این طرح توسط "کنت کاتزمن" کارشناس باسابقه مسائل ایران و آمریکا و
تحلیلگر کنگره نوشته شده و قرار است در نشست شورای آتلانتیک به همراه گزارش
دیگری درباره برداشته شدن تحریم‌های اتحادیه اروپا ارائه شود.
بر اساس این طرح احتمالا دولت آمریکا تصمیم بگیرد تا آفتاب تحریم ها علیه
ایران تا 31 دسامبر 2016 غروب کرده و این تحریم ها برداشته شود.
برداشته شدن این تحریم ها باعث می شود تا بخش انرژی ایران به روی سرمایه
گذاری های خارجی باز شده و این امکان برای ایران ایجاد خواهد شد تا تولید
نفت و گاز خود را توسعه بخشد.
کاتزمن البته معتقد است که احتمالا کنگره بخواهد که تحریم ها علیه ایران
که مدت ها پیش تصویب شده را تمدید بخشد اما در این صورت اوباما از اختیار
حق وتوی خود استفاده خواهد کرد.
طرح کاتزمن می‌تواند نقشه راه عملی برای کاخ سفید و قابل قبول برای ایران فراهم کند.
از سال 1979 و پس از حادثه سفارت آمریکا در تهران (لانه جاسوسی) آمریکا
تحریم هایی را علیه ایران اعمال کرد اما این تحریم ها طی چند سال اخیر
تشدید یافت و ایران تحت تحریم های شدید آمریکا و اروپا قرار گرفت. در این
سال ها همچنین 4 قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل علیه ایران به تصویب رسیده
است.
از سال 2012 آمریکا بخش نفت ایران را تحت تحریم قرار داد و کشورهای خریدار
نفت ایران را تحت فشار قرار داد تا خرید نفت خود از ایران را کاهش یا قطع
کنند اگر چه این روند پس از توافق موقت چند ماه پیش ایران و گروه 1+5 متوقف
شد.
المانیتور در گزارش خود نوشت حتی اگر بخشی از تحریم های ایران بر اساس طرح
کاتزمن برداشته شود اما جمهوری اسلامی ایران همچنان به دلایل آنچه که
حمایت از تروریسم و نقض حقوق بشر خوانده شده تحت تحریم های آمریکا باقی
خواهد ماند.
"کورنلیوس آدبار" از کارشناسان بنیاد کارنگی برای صلح بین المللی معتقد
است اگر چه اروپا برای برداشتن تحریم ها علیه ایران روند ساده تری را دارد
اما این اقدام اروپا وابسته به آمریکا است.
آدبار در گزارش خود درباره تحریم های اتحادیه اروپا نوشته است: هر دو روند
اعمال تحریم ها و برداشته شدن آن نیازمند یک چیز است: خواسته سیاسی
کشورهای عضو. اگر 28 کشور عضو اتحادیه اروپا رای به برداشته شدن یا تعلیق
تحریم ها بدهند همین کافی است چون مجریان سیاست خارجی اتحادیه اروپا نیازی
به تعامل با کنگره ندارند.
این کارشناس بنیاد کارنگی در ادامه نوشت: این موضوع بسیار مهم است که هرگونه کاهش تحریم ها باید میان آمریکا و اروپا هماهنگ شود تا نتایج آن در راستای یکدیگر باشد. این موضوع مناسب نیست که اتحادیه اروپا تحریم ها را بردارد و انتظار داشته باشد تا شرکت های اروپایی تجارت با ایران را از سر بگیرند اما در عین حال از تنبیه شدن توسط آمریکا نگرانی نداشته باشند.
آدبار پیشنهاد داده است که تمرکز برای کاهش تحریم ها در آینده باید در 4 زمینه باشد.
1- اجازه دادن به کشورهای خارجی برای واردات آزادانه نفت و گاز ایران
2- آزادسازی 100 میلیارد دلار درآمد نفتی ایران که هم اکنون در بانک های خارجی بلوکه شده است.
3- کاهش محدودیت ها علیه ایران در زمینه تبادل مالی، بیمه و صنایعی نظیر خودروسازی و کشتی سازی.
4- خارج کردن تعدادی از ایرانیان از لیست ممنوعیت سفر.
البته بسیاری از تحریم های آمریکا و اروپا احتمالا به قوت خود باقی بماند.
این تحریم ها شامل ممنوعیت صادرات هرگونه فناوری که می تواند در صنعت هسته
ای یا دیگر برنامه های تسلیحاتی شود، خواهد بود.
