صراط: ماه مبارک رمضان، فرصتی برای آشتی با ادعیه است که حقیقتاً ابزاری ویژه
برای ارتباط با معبود است. نجوا با خالق از زبان معصوم برکات ویژه ای دارد
که جایگزینی برای آن وجود ندارد. یکی از این ادعیه، دعای ابوحمزه ثمالی
است.
آیت الله جوادی آملی از برکات این دعا این گونه کفته اند: دعای ابوحمزه ثمالی دعائی است که وجود مبارک امام سجاد، زین العابدین سلام الله علیه در تمام سحرهای ماه مبارک رمضان آن را می‌خواندند. شایسته است پیروان عترت طاهرین تأسّی کنند و در سحرها بیدار باشند و این دعای نورانی را قرائت کنند.
فرازی از دعای ابوحمزه ثمالی:
فَمالی لا اَبْکی اَبْکی... اَبْکی
لِظُلْمَةِ قَبْری اَبْکی لِضیقِ لَحَد، اَبْکی لِخُروُجی مِنْ قَبْری
عُرْیاناً ذَلیلاً حامِلاً ثِقْلی عَلی ظَهْری
پس چرا گریه نکنم؟... گریه کنم برای تاریکی
قبرم، گریه کنم برای تنگی لحدم، گریه کنم برای بیرون آمدنم از قبر برهنه و
خوار که بار سنگینم را به پشتم بار کرده ام.
