صراط: مقاله نویس روزنامه واشنگتن پست در مقالهای به برشمردن تعهدات ایران در ذیل قرارداد ژنو پرداخت و با ادعای اینکه ایران تاکنون به مفاد این قرارداد عمل نکرده، خواستار تشدید تحریمها و کمک به اسرائیل برای هرگونه اقدامی علیه جمهوری اسلامی ایران شده است.
در این مقاله دسترسی روزانه بازرسان آژانس بین المللی انرژی اتمی به سایتهای نطنز و فردو، بررسی دوربینهای مدار بسته مستقر در این دو سایت و دسترسی کامل به تأسیسات مونتاژ سانتریفیوژ، انبار قطعات مونتاژ نشده سانتریفیوژها، معادن تولید اورانیوم و اطلاعات مربوط به طراحی راکتور آّب سنگین اراک، از جمله حقوق بازرشان آژانس بر اساس توافق ژنو ذکر شده است.
بر اساس این الزامات که از سوی آمریکاییها رسانهای شد، قرار شده که علاوه بر بازرسیهای معمول آژانس بین المللی انرژی اتمی، ایران و 1+5 نیز با همکاری آژانس برای حل مشکلات احتمالی در حین بازرسیها و رفع نگرانیهای جامعه جهانی، یک کمیته مشترک تشکیل دهند.
پس از برشمردن این تعهدات، نویسنده بدون ذکر هیچ جزئیاتی میگوید که «ما میدانیم آنچه اکنون در ایران اجرایی میشود، با بندهای فوقالذکر هیچ شباهتی ندارد؛ و از آنجا که غرب متعهد شده بود در ازای عملی شدن همین بندها، تحریمها را کاهش دهد، حال دیگ دلیلی برای کاستن از فشار تحریمها نیست.»
وی در ادامه، به بحث پرطرفدار این روزهای رسانههای غربی یعنی چاشنیهای انفجاری پرسرعت میپردازد و بر اساس اطلاعات به دست آمده ازر منابع آمریکایی مدعی می شود که ایران سه ماه پیش متعهد شد که در خصوص چاشنیهای «بریج وایر» که علاوه بر استفاده در تسلیحات نظامی معمول، به عنوان خرج کلاهکهای اتمی هم استفاده می شود، توضیحاتی را ارائه بدهد.
بر اساس گفتههای یکی از مقامات یک سازمان بین المللی طرفدار اسرائیل به خبرنگار واشنگتن پست، اگر حتی توافقی میان ایران و غرب بر سر برنامه هسته ای این کشور حاصل شود، این برخورد ایرانی ها و پافشاری آنها بر غیرهستهای بودن مصرف چاشنیهای انفجاری در ایران، هرگونه انتظاری را برای متعهد ماندن ایران به توافق نهایی با غرب زیر سوال می برد.
این مقام که نامش فاش نشده، می افزاید: ایرانی ها همیشه در مورد برنامه هستهای خود، در پی فریب دادن غرب بوده اند و بنظر نمیرسد فعلا قصد تغییر رویه داشته باشند.
بر اساس ادعاهای این مقام مطلع، «دولت آمریکا نیز احتمالاً این نقض قرارداد ژنو را رسما تأیید نمی کند، زیرا می ترسد که در صورت اعلام عمومی این مطلب، مجبور به برخورد با ایران شود و حال این وظیفه خطیر بر عهده کنگره خواهد بود که که دولت را به اقدام علیه فریب کاریهای ایران مجبور کند.»
یکی دیگر از جنگ طلبان آمریکایی یعنی «مارک دوبوویتز» که از اعضای بنیاد دفاع از دموکراسی و از اعضای موثر تیم تنظیم کننده پیش نویس تحریمهای ایران نیز بوده است در ادامه این مقاله میگوید:است مسئله آنجا بغرنج تر می شود که دولت اوباما حتی گزارش این فریبکاریها را به کنگره و مردم آمریکا ارائه نمیدهد و من امیدوارم دولت اوباما به درخواستها برای افشای سابقه برنامه هستهای تن در بدهد و روزی نرسد که غرب، اهرم کافی برای بازرسیاز هر مکان دلخواه را نداشته باشند.»
دوبوویتز در ادامه میافزاید: «به همین دلیل است که غرب اصرار دارد که ایران نیز باید مانند لیبی، تمام سانتریفیوژها و ذخیره اورانیوم خود را در کشتی بارگیری و به خارج ارسال کند و ما نیز اصرار داریم که ایرانیها باید راکتوئر آب سنگین اراک را تخریب کنند، کلاهک های اتمی خود را از بین ببرند و از موضع «داشتن حق غنی سازی» پایین بیایند.
این عضو بنیاد دفاع از دموکراسی، طرح کلی مذاکرات با ایران را نیز پیشنهاد می دهد و می گوید که غرب باید بر این فرض با ایران تعامل کند که هرگونه تأسیسات هستهای که در ایران باقی بماند، مطمئنا در جهت اهداف نامشروع استفاده خواهد شد.
دوبوویتز می گوید: ایرانیها همیشه و به صورت گسترده در خصوص برنامه هسته ای خود دروغ پردازی کردهاند و به همین دلیل است که رویکرد فنی برای حل مشکل ایران، راه به جایی نمیبرد. اگر بازرسان آژانس نتوانند «هر زمانی به هر جایی در ایران» بروند، دیگر توافقنامه هستهای، حتی ارزش برگه ای که برای نوشتن آن مصرف خواهد شد را ندارد.
نویسنده مقاله در روالی مشابه با دیگر رسانههای غربی به گفتههای دیپلماتهای ناشناس تکیه میکند و با توجه به درخواست این دو فرد از ایران «برای دسترسی به چند محل مشکوک و تحقیقات بیشتر در خصوص چاشنیهای بریج وایر»، این درخواست را به معنای عدم امکان دسترسی فوری به تمام مناطق نظامی سری و محرمانه ایران و یک نمونه از زیرپا گذاشته شدن تعهدات ازران ارزیابی میکند.
نویسنده مقاله در انتها نتیجهگیری میکند که «حال این کنگره است که برای اقدام فوری علیه ایران در روزهای پس از پس از پایان مهلت 6 ماهه قرارداد ژنو آماده باشد.»
وی میافزاید: «ایران هنوز از تروریسم حمایت میکند و هیچ کدام از بخشهای برنامه هستهای خود را به صورت دائمی، تخریب نکرده است. بنابراین حال زمان آن است که جامعه بین الملل مجددا به اهرم تحریم و کمک به اسرائیل برای هرگونه اقدامی علیه ایران روی بیاورد.»
در این مقاله دسترسی روزانه بازرسان آژانس بین المللی انرژی اتمی به سایتهای نطنز و فردو، بررسی دوربینهای مدار بسته مستقر در این دو سایت و دسترسی کامل به تأسیسات مونتاژ سانتریفیوژ، انبار قطعات مونتاژ نشده سانتریفیوژها، معادن تولید اورانیوم و اطلاعات مربوط به طراحی راکتور آّب سنگین اراک، از جمله حقوق بازرشان آژانس بر اساس توافق ژنو ذکر شده است.
بر اساس این الزامات که از سوی آمریکاییها رسانهای شد، قرار شده که علاوه بر بازرسیهای معمول آژانس بین المللی انرژی اتمی، ایران و 1+5 نیز با همکاری آژانس برای حل مشکلات احتمالی در حین بازرسیها و رفع نگرانیهای جامعه جهانی، یک کمیته مشترک تشکیل دهند.
پس از برشمردن این تعهدات، نویسنده بدون ذکر هیچ جزئیاتی میگوید که «ما میدانیم آنچه اکنون در ایران اجرایی میشود، با بندهای فوقالذکر هیچ شباهتی ندارد؛ و از آنجا که غرب متعهد شده بود در ازای عملی شدن همین بندها، تحریمها را کاهش دهد، حال دیگ دلیلی برای کاستن از فشار تحریمها نیست.»
وی در ادامه، به بحث پرطرفدار این روزهای رسانههای غربی یعنی چاشنیهای انفجاری پرسرعت میپردازد و بر اساس اطلاعات به دست آمده ازر منابع آمریکایی مدعی می شود که ایران سه ماه پیش متعهد شد که در خصوص چاشنیهای «بریج وایر» که علاوه بر استفاده در تسلیحات نظامی معمول، به عنوان خرج کلاهکهای اتمی هم استفاده می شود، توضیحاتی را ارائه بدهد.
بر اساس گفتههای یکی از مقامات یک سازمان بین المللی طرفدار اسرائیل به خبرنگار واشنگتن پست، اگر حتی توافقی میان ایران و غرب بر سر برنامه هسته ای این کشور حاصل شود، این برخورد ایرانی ها و پافشاری آنها بر غیرهستهای بودن مصرف چاشنیهای انفجاری در ایران، هرگونه انتظاری را برای متعهد ماندن ایران به توافق نهایی با غرب زیر سوال می برد.
این مقام که نامش فاش نشده، می افزاید: ایرانی ها همیشه در مورد برنامه هستهای خود، در پی فریب دادن غرب بوده اند و بنظر نمیرسد فعلا قصد تغییر رویه داشته باشند.
بر اساس ادعاهای این مقام مطلع، «دولت آمریکا نیز احتمالاً این نقض قرارداد ژنو را رسما تأیید نمی کند، زیرا می ترسد که در صورت اعلام عمومی این مطلب، مجبور به برخورد با ایران شود و حال این وظیفه خطیر بر عهده کنگره خواهد بود که که دولت را به اقدام علیه فریب کاریهای ایران مجبور کند.»
یکی دیگر از جنگ طلبان آمریکایی یعنی «مارک دوبوویتز» که از اعضای بنیاد دفاع از دموکراسی و از اعضای موثر تیم تنظیم کننده پیش نویس تحریمهای ایران نیز بوده است در ادامه این مقاله میگوید:است مسئله آنجا بغرنج تر می شود که دولت اوباما حتی گزارش این فریبکاریها را به کنگره و مردم آمریکا ارائه نمیدهد و من امیدوارم دولت اوباما به درخواستها برای افشای سابقه برنامه هستهای تن در بدهد و روزی نرسد که غرب، اهرم کافی برای بازرسیاز هر مکان دلخواه را نداشته باشند.»
دوبوویتز در ادامه میافزاید: «به همین دلیل است که غرب اصرار دارد که ایران نیز باید مانند لیبی، تمام سانتریفیوژها و ذخیره اورانیوم خود را در کشتی بارگیری و به خارج ارسال کند و ما نیز اصرار داریم که ایرانیها باید راکتوئر آب سنگین اراک را تخریب کنند، کلاهک های اتمی خود را از بین ببرند و از موضع «داشتن حق غنی سازی» پایین بیایند.
این عضو بنیاد دفاع از دموکراسی، طرح کلی مذاکرات با ایران را نیز پیشنهاد می دهد و می گوید که غرب باید بر این فرض با ایران تعامل کند که هرگونه تأسیسات هستهای که در ایران باقی بماند، مطمئنا در جهت اهداف نامشروع استفاده خواهد شد.
دوبوویتز می گوید: ایرانیها همیشه و به صورت گسترده در خصوص برنامه هسته ای خود دروغ پردازی کردهاند و به همین دلیل است که رویکرد فنی برای حل مشکل ایران، راه به جایی نمیبرد. اگر بازرسان آژانس نتوانند «هر زمانی به هر جایی در ایران» بروند، دیگر توافقنامه هستهای، حتی ارزش برگه ای که برای نوشتن آن مصرف خواهد شد را ندارد.
نویسنده مقاله در روالی مشابه با دیگر رسانههای غربی به گفتههای دیپلماتهای ناشناس تکیه میکند و با توجه به درخواست این دو فرد از ایران «برای دسترسی به چند محل مشکوک و تحقیقات بیشتر در خصوص چاشنیهای بریج وایر»، این درخواست را به معنای عدم امکان دسترسی فوری به تمام مناطق نظامی سری و محرمانه ایران و یک نمونه از زیرپا گذاشته شدن تعهدات ازران ارزیابی میکند.
نویسنده مقاله در انتها نتیجهگیری میکند که «حال این کنگره است که برای اقدام فوری علیه ایران در روزهای پس از پس از پایان مهلت 6 ماهه قرارداد ژنو آماده باشد.»
وی میافزاید: «ایران هنوز از تروریسم حمایت میکند و هیچ کدام از بخشهای برنامه هستهای خود را به صورت دائمی، تخریب نکرده است. بنابراین حال زمان آن است که جامعه بین الملل مجددا به اهرم تحریم و کمک به اسرائیل برای هرگونه اقدامی علیه ایران روی بیاورد.»