گروه سیاسی صراط - ایران از نفوذ چشمگیری در عراق برخوردار بوده و این نفوذ بی شک از هر کشور خارجی دیگری بیشتر است. منابع غربی ایران را مهم ترین عامل نخست وزیری مجدد نوری المالکی در سال 2010 می دانند.
آنها همچنینی نزدیکی ایران به جلال طالبانی را عامل رد درخواست برگزاری جلسه رای عدم
اعتماد به مالکی قلمداد کرده اند. با این تحلیل ها، غرب ماندن یا رفتن مالکی از سمت نخست وزیری را تا حد زیادی متاثر از نقش ایران در این کشور می دانند.
مالکی کیست؟
نوری مالکی سیاستمدار شیعه عراقی است که از سال 2006 در مسند قدرت نخست وزیری بر کشور عراق قرار دارد. مالکی در طول زمامداری خود در عراق توانسته جامعه چند پاره عراق را به نحو خوبی در کنار یکدیگر جای دهد و با همکاری با طوائف اهل سنت غرب این کشور- خصوصا در استان الانبار- پیشگامان القاعده در این کشور را سرکوب کند.
مالکی اگر چه در طول فعالیت خود در سمت نخست وزیری اشتباهاتی داشته است،
ولی در کل کارنامه قابل قبولی در نحوه برخورد با گروهک تروریستی منافقین، سر و
سامان دادن به اوضاع اقتصادی و معیشتی مردم عراق، اثبات قدرت شیعیان در عرصه حکومت
داری و همچنین آرام نمودن قبائل اهل سنت در جای جای این کشور داشته است. اگر چه رسانه های غربی تحولات این روزهای عراق را به دلیل سرکوب سنی مذهب های عراق می دانند، ولی تحلیل گران بی طرف نوع دیگری از این داستان را روایت می کنند.
نوری مالکی به خوبی توانست برگزاری انتخابات پارلمان عراق را مدیریت کند و آن را بدون کمترین حادثه تروریستی ای به پایان برساند و البته حزب متبوع او با فهرست
"دولت قانون" توانست بیشترین کرسی - 93 کرسی - را نسبت به دیگر گروه های
عراقی به دست آورد، و به این ترتیب بود که طرف غربی-عربی به فکر گزینه دیگری برای
متزلزل کردن جایگاه نوری مالکی افتاد.
در حال حاضر نوری مالکی، با کرسی هایی که از آن خود کرده است می تواند دولت دیگری تشکیل دهد و سایر رقبا را از رسیدن به صندلی نخست وزیری باز دارد. وی در حال حاضر کنترل قوه قضاییه، کمیسیون انتخابات عراق، ارتش، درآمدهای نفتی و... را در دست دارد.
اختلافات سیاسی مالکی و مقتدی صدر
بزرگترین اشتباه مالکی را می توان سرکوب جریان نظامی "مقتدی صدر" موسوم به "جیش المهدی" دانست. کاری که "نوری مالکی" به عنوان یک نخست وزیر انجام داد، دستور «عملیات یورش دلاوران» در بهار سال 2008 بود که طی آن نیروهای ارتش عراق با حمایت آمریکا به "جیش المهدی"، شاخه نظامی "جریان صدر" حمله کرده و آنها را سرکوب کردند.
صدر و حکیم اگر چه از رهبران شیعه عراقی به حساب می آیند ولی به دلیل اختلافاتی که اوج آن در سال 2008 و درگیری نظامی بین طرفین بود، به راحتی به حمایت از نوری مالکی حتی در شرایط فعلی هم دست نمی زنند.
مانور نظامی"صدری‌ها" در حمایت از فتوای آیت الله سیستانی
مالکی در گفت وگو با شبکه فرانس 24 در زمستان سال گذشته، گفته بود: "آن چه مقتدا صدر می گوید مستحق پاسخگویی نیست. او آدم تازه کاری در عرصه سیاسی است و اصول فرایند سیاسی را بلد نیست، قانون اساسی جایگاهی نزد مقتدا صدر ندارد و او هیچ چیز از قانون اساسی نمی فهمد."
اما مانور "صدری ها" بعد از فتوای جهاد آیت الله سیستانی در بغداد، نجف، کربلا و خیلی دیگر از شهرهای عراق نشان داد که در شرایط بحران، "مقتدی صدر" می تواند کاربردهای زیادی برای کشور عراق داشته باشد، آن هم زمانی که ارتش عراق که نوری مالکی 25 میلیارد دلار صرف تقویت آن کرده بود، به یکباره کمرش شکست.
با توجه به شرایط پیش آمده برای کشور عراق و خطر تجزیه از سوی جریانات تکفیری به رهبری "داعش" و تاکید کردها با رهبری "بارزانی" برای استقلال از عراق، ایران که بیشتر از هر کشور دیگری خواستار اتحاد در این کشور است، نقش تعیین کننده ای در ماندن یا رفتن نوری مالکی ایفا خواهد کرد.
