگلیس در منطقه خلیج [فارس] نشود و حضور نیروی دریایی غرب در آن منطقه را تحت تأثیر قرار ندهد.
مطابق اسناد به دست آمده، «مارگارت تاچر» در نامه محرمانه دیگری به تاریخ 26 جولای ضمن حمایت از آمریکایی‌ها و شماتت ایران، می‌نویسد که این حادثه نتایج خوبی به همراه داشته است.
تاچر به ریگان می‌نویسد: «این اتفاق دست‌کم به مقامات ایران نیاز پایان دادن به درگیری‌های در منطقه خلیج [فارس] را گوشزد می‌کند.»
مجله وایس می‌نویسد با آنکه خانم تاچر حمایت همه‌جانبه‌ای از آمریکا به عمل آورده، اما، مقامات ظاهراً در پس پرده از ابعاد این حادثه نگران بوده‌اند.
در یکی از عجیت‌ترین یادداشت‌ها دیپلمات‌های انگلیسی گفته‌اند که مقامات وزارت خارجه آمریکا در واقع از انگلیسی‌ها خواسته‌اند تا اقدام به گلایه و شکایت از نیروی دریایی آمریکا بکنند تا آنها در آینده کمتر دست به اقدامات خطرناک بزنند.
در نامه‌ای محرمانه از سفارت بریتانیا در واشنگتن خطاب به وزارت خارجه انگلیس، مورخ 19 جولای آمده است: «معاون دستیار وزارت خارجه آمریکا در اداره خاور نزدیک به طور محرمانه به ما گفته است که در سطح سیاسی در وزارت خارجه و پنتاگون در این مورد توافق عمومی وجود دارد که نیروی دریایی آمریکا باید اقدامات بیشتری برای هماهنگ کردن فعالیت‌هایش با برج مراقبت غیرنظامی در خلیج انجام دهد.»
قبل از این نامه در یک تلکس محرمانه به تاریخ 13 جولای به صراحت این نکته ذکر شده که خطی که در افکار عمومی باید دنبال شود این است که عمل شلیک موشک «بعد از حمله ایرانی‌ها» انجام شده و اینکه ناو وینسس به یک هواپیمای نامعلوم هشدار صادر کرده اما بعد از عدم دریافت پاسخ در راستای حمایت از خود اقدام به شلیک به سمت آن کرده است.
به نوشته وایس، در نوشته‌های محرمانه، اوضاع حتی بحث‌انگیزتر از این حرفهاست. در همین یادداشت آمده است: «سطح مناسبی از ابهام و معما در این باره وجود دارد. تعدادی از جزئیات ذکر شده در روایت اولیه آمریکا از ماجرا بعدا اصلاح شده‌اند.»
در ادامه این یادداشت آمده است: «علی‌رغم این درباره برخی ادعاهای دیگر آمریکا سوالاتی وجود دارد از جمله اینکه چرا تجهیزات بازرسی الکترونیک ناو وینسنس آمریکا این هواپیما را یک هواپیمای نظامی در نظر گرفته است و اینکه آیا این کشتی جنگی تلاش کرده با هواپیمای مورد نظر روی فرکانس‌های رادیویی مناسب ارتباط برقرار کند.»
این یادداشت تأکید می‌کند که انگلیس همچنان حامی آمریکا است و طرف این کشور را خواهد گرفت.
مجله «وایس» بر اساس اسنادی که طبق قانون آزادی اطلاعات به دست آورده همکاری انگلیس و آمریکا برای پرده گذاشتن بر واقعیت‌های شلیک موشک به پرواز مسافربری شماره 655 شرکت هواپیمایی ایران‌ایر را افشا کرده است.
این هواپیما که در تاریخ 12 تیر ماه سال 1367 (۳ جولای) با 290 سرنشین از بندرعباس عازم دوبی بود، پس از هدف قرار گرفتن توسط موشک هدایت شونده ناو هواپیمابر «یو اس اس وینسنس» در آب‌های خلیج‌فارس سرنگون شد.
46 مسافر این هواپیما اتباع غیرایرانی و 66 مسافر نیز کودک بوده اند.
دولت آمریکا به رغم قبول پرداخت خسارت به خانواده قربانیان حادثه، هیچ‌گاه به خاطر این حادثه عذرخواهی نکرد.
«ویلیام راجرز» فرمانده ناو هواپیمابر مزبور نیز در پایان دوره خدمتی خود مدال شجاعت گرفت
«سولومون هیوز»، نویسنده این گزارش در مجله وایس، در ابتدا به «فشارهای منطقی آمریکا و انگلیس» بر ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه جهت افشای نقش این کشور در سرنگونی یک فروند هواپیمای مسافربری مالزی اشاره می‌کند، اما سپس می‌نویسد: «اما آمریکا و انگلیس هنگامی که واشنگتن در یک حادثه مشابه در سال 1988 به یک هواپیمای ایرانی شلیک کرد، چه واکنشی نشان دادند؟»
هیوز به این پرسش اینگونه پاسخ می‌دهد: «طبق اسنادی که من بر اساس قانون آزادی اطلاعات به دست آوردم، آنها سعی کردند این حادثه را مخفی کنند.»
آمریکا در آن زمان ادعا کرد که نیروهای این کشور تحت فشارهای مضاعفی از جانب قایق‌های گشتی ایران بوده است و این هواپیمای مسافربری را با هواپیمای جنگی اشتباه گرفته‌اند.
اسناد محرمانه نشان می‌دهند رونالد ریگان، رئیس جمهور وقت آمریکا و مارگارت تاچر، نخست وزیر انگلیس طی نامه‌نگاری با یکدیگر خواسته‌اند مسئولیت این حادثه متوجه ایران شود. آنها در این نامه‌ها تأکید کرده‌اند که بایستی گفته شود آمریکا برای دفاع از خود اقدام به سرنگونی این هواپیما کرده است.
در یکی از نامه‌‌های مربوط به این حادثه به تاریخ 7 جولای ریگان به تاچر می‌نویسد «خانم تاچر می‌خواهم از شما به خاطر حمایت فوری از اقدامات دفاعی آمریکا در حادثه هواپیمای مسافربری ایران تشکر کنم.»
در نامه دیگری که بالای آن مهر محرمانه حک شده ریگان نوشته تمایل دارد برخی مسائل را درباره سرنگونی هواپیمای مسافربری ایران با تاچر در میان بگذارد.
رئیس جمهور وقت آمریکا در نامه مورد اشاره ضمن ابراز نگرانی از درخواست ایران از سازمان ملل برای محکوم کردن کشتار غیرنظامیان به دست آمریکایی‌ها خواسته این حادثه موجب خدشه‌دار شدن منافع دوجانبه آمریکا و انگلیس در منطقه خلیج [فارس] نشود و حضور نیروی دریایی غرب در آن منطقه را تحت تأثیر قرار ندهد.
مطابق اسناد به دست آمده، «مارگارت تاچر» در نامه محرمانه دیگری به تاریخ 26 جولای ضمن حمایت از آمریکایی‌ها و شماتت ایران، می‌نویسد که این حادثه نتایج خوبی به همراه داشته است.
تاچر به ریگان می‌نویسد: «این اتفاق دست‌کم به مقامات ایران نیاز پایان دادن به درگیری‌های در منطقه خلیج [فارس] را گوشزد می‌کند.»
مجله وایس می‌نویسد با آنکه خانم تاچر حمایت همه‌جانبه‌ای از آمریکا به عمل آورده، اما، مقامات ظاهراً در پس پرده از ابعاد این حادثه نگران بوده‌اند.
در یکی از عجیت‌ترین یادداشت‌ها دیپلمات‌های انگلیسی گفته‌اند که مقامات وزارت خارجه آمریکا در واقع از انگلیسی‌ها خواسته‌اند تا اقدام به گلایه و شکایت از نیروی دریایی آمریکا بکنند تا آنها در آینده کمتر دست به اقدامات خطرناک بزنند.
در نامه‌ای محرمانه از سفارت بریتانیا در واشنگتن خطاب به وزارت خارجه انگلیس، مورخ 19 جولای آمده است: «معاون دستیار وزارت خارجه آمریکا در اداره خاور نزدیک به طور محرمانه به ما گفته است که در سطح سیاسی در وزارت خارجه و پنتاگون در این مورد توافق عمومی وجود دارد که نیروی دریایی آمریکا باید اقدامات بیشتری برای هماهنگ کردن فعالیت‌هایش با برج مراقبت غیرنظامی در خلیج انجام دهد.»
قبل از این نامه در یک تلکس محرمانه به تاریخ 13 جولای به صراحت این نکته ذکر شده که خطی که در افکار عمومی باید دنبال شود این است که عمل شلیک موشک «بعد از حمله ایرانی‌ها» انجام شده و اینکه ناو وینسس به یک هواپیمای نامعلوم هشدار صادر کرده اما بعد از عدم دریافت پاسخ در راستای حمایت از خود اقدام به شلیک به سمت آن کرده است.
به نوشته وایس، در نوشته‌های محرمانه، اوضاع حتی بحث‌انگیزتر از این حرفهاست. در همین یادداشت آمده است: «سطح مناسبی از ابهام و معما در این باره وجود دارد. تعدادی از جزئیات ذکر شده در روایت اولیه آمریکا از ماجرا بعدا اصلاح شده‌اند.»
در ادامه این یادداشت آمده است: «علی‌رغم این درباره برخی ادعاهای دیگر آمریکا سوالاتی وجود دارد از جمله اینکه چرا تجهیزات بازرسی الکترونیک ناو وینسنس آمریکا این هواپیما را یک هواپیمای نظامی در نظر گرفته است و اینکه آیا این کشتی جنگی تلاش کرده با هواپیمای مورد نظر روی فرکانس‌های رادیویی مناسب ارتباط برقرار کند.»
این یادداشت تأکید می‌کند که انگلیس همچنان حامی آمریکا است و طرف این کشور را خواهد گرفت.
