صراط: محمدحسن قدیری ابیانه امشب در سلسله نشست‌های «بزم اندیشه» مؤسسه جوانان آستان قدس رضوی در جلسه‌ای با عنوان «از خودتحریمی در اقتصاد متکی به نفت تا مدیریت جهادی در اقتصاد مقاومتی» اظهار داشت: به گفته وزیر نفت سال گذشته 30 میلیارد دلار نفت اضافه مصرف شده که با این میزان می‌توان روزانه هشت پالایشگاه نفت در کشور احداث و 2.5 میلیون بشکه نفت تولید کرد.
مدیر انجمن نخبگان جهان اسلام با اشاره به اینکه این اسراف‌های به ظاهر کوچک بلایای فراوانی را برای جامعه به همراه دارد، تصریح کرد: توهم نفتی در میان مردم یکی از مهم‌ترین مشکلات جامعه است چراکه آنها فکر می‌کنند درآمدهای حاصل از فروش نفت در کشور ما به اندازه‌ای بالا است که می‌تواند مشکلات مسکن، درمان، اشتغال و غیره را رفع کند و فقط با یک مدیر خوب تمام این مشکلات حل می‌شود در حالی که کاملا در اشتباه‌اند.
این کارشناس مدیریت استراتژیک تصریح کرد: اگر دولت سهم هر نفر از بشکه‌های نفت را به وی بپردازد در تقسیمات ریاضی (قیمت هر بشکه ضرب در روزهای ماه، 12 ماه سال و تقسیم بر تعداد کل جمعیت) میزان ناچیزی در حدود 67 هزار تومان برای هر نفر است که قطعا دولت با این مقدار نمی‌تواند هزینه‌ها و مشکلات جامعه را رفع کند.
قدیری ابیانه ادامه داد: متأسفانه مردم درباره درآمدهای نفتی دچار توهم هستند و از دولت توقع دارند اما این توقعات عادلانه نیست زیرا از درآمدهای نفتی میزان قابل توجهی که برای رفع مشکلاتی همچون مسکن، درمان و اشتغال کافی باشد، به دست نمی‌آید.
وی با اشاره به اینکه مردم تصور می‌کنند که درآمد نفت بسیار زیاد بوده اما این یک تصور غلط است، افزود: ما قبل از تحریم روزانه 2 میلیون و 300 هزار بشکه نفت صادر می‌کردیم؛ این امر به معنای آن است که میزان سهم هر ایرانی از صادرات نفت در ماه کمتر از یک بشکه بود.
این کارشناس مدیریت استراتژیک افزود: بعد از تحریم و در بودجه‌های سال 92 و 93 پیش‌بینی شده روزی یک میلیون و 300 هزار بشکه نفت صادر شود که این به معنی روزی یک میلیون بشکه کمتر از میزان فروش نفت قبل از تحریم‌هاست و میزان صادرات نفت‌خام در ایران از حدود یک بشکه به کمتر از نیم بشکه به ازای هر نفر در هر روز رسیده است.
عضو شورای بین‌الملل پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی با بیان اینکه یارانه به سوخت اختصاص پیدا می‌کند و فردی که ماشین دارد از یارانه پرداختی دولت به ازای هر لیتر 3 هزار تومان استفاده می‌کند در حالی که برخی حتی کفش هم برای پوشیدن ندارند و از این مزیت استفاده نمی‌کنند، متذکر شد: در نتیجه این کار ثروتمند طلبکار می‌شود و بیشتر می‌خواهد.
وی این موضوع که در اثر برداشتن یارانه بنزین، فقرا فقیرتر می‌شوند را یک باور عمومی غلط دانست و گفت: این فرمول اشتباهی است که برای فقیرتر نشدن، سهم فقرا را از بیت‌المال به ثروتمندان بدهیم.
قدیری ابیانه با اشاره به اینکه اقتصاد کشور وابسته به نفت است، اضافه کرد: آنچه که بدتر از این وابستگی است، وابستگی ذهنی مردم به نفت است که باعث شده کشور ما در وضعیت «اقتصاد استراحتی» گرفتار شود و همه مردم دچار تنبلی اجتماعی شوند.
سفیر سابق ایران در استرالیا و مکزیک تعطیلات تقویم کشور را 24 روز بدون تعطیلات بین‌التعطیلین دانست و عنوان کرد: متأسفانه یکی از مسائلی که استعمار به ما تحمیل کرد این تفکر بود که چون ما نفت داریم به کار کردن نیازی نداریم (صرف نظر از موفقیت کشورهای غربی در ترویج این تفکر) کشور ما بیشترین تعطیلات را در سال نسبت به کشورهایی مانند آمریکا و انگلیس (که به ترتیب 7 و 8 روز تعطیلی رسمی در کل سال دارند) دارد.
این کارشناس اقتصادی با اشاره به اینکه در قرآن گفته شده «به شکرانه نعمتی که به شما داده‌ایم کار کنید» ادامه داد: اگر ما به این توصیه‌های قرآن گوش می‌دادیم، قطعا جزء توسعه‌یافته‌ترین کشورهای جهان بودیم.
قدیری ایران را جزء کشورهای پرمصرف دنیا دانست و تصریح کرد: متأسفانه کشور ما از نظر تنبلی پس از عرب‌ها رتبه دوم را دارد، این آمار به آن معناست که ما نه تنها موفق نبودیم توطئه استعمار را خنثی کنیم بلکه بیشتر از خواست آنها در آن غرق شدیم.
سفیر سابق کشورمان با ابراز ناراحتی از برخی حرف‌های مردم بی‌اطلاع درباره وضعیت اقتصادی کشور اظهار داشت: درست است که طی چند سال گذشته درآمد حاصل از نفت بی‌سابقه بالا رفت اما در نهایت باید از وابستگی به اقتصاد نفتی نجات پیدا کنیم، جدای از وابستگی ذهنی مردم به درآمدهای نفتی، مردم مدام این مطالبه را هم دارند که سهم من از نفت چه شد؟ در حالی که نمی‌گویند نقش من در تولید ثروت چیست؟ همه انتظار دارند پول نفت سر سفره‌هایشان بیاید در حالی که جای نفت در سر سفره نیست.
این کارشناس عالی استراتژیک با اشاره به اینکه مردم در مناطق جنوبی
انتظار دارند رفاهی در حد امارات داشته باشند، این در حالی است که درآمد
نفتی امارات اندازه درآمد نفتی ایران است، اما این ثروت صرف کشوری به
اندازه قشم می‌شود، متذکر شد: اگر ما هزینه نفت را برای قشم خرج می‌کردیم،
قشم نیز مانند دوبی می‌شد ولی ما آن را برای مساحتی 20 برابر دوبی خرج
می‌کنیم.
