گروه سیاسی صراط - روزنامه وطن امروز که همزمان با پایان دولت دهم، انتشار آن به دلیل آنچه بی پولی اعلام شد، متوقف شده بود، در مطلبی، به ستایش کم‌سابقه محمدباقر قالیباف پرداخت.
به گزارش گروه سیاسی صراط، مطلب موردنظر که در صفحه اول روزنامه مذکور به چاپ رسیده، به بهانه بررسی رابطه دولت و شهرداری تهران و نیز طرح شهرداری برای جداسازی فضای کاری کارمندان زن و مرد، برای محمدباقر قالی باف سنگ تمام گذاشته و مظلومیت های او در مقام شهردار تهران را یک به یک برشمرده است!
البته اینجا صحبت از ماهیت طرح قابل تقدیر شهرداری نیست، امروز حتی 183 نماینده مجلس از این طرح حمایت کرده اند؛ اما نکته قابل تامل توصیفات اغراق آمیزی است که به بهانه این طرح از شهردار تهران به عمل آمده است.
مدح قالی باف در روزنامه منتسب به بذرپاش در حالی صورت می گیرد که در حال حاضر رسانه های پرشماری منتسب به شهرداری تهران در میان رسانه های کشور به چشم می خورند اما به ندرت چنین توصیفاتی از قالی باف در انها دیده می شود.
شاید بتوان زین پس، وطن امروز را از جرگه رسانه های حامی محمد باقر قالی باف نامید.
برخی از توصیفات مطلب روزنامه متعلق به مشاور سابق احمدی نژاد از قالی باف به شرح زیر است:
... همان‌که روزی شهردار تهران گفت؛ «اختیاراتش را بدهید، امکاناتش را بدهید، حل معضل آلودگی شهر تهران که من شهردارش باشم، با من». قالیباف خواست با شجاعتی شاید زیاده از حد، بلکه با گذشتی شاید زیاده از حد، از بارهای انباشته و تلنبار شده روی دوش دولت کم کند، در امری مهم و توی چشم، به دولت کمک کند، جوابگو هم خودش باشد بلکه اساسا خیال دولت را از وزش باد و احیانا تبدیل مکرر و عبرت‌آموز باد مورد تمسخر واقع شده به توفان و گردباد، راحت کند اما دولت اهل حق و حقوق، انگار نه انگار! شاید اگر یک نامزد انتخابات 24 خرداد 92 این حق را داشت که دعوت ناهار وحدت دولت اعتدال را محلی ننهد، همین شهردار تهران بود اما از زمین تا آسمان تفاوت دارد مشی و منش نامزد شکست خورده اصولگرا در سال 92 با بی‌منشی، بلکه اساسا ددمنشی نامزد شکست خورده اصلاح‌طلب در سال 88!
...همان به اندکی تامل کنیم که چرا این‌همه حامیان دولت کنونی با شهردار تهران، بی‌تحمل و نابردبار هستند؟! این است آیا جواب تبریک زودهنگام دکتر قالیباف به جناب روحانی؟! این است آیا پاسخ آن همه قانونگرایی، با وجود حداقلی‌ترین برد ممکنی که یک رئیس‌جمهور می‌تواند داشته باشد؟! این است آیا واکنش به خویشتنداری کسانی که 24 خرداد 92 رای به دیگر نامزدها داده بودند؟! این است آیا اعتدال؟! این است آیا شکر حضور نامزدهایی از تبار همین شهردار تهران در ناهار وحدت، به جای اینکه احیانا کشور را چون بخت‌برگشتگان هشتاد و هشتی بخواهند به آشوب بکشانند؟! خدا نکند نردبان فلان ماشین آتش‌نشانی، دیر باز شود! همان دولتمردانی که ده‌ها بار متاثر از نواقص اتوبوس اسکانیا، به راحتی از کنار خون ریخته شده فرزندان این ملت گذشته و هنوز هم می‌گذرند و اندکی خم به «ابروی امید» و «آبروی تدبیر» خود نمی‌آورند، چنان سریع نامه می‌نویسند و چنان عجول شهردار تهران را می‌نوازند که آدمی گمان می‌برد کینه شخصی با قالیباف دارند! بعضی‌ها براساس آنچه مرقوم نمی‌دارند اما فی‌الواقع اتفاق افتاده، به چه ضعیفی توافق می‌بندند و به چه آسانی از حقوق ملی، اقتدار ملی، غرور ملی و استقلال ملی می‌گذرند اما آنجا که پای تخریب مدیریت جهادی در میان باشد، از هیچ چیز نمی‌گذرند! در آخرین نمونه از این رفتار و گفتار خارج از حیا، رسانه‌های دولتی، همصدا با رسانه‌های آمریکایی، همصدا با رسانه‌های اسرائیلی و همصدا با ماهواره‌های مورد علاقه آقای رفسنجانی، بلکه جلوتر و تندتر و افراطی‌تر از بوق‌های اجنبی، شهردار تهران را به سبب عملی من باب راحتی مضاعف زن ایرانی، چنان مورد تاخت و تاز قرار داده‌اند، کانه ذنب لایغفر مرتکب شده!
... من لااقل در این بخش از نوشته، نمی‌خواهم بگویم که بعضی از این رسانه‌های متاسفانه دولتی و روزنامه‌خوار، چه از جان قالیباف می‌خواهند؟! ............ مختصر و مفید حرفی که شهردار تهران زد، یعنی «اصلاح» و لشکرکشی مشترک رسانه‌های معلوم‌الحال و معاند، دقیقا یعنی «افساد» اما «و اذا قیل لهم لا تفسدوا فی الارض، قالوا انما نحن مصلحون. الا انهم هم المفسدون ولکن لا یشعرون». آری! شک باید کرد در شعور جماعتی که چشم دیدن راحتی بیشتر زنان و دختران جامعه ایرانی را ندارند. این جماعت مریض، برخلاف آنچه وانمود می‌کنند، بیشتر مشکل با شعور دارند تا شرع! و دقیقا منتج از همین بی‌شعوری است که با وجود این همه دفتر و دستک در جای‌جای ایران، چشم دیدن یک ساختمان چند طبقه در خیابان بهشت را ندارند! چشم دیدن مدیریت جهادی را ندارند! چشم دیدن کار و خدمت را ندارند! و مرتب می‌خواهند حاشیه درست کنند، بلکه با سیاسی‌کاری، وقت و انرژی و توان شهردار تهران را تلف کنند. این همه تنگ نظری، «والله بالله تالله» نوبر است، نوبر! دولت باید دولت باشد...
صراط از طرح جداسازی محیط کاری کارمندان زن و مرد در ادارات حمایت می کند اما سینه چاکی برای یک مدیر به بهانه حمایت از یک طرح قابل تامل است.
به گزارش گروه سیاسی صراط، مطلب موردنظر که در صفحه اول روزنامه مذکور به چاپ رسیده، به بهانه بررسی رابطه دولت و شهرداری تهران و نیز طرح شهرداری برای جداسازی فضای کاری کارمندان زن و مرد، برای محمدباقر قالی باف سنگ تمام گذاشته و مظلومیت های او در مقام شهردار تهران را یک به یک برشمرده است!
البته اینجا صحبت از ماهیت طرح قابل تقدیر شهرداری نیست، امروز حتی 183 نماینده مجلس از این طرح حمایت کرده اند؛ اما نکته قابل تامل توصیفات اغراق آمیزی است که به بهانه این طرح از شهردار تهران به عمل آمده است.
مدح قالی باف در روزنامه منتسب به بذرپاش در حالی صورت می گیرد که در حال حاضر رسانه های پرشماری منتسب به شهرداری تهران در میان رسانه های کشور به چشم می خورند اما به ندرت چنین توصیفاتی از قالی باف در انها دیده می شود.
شاید بتوان زین پس، وطن امروز را از جرگه رسانه های حامی محمد باقر قالی باف نامید.
برخی از توصیفات مطلب روزنامه متعلق به مشاور سابق احمدی نژاد از قالی باف به شرح زیر است:
... همان‌که روزی شهردار تهران گفت؛ «اختیاراتش را بدهید، امکاناتش را بدهید، حل معضل آلودگی شهر تهران که من شهردارش باشم، با من». قالیباف خواست با شجاعتی شاید زیاده از حد، بلکه با گذشتی شاید زیاده از حد، از بارهای انباشته و تلنبار شده روی دوش دولت کم کند، در امری مهم و توی چشم، به دولت کمک کند، جوابگو هم خودش باشد بلکه اساسا خیال دولت را از وزش باد و احیانا تبدیل مکرر و عبرت‌آموز باد مورد تمسخر واقع شده به توفان و گردباد، راحت کند اما دولت اهل حق و حقوق، انگار نه انگار! شاید اگر یک نامزد انتخابات 24 خرداد 92 این حق را داشت که دعوت ناهار وحدت دولت اعتدال را محلی ننهد، همین شهردار تهران بود اما از زمین تا آسمان تفاوت دارد مشی و منش نامزد شکست خورده اصولگرا در سال 92 با بی‌منشی، بلکه اساسا ددمنشی نامزد شکست خورده اصلاح‌طلب در سال 88!
...همان به اندکی تامل کنیم که چرا این‌همه حامیان دولت کنونی با شهردار تهران، بی‌تحمل و نابردبار هستند؟! این است آیا جواب تبریک زودهنگام دکتر قالیباف به جناب روحانی؟! این است آیا پاسخ آن همه قانونگرایی، با وجود حداقلی‌ترین برد ممکنی که یک رئیس‌جمهور می‌تواند داشته باشد؟! این است آیا واکنش به خویشتنداری کسانی که 24 خرداد 92 رای به دیگر نامزدها داده بودند؟! این است آیا اعتدال؟! این است آیا شکر حضور نامزدهایی از تبار همین شهردار تهران در ناهار وحدت، به جای اینکه احیانا کشور را چون بخت‌برگشتگان هشتاد و هشتی بخواهند به آشوب بکشانند؟! خدا نکند نردبان فلان ماشین آتش‌نشانی، دیر باز شود! همان دولتمردانی که ده‌ها بار متاثر از نواقص اتوبوس اسکانیا، به راحتی از کنار خون ریخته شده فرزندان این ملت گذشته و هنوز هم می‌گذرند و اندکی خم به «ابروی امید» و «آبروی تدبیر» خود نمی‌آورند، چنان سریع نامه می‌نویسند و چنان عجول شهردار تهران را می‌نوازند که آدمی گمان می‌برد کینه شخصی با قالیباف دارند! بعضی‌ها براساس آنچه مرقوم نمی‌دارند اما فی‌الواقع اتفاق افتاده، به چه ضعیفی توافق می‌بندند و به چه آسانی از حقوق ملی، اقتدار ملی، غرور ملی و استقلال ملی می‌گذرند اما آنجا که پای تخریب مدیریت جهادی در میان باشد، از هیچ چیز نمی‌گذرند! در آخرین نمونه از این رفتار و گفتار خارج از حیا، رسانه‌های دولتی، همصدا با رسانه‌های آمریکایی، همصدا با رسانه‌های اسرائیلی و همصدا با ماهواره‌های مورد علاقه آقای رفسنجانی، بلکه جلوتر و تندتر و افراطی‌تر از بوق‌های اجنبی، شهردار تهران را به سبب عملی من باب راحتی مضاعف زن ایرانی، چنان مورد تاخت و تاز قرار داده‌اند، کانه ذنب لایغفر مرتکب شده!
... من لااقل در این بخش از نوشته، نمی‌خواهم بگویم که بعضی از این رسانه‌های متاسفانه دولتی و روزنامه‌خوار، چه از جان قالیباف می‌خواهند؟! ............ مختصر و مفید حرفی که شهردار تهران زد، یعنی «اصلاح» و لشکرکشی مشترک رسانه‌های معلوم‌الحال و معاند، دقیقا یعنی «افساد» اما «و اذا قیل لهم لا تفسدوا فی الارض، قالوا انما نحن مصلحون. الا انهم هم المفسدون ولکن لا یشعرون». آری! شک باید کرد در شعور جماعتی که چشم دیدن راحتی بیشتر زنان و دختران جامعه ایرانی را ندارند. این جماعت مریض، برخلاف آنچه وانمود می‌کنند، بیشتر مشکل با شعور دارند تا شرع! و دقیقا منتج از همین بی‌شعوری است که با وجود این همه دفتر و دستک در جای‌جای ایران، چشم دیدن یک ساختمان چند طبقه در خیابان بهشت را ندارند! چشم دیدن مدیریت جهادی را ندارند! چشم دیدن کار و خدمت را ندارند! و مرتب می‌خواهند حاشیه درست کنند، بلکه با سیاسی‌کاری، وقت و انرژی و توان شهردار تهران را تلف کنند. این همه تنگ نظری، «والله بالله تالله» نوبر است، نوبر! دولت باید دولت باشد...
صراط از طرح جداسازی محیط کاری کارمندان زن و مرد در ادارات حمایت می کند اما سینه چاکی برای یک مدیر به بهانه حمایت از یک طرح قابل تامل است.
حال بهم زن
چاپلوس
ارزشی ...... !!!
قالیباف ..........
تورو قرآن راست میگی؟
پس من دیگه حزب الهی نیستم . اصلا کلا نظرم در مورد حزب اللهی ها عوض شد
بابا ما داریم از حسادت می ترکیم چه کنیم
من نمی دونم که داماد فلان وزیر دولت احمدی نژاد بودن و رانت مدیریتی و رانت تحصیلی و غیره نبوده
مردم را چی فرض کردید؟
حداقل صراط هر مرامی داره با کارش مخاطب داره نه رانت مختلف برید ببینید چقدر یارانه مطبوعات گرفته وطن امروز
البته بنده به صراط انتقاد جدی دارم ولی پا رو حق نمی گذارم
نه با جلیلیه نه با قالیبافه نه طرف دار لاریجانیه
حاجی این سایت ضربه به اصولگراییه
اسمشو عوض کنید
نمی‌دونم چه اصراری دارید که ما رو بخندونید! اعتماد به نفس تا کجا؟ تا به سقف؟!
امان از جهل...