خواب فرهنگی دولت یازدهم+تصاویر

مقام معظم رهبری از آزادی­ های بی ­ضابطه و ولنگاری فرهنگی گلایه کردند و فرمودند: «اگر چنانچه کسانی هستند در کشور که برای تیشه به ریشه‌ی ایمان جوانان زدن دارند تلاش می­کنند، نمی­شود این را تماشا کرد به‌ عنوان اینکه این آزادی است. همچنان که اگر هروئین و بقیّه‌ی موادّ مسموم‌ کننده ‌ی بدن و بدبخت ‌کننده‌ ی خانواده‌ ها را کسی بخواهد بین این ‌و آن توزیع کند، نمی­شود بی‌تفاوت نشست».

اما مسئولین دولت یازدهم چه در نهادهای فرهنگی و چه در نهادهای نظارتی همچنان قرائت فرهنگی خود را دنبال می­کنند. رئیس جمهور روحانی صراحتاً از کناره­ گیری دولت از فرهنگ و آزادی ممنوع ­القلم­ ها می­گوید، وزیر ارشاد با تجلیل از عناصر ضدفرهنگی در مناسبت­های مختلف خواهان رفع همه ممیزی­هاست. گویا دولت روحانی به مدد مشاورانش می­خواهد نشان دهد که فضا فرهنگی کشور عوض شده و به همین دلیل به هیچ مانع و محدودیتی فرهنگی قائل نیست؛ این را می­توان در موج جدید انتشار مقالات ضد اسلامی، فیلم­ های منشوری و بازشدن پای عناصر مسئله دار فرهنگی به برنامه­ های دولت یازدهم دید.

در این میان یکی از مصادیق بارز بی­ توجهی فرهنگی دولت اعتدال­گرایان، تغافل فرهنگی نسبت به مقوله پوشش و حجاب است چه در زنان و چه در مردان؛ هر چند که در جامعه اسلامی ما حجاب زنان بیشتر مطرح می­شود. صرف ­نظر از نگرش خاص فرهنگی حاکم بر دولت یازدهم، مسئولین فرهنگی اولویتی هم برای حل معضل بدحجابی و بی­حجابی قائل نیستند. متأسفانه دولت حسن روحانی با بستن چشمان خود بر واقعیات جامعه از دیدن تمام ابعاد ماجرا غفلت می کند و موضوع بدحجابی را در سطح یک اختلاف سلیقه و دیدگاه فرهنگی تقلیل داده و مقابله با بدپوش­ها را افراطی گری می­داند؛ حال اینکه موج جدید بدحجابی در جامعه تبعات منفی و چندگانه ­ای را به دنبال داشته است.

* بدحجابی و جولان مزاحمان خیابانی

نادیده انگاشتن پوشش ­های ناهنجار و زننده برخی زنان و دختران جوان در سطح جامعه از سوی دولت نه تنها موجب قبح ­زادیی از آن شده بلکه زمینه را برای جولان مزاحمان نوامیس مردم فراهم نموده است. این روزها مردان و جوانان لااوبالی سوار بر ماشین و بدون هیچ ترسی، به دنبال دختران بزک­ کرده هایی هستند که به خیال خام ­شان طبق آخرین مدها لباس پوشیده و آرایش می­کنند. فشار بر نیروی انتظامی برای عدم برخورد با این مجرمان، آنان را جری ­تر کرده و هر روز بر تعداد مزاحمت­ های خیابانی می­افزاید.

* بدحجابی و افزایش شیوع بیماری ایدز

بی­ بندوباری اخلاقی و پوشش ­های نامتعارف تنها به مزاحمت ­های خیابانی محدود نشده بلکه با گذر زمان، با افزایش شمار روابط غیراخلاقی همراه بوده است. این نکته را بدون هیچ پیش داوری­ای از میزان شیوع بیماری ایدز در سطح جامعه می­توان استنباط کرد. به گفته موسوی چلک رئیس انجمن مددکاری اجتماعی ایران از میان کل افراد شناسایی شده تاکنون حدود 69 درصد از طریق سرنگ آلوده بوده، در سال 91 این آمار به 52 درصد کاهش پیدا کرده است و روابط جنسی محافظت نشده از 12.5به حدود 37 درصد افزایش پیدا کرده است.[1]

افزایش شمار زنان مبتلا به ایدز نیز بر این نکته اذعان دارد؛ چنانکه رئیس دانشگاه علوم پزشکی شیراز در این باره می گوید: 10 سال قبل آمار مبتلایان به ایدز در بین خانم­ها بسیار ناچیز و کمتر از پنج درصد بود اما امروزه آمار افزایش پیدا کرده و بالای 20 درصد رسیده است. شیوع روز افزون این بیماری در بین خانم ­ها باید مورد توجه قرار گیرد. وی معتقد است: اگر ما بتوانیم روابط اجتماعی مبتنی بر فرهنگ اسلامی را ارتقاء بدهیم و این مشکلات اجتماعی را حل کنیم، به اشتغال و ارتقاء فرهنگ ناب و اصیل اسلامی توجه کنیم، می­توانیم در رابطه با این بیماری ، خیلی تأثیرگذار باشیم.[2]

* بدحجابی و توجیه برای بی­ حجابی

به نظر می­رسد که برخی مسئولین دولت یازدهم با پذیرش این میزان از بدحجابی، از هر نوع سیاست و اقدامی فرهنگی ­ای برای حل آن صرف­نظر کرده­ اند؛ در حالی که بی­ حجابی زنان و دختران جوان در سواحل دریا و بخش­های موسوم به مناطق آزاد این زنگ خطر را به صدا در آورد که برخی افراد به هیچ حدی از آزادی ­های اجتماعی قانع نبوده و خواهان ولنگاری کامل هستند.

آیت‌الله احمد محسنی ‌گرگانی در نخستین دوره مسابقات سراسری قرآن منطقه یک قوه قضائیه با اشاره به این مساله گفتند: متاسفانه بی‌حجابی در تهران در حال رشد است، زنان و دختران آرایش کرده به راحتی در بازار تهران رفت و آمد می‌کنند و طلبکار هم هستند. بازاریان متدین تهران روزی به من گفتند در زمان طاغوت بازاریان اجازه نمی‌دادند زنان بدحجاب وارد بازار شوند، اگر به بازار می‌آمدند بازاری ‌ها آنقدر آنها را مسخره می‌کردند که دیگر رویشان نمی‌شد در بازار رفت و آمد کنند، اما امروز زنان بدحجاب به راحتی رفت و آمد می‌کنند و طلبکار هم هستند.[3]

* بدحجابی، طلاق و تنوع ­طلبی

افزایش شمار و نوع بدحجابی در میان زنان با افزایش شمار طلاق ­های رسمی و عاطفی رابطه­ای مستقیم دارد. طبعا در جامعه­ ای که زنانش برای مردان اجنبی خودآرایی می­کنند و مردانی که با انبوه زنان بدحجاب مواجه­اند روابط محبت آمیز همسران سرد و بی­روح می­شود. مردان بی ­علاقه به همسر و تنوع ­طلب ­تر را به سوی زنان خیابانی می­کشاند که نتیجه آن در گام نخست طلاق عاطفی و در قدم دوم جدایی قانونی است. افزایش شمار جدایی و طلاق در میان خانواده­ ها که با شلوغ ­تر شدن دادگاه­های خانواده همراه بوده بیانگر این واقعیت تلخ است. 

* بدحجابی و کاهش آمار ازدواج

بدحجابی زنان بر افزایش تعداد دوستی­ های غیرشرعی و خیابانی افزوده است. جوانان به بهانه مشکلات اقتصادی که همراه بخشی از زندگی است از زیر بار ازدواج شانه خالی می­کنند. در واقع نمایش بدحجابی در صحنه اجتماع و ارتباطات غیرشرعی در میان جوانان که همراه با بدبینی با جنس مخالف بوده، عملاً ازدواج را به معضلی جدی برای خانواده ­های ایرانی بدل کرده است. در دو سرشماری اخیر تعداد زنان مجرد قطعی - از لحاظ جمعیت‌شناسی یعنی زنانی که تا ۵۰ سالگی ازدواج نکرده‌اند- از حدود ۵۳ هزار نفر در سال ۱۳۸۵ به حدود ۸۹ هزار نفر در سال ۱۳۹۰ یعنی تقریباً ۱.۷ برابر رسیده و تعداد مردان مجرد قطعی نیز با همان تعریف، از حدود ۴۳ هزار نفر به حدود ۶۲ هزار نفر یعنی تقریباً ۱.۴ برابر رسیده است.[4]

* بدحجابی و ریخته شدن خون بی­گناهان

در سایه بی ­توجهی مسئولین فرهنگی به مقوله حجاب و منع نهادهای انتظامی از ورود به این موضوع هر روز بر تعداد جانبازان و شهدای امر به معروف و نهی از منکر افزوده می­شود. متاسفانه سکوت دولت در قبال این پدیده ضدفرهنگی و ضددینی موجب شده تا عرصه برای هنجارشکنان مساعد شده و آنان بدون نگرانی دست به اعمال شرورانه بزنند. عدم حمایت از ناهیان از منکر و چشم پوشی از بدپوششی و شرارت­های خیابانی به معنای چراغ سبزی برای برهنگی بیشتر و هنجار شکنی گسترده بوده است. شهید علی خلیلی نمونه­ای است برای خواب رفتگان دولت که کمتر توجهی به خون جوانان این مرز و بوم دارند.  

نتیجه گیری

مهمترین تاثیر بدحجابی بر جامعه اسلامی ما سستی و تزلزل بنیان خانواده­ هاست. دولت بایستی بپذیرد که با یک معضل فرهنگی روبروست و برای آن چاره اندیشی کند؛ کم توجهی و تغافل فرهنگی دولت یازدهم نسبت به مقوله حجاب نه تنها کمکی به حل آن نخواهد کرد بلکه در درازمدت پیامدهای منفی و نامطلوبی بر جامعه ما خواهد داشت که مغایر اهداف کلان انقلاب اسلامی است.