صراط: این زنان که تعدادشان بالغ بر 26 نفر است و برخی ایتالیایی و برخی دارای تابعیت کشورهای دیگر هستند، در نامه خود به پاپ تاکید کردند که نسبت به کشیش ها حس عاشقانه دارند و یا اینکه قبلا رابطه ای عاشقانه با آنها داشتند و یا این که می خواهند رابطه ای عاشقانه برقرار کنند. آنها تصریح کرده اند که به نمایندگی از دیگر زنان راهبه که دارای چنین وضعیتی هستند، این نامه را ارسال کرده اند.
در این نامه، زنان راهبه از رنج و سختی های خود برای پاپ نوشتند و خواستار دیدار با وی شدند. آنها از اینکه نمی توانند زندگی معمولی و مطابق میل خود داشته باشند، در رنج و عذابند.
پاپ فرانسیس، پیش از این رهبانیت و تجرد در کلیسا را تایید کرده بود، اما در سال 2010 تعدیل موضع خود محتمل دانست.
این در حالی است که پاپ، تا زمان مرگ بیوه "جرنیمو بودیستا" اسقف سابق، با وی دیدار می کرد. اسقف مذکور 40 سال پیش منصب خود را برای ازدواج با این زن ترک کرده بود.
اما زنان راهبه در نامه خود که از داخل واتیکان منتشر شد، نوشتند: "ما این مردان (کشیش ها) را دوست داریم و آنها نیز ما را دوست دارند. ما خاضعانه، درد و رنج های خود را به محضر عالی اعلام می کنیم، به امید آن که تغییری صورت گیرد که نه تنها به سود ماست، بلکه به نفع کلیسای کاتولیک هم خواهد بود".
این زنان، به رسمیت شناخته شدن "عشق"شان توسط پاپ را خواستار شدند تا به عشقی مبارک تبدیل شود و تاکید کردند که فقط اندکی از مردم "رنج و سختی های یک زن عاشق کشیش را درک می کنند".
راهبه های عاشق در نامه خود به پاپ خاطرنشان کردند که اگر کشیشها، همسران و کودکانی داشته باشند که به آنها عشق بورزند، با "احساس بیشتر" می توانند به کلیسا خدمت کنند.
آنان ذیل نامه را با اسامی خود و ذکر حرف اول نام خانوادگی امضا کردند و برخی از آنها شماره تلفن های خود را نیز نوشته اند.
یادآور می شود، سنت تجرد کشیش ها در کلیسای کاتولیک به بیش از 1000 سال پیش بازمی گردد. طی دهه های اخیر واتیکان در معرض فشارهایی قرار گرفت تا رهبانیت را مساله ای اختیاری بداند و به کشیش ها اجازه ازدواج دهد.
کسانی که خواهان تغییر قانون تجرد کشیشها هستند، تاکید کردند که این تغییر به مشکل کمبود نیرو - که کلیسا در بسیاری از مناطق از آن رنج می برد- پایان خواهد داد.
بر طبق تعالیم کلیسا، کشیش می بایست تماما خود را در اختیار شغل خود قرار دهد و برای تحقق این هدف، باید کلیسا را به عنوان همسر خود اختیار دهد.
آنهایی که خواهان تغییر این قانون کلیسا هستند، میان "سوء استفاده" جنسی برخی کشیشها از کودکان و "تجرد" خود ارتباط قائلند و می گویند که این امر ممکن است برخاسته از سرخوردگی جنسی باشد، اما کلیسا با این امر مخالف است و تاکید می کند که عاملان توهین به کودکان، خواه در داخل کلیسا و یا خارج آنها، افرادی هستند که دارای مشکلات روحی می باشند.
گفتنی است در کلیساهای انگلیکان، پروتستان و اردتودکس به کشیشها اجازه ازدواج داده می شود و تنها کاتولیک ها از این حق محروم هستند.
در این نامه، زنان راهبه از رنج و سختی های خود برای پاپ نوشتند و خواستار دیدار با وی شدند. آنها از اینکه نمی توانند زندگی معمولی و مطابق میل خود داشته باشند، در رنج و عذابند.
پاپ فرانسیس، پیش از این رهبانیت و تجرد در کلیسا را تایید کرده بود، اما در سال 2010 تعدیل موضع خود محتمل دانست.
این در حالی است که پاپ، تا زمان مرگ بیوه "جرنیمو بودیستا" اسقف سابق، با وی دیدار می کرد. اسقف مذکور 40 سال پیش منصب خود را برای ازدواج با این زن ترک کرده بود.
اما زنان راهبه در نامه خود که از داخل واتیکان منتشر شد، نوشتند: "ما این مردان (کشیش ها) را دوست داریم و آنها نیز ما را دوست دارند. ما خاضعانه، درد و رنج های خود را به محضر عالی اعلام می کنیم، به امید آن که تغییری صورت گیرد که نه تنها به سود ماست، بلکه به نفع کلیسای کاتولیک هم خواهد بود".
این زنان، به رسمیت شناخته شدن "عشق"شان توسط پاپ را خواستار شدند تا به عشقی مبارک تبدیل شود و تاکید کردند که فقط اندکی از مردم "رنج و سختی های یک زن عاشق کشیش را درک می کنند".
راهبه های عاشق در نامه خود به پاپ خاطرنشان کردند که اگر کشیشها، همسران و کودکانی داشته باشند که به آنها عشق بورزند، با "احساس بیشتر" می توانند به کلیسا خدمت کنند.
آنان ذیل نامه را با اسامی خود و ذکر حرف اول نام خانوادگی امضا کردند و برخی از آنها شماره تلفن های خود را نیز نوشته اند.
یادآور می شود، سنت تجرد کشیش ها در کلیسای کاتولیک به بیش از 1000 سال پیش بازمی گردد. طی دهه های اخیر واتیکان در معرض فشارهایی قرار گرفت تا رهبانیت را مساله ای اختیاری بداند و به کشیش ها اجازه ازدواج دهد.
کسانی که خواهان تغییر قانون تجرد کشیشها هستند، تاکید کردند که این تغییر به مشکل کمبود نیرو - که کلیسا در بسیاری از مناطق از آن رنج می برد- پایان خواهد داد.
بر طبق تعالیم کلیسا، کشیش می بایست تماما خود را در اختیار شغل خود قرار دهد و برای تحقق این هدف، باید کلیسا را به عنوان همسر خود اختیار دهد.
آنهایی که خواهان تغییر این قانون کلیسا هستند، میان "سوء استفاده" جنسی برخی کشیشها از کودکان و "تجرد" خود ارتباط قائلند و می گویند که این امر ممکن است برخاسته از سرخوردگی جنسی باشد، اما کلیسا با این امر مخالف است و تاکید می کند که عاملان توهین به کودکان، خواه در داخل کلیسا و یا خارج آنها، افرادی هستند که دارای مشکلات روحی می باشند.
گفتنی است در کلیساهای انگلیکان، پروتستان و اردتودکس به کشیشها اجازه ازدواج داده می شود و تنها کاتولیک ها از این حق محروم هستند.
