صراط: نشریه «نشنال اینترست» در مطلبی به میزان اختیارات رئیس‌جمهور آمریکا در صورت انعقاد توافق جامع میان ایران و 1+5 پرداخت و نوشت: زمانی که مذاکره‌کنندگان آمریکایی و ایرانی بار دیگر در ماه می با یکدیگر دیدار کنند، تنها دو ماه تا رسیدن به راه‌حل بالقوه برای مناقشه هسته‌ای فرصت باقی است. در حالی که سخت‌ترین مسائل هنوز پیش‌رو قرار دارند، بسیاری ابراز اطمینان کرده‌اند که تا 20 جولای توافق نهایی حاصل می‌شود. اگر چنین است بهتر است ما برای آنچه بعد از توافق روی می‌دهد، آماده باشیم.
در ادامه این مطلب آمده: به همان اندازه که این مذاکرات دشوار بوده و در هفته‌های آینده نیز خواهد بود، زمانی که طرف‌های درگیر به کشورهای خود بازگردند تا توافق نهایی را به کشورهای مطبوع خود «ارائه کنند»، اوضاع دشوار و سخت خواهد بود. اینجا در آمریکا، «ارائه کردن» توافقنامه نهایی، دو برابر دشوار خواهد بود چراکه فقط احساس نگرانی از جمهوریخواهان ضد ایرانی در کپیتال هیل نیست که باید با آن روبرو شد، یکسری قوانین کنگره نیز هست که قدرت رئیس‌جمهور برای کاهش تحریم‌های ایران را محدود می‌سازد.
مجله «نشنال اینترست» ادامه داد: طبق برنامه اقدام مشترک که در نوامبر مورد توافق قرار گرفت، گروه 1+5 لغو همه تحریم‌های مربوط به مسئله هسته‌ای را در توافقنامه نهایی آغاز خواهد کرد آنهم در قبال اعمال محدودیت‌های شدید بر برنامه هسته‌ای ایران. با این حال، طبق قانون آمریکا، رئیس‌جمهور تنها اختیار آن را دارد که تحریم‌ها را بسیار محدود لغو کند و قدرت اندکی دارد که واقعا همه تحریم‌ها را لغو کند. بدون اقدام کنگره، رئیس‌جمهور باید لغو چهار تا 6 ماهه را برای کاهش تحریم‌ها صادر کند. در حالی که چنین کاری احتمالا در دوران ریاست جمهوری اوباما قابل تحمل باشد، اما تمایل جانشین او برای انجام چنین کاری بعید به نظر می‌رسد.
به نوشته این نشریه، چنین تردیدی به این معناست که مذاکره‌کنندگان آمریکایی چیز زیادی برای پیشنهاد دادن به ایران ندارند و بنابراین در ازای آن می‌تواند چیز کمتری طلب کنند که این امر به توافق ضعیف‌تری منجر خواهد شد. به علاوه، قدرت محدود رئیس‌جمهور برای پایان دادن به تحریم‌ها همراهی امریکا با توافق نهایی را دچار اختلال می‌کند و در عوض، توانایی آمریکا برای به دست آوردن تبعیت و همراهی ایران را تضعیف می‌کند.
نشنال اینترست نوشت: اگر سئوالاتی درباره توانایی آمریکا برای کاهش تحریم‌ها تحت توافق نهایی وجود داشته باشد،ایران به عنوان بازیگر منطقی عمل خواهد کرد و از عمل به تعهدات خود طفره خواهد رفت. به محض اینکه دو طرف این بازی را شروع کنند، توافق نهایی که طرف‌های درگیر به سختی برای آن تلاش کرده‌اند از بین خواهد رفت چراکه بی‌اعتمادی در روابط آمریکا و ایران بار دیگر بروز خواهد کرد.
در ادامه این مطلب آمده: به همان اندازه که این مذاکرات دشوار بوده و در هفته‌های آینده نیز خواهد بود، زمانی که طرف‌های درگیر به کشورهای خود بازگردند تا توافق نهایی را به کشورهای مطبوع خود «ارائه کنند»، اوضاع دشوار و سخت خواهد بود. اینجا در آمریکا، «ارائه کردن» توافقنامه نهایی، دو برابر دشوار خواهد بود چراکه فقط احساس نگرانی از جمهوریخواهان ضد ایرانی در کپیتال هیل نیست که باید با آن روبرو شد، یکسری قوانین کنگره نیز هست که قدرت رئیس‌جمهور برای کاهش تحریم‌های ایران را محدود می‌سازد.
مجله «نشنال اینترست» ادامه داد: طبق برنامه اقدام مشترک که در نوامبر مورد توافق قرار گرفت، گروه 1+5 لغو همه تحریم‌های مربوط به مسئله هسته‌ای را در توافقنامه نهایی آغاز خواهد کرد آنهم در قبال اعمال محدودیت‌های شدید بر برنامه هسته‌ای ایران. با این حال، طبق قانون آمریکا، رئیس‌جمهور تنها اختیار آن را دارد که تحریم‌ها را بسیار محدود لغو کند و قدرت اندکی دارد که واقعا همه تحریم‌ها را لغو کند. بدون اقدام کنگره، رئیس‌جمهور باید لغو چهار تا 6 ماهه را برای کاهش تحریم‌ها صادر کند. در حالی که چنین کاری احتمالا در دوران ریاست جمهوری اوباما قابل تحمل باشد، اما تمایل جانشین او برای انجام چنین کاری بعید به نظر می‌رسد.
به نوشته این نشریه، چنین تردیدی به این معناست که مذاکره‌کنندگان آمریکایی چیز زیادی برای پیشنهاد دادن به ایران ندارند و بنابراین در ازای آن می‌تواند چیز کمتری طلب کنند که این امر به توافق ضعیف‌تری منجر خواهد شد. به علاوه، قدرت محدود رئیس‌جمهور برای پایان دادن به تحریم‌ها همراهی امریکا با توافق نهایی را دچار اختلال می‌کند و در عوض، توانایی آمریکا برای به دست آوردن تبعیت و همراهی ایران را تضعیف می‌کند.
نشنال اینترست نوشت: اگر سئوالاتی درباره توانایی آمریکا برای کاهش تحریم‌ها تحت توافق نهایی وجود داشته باشد،ایران به عنوان بازیگر منطقی عمل خواهد کرد و از عمل به تعهدات خود طفره خواهد رفت. به محض اینکه دو طرف این بازی را شروع کنند، توافق نهایی که طرف‌های درگیر به سختی برای آن تلاش کرده‌اند از بین خواهد رفت چراکه بی‌اعتمادی در روابط آمریکا و ایران بار دیگر بروز خواهد کرد.
