پنجشنبه ۰۶ دی ۱۴۰۳ - ساعت :
۰۷ ارديبهشت ۱۳۹۳ - ۱۰:۱۷

کنترل هپاتیت های B و C در کشور

رییس شبکه هپاتیت ایران گفت: هپاتیت های B و C در کشور کنترل شده است.
کد خبر : ۱۷۵۳۰۹
صراط: رییس شبکه هپاتیت ایران گفت: هپاتیت های B و C در کشور کنترل شده است.

 سید موید علویان رییس شبکه هپاتیت ایران افزود: کشور ایران در چند سال اخیر توانسته بیماری هپاتیت B و C را به نحو مطلوبی کنترل کند و هم اینک این بیماری در کشورمان در مقایسه با کشورهای همسایه شیوع کمتری دارد.

وی در حاشیه سمینار دو روزه بیماری های منتقله از راه خون در شیراز، ادامه داد: هپاتیت B و C یکی از بیماری های جوامع بشری است که در دنیا و کشور پیشرفت های خوبی برای پیشگیری از ابتلا و درمان آن صورت گرفته است.

وی گفت: در 40 سال گذشته بیماری هپاتیت نوع B شیوع بالایی داشته است اما با توجه به اجرای طرح واکسیناسیون نوزادان از سال 73، افزایش دانش عمومی و کاهش خطرات انتقال از راه های مختلف، هم اینک میزان این بیماری در تمام کشور به جز دو استان گلستان و سیستان و بلوچستان به زیر دو درصد رسیده است.

علویان بیان کرد: این میزان در شهر تهران زیر یک و نیم درصد است و این آمار بیانگر این است که روند این بیماری در ایران از شیوع متوسط و بالا به شیوع کم تغییر کرده است.

رییس شبکه هپاتیت ایران افزود: هم اکنون حدود یک میلیون و 400 هزار نفر در کشور به بیماری هپاتیت B مبتلا هستند که باید برای این بیماران اقدامات تشخیصی و درمانی مناسب صورت گیرد.

علویان، با اشاره به وضعیت بیماری هپاتیت نوع C در کشورمان گفت: این بیماری از سال 75 در کشور کنترل شده است و هم اکنون شیوع بیماری هپاتیت نوع C در کشور ما زیر نیم درصد است که این میزان نسبت به جمعیت کشور ما بسیار پایین است.

وی ادمه داد: در چند سال اخیر شبکه هپاتیت ایران برنامه مدونی را با کمک مراکز علمی، دانشگاهی و تحقیقاتی برای غربالگری، تشخیص و درمان بیماری هپاتیت نوع C انجام داده است و بر اساس این برنامه تاکنون حدود چهار هزار نفر تحت درمان قرار گرفتند.

علویان گفت: بیماری هپاتیت نوع C بیشتر در معتادان تزریقی، بیماران دیالیزی، هموفیلی و تالاسمی وجود دارد که با توجه به برنامه های کاهش آسیب، کنترل معتادان و تبدیل اعتیاد تزریقی پر خطر به متادول، انتقال این بیماری در معتادان تزریقی نیز متوقف شده است.

این مسوول افزود: امروزه شیوع بیماری هپاتیت C در مراکز دیالیزی در کشور از حدود 15 درصد به زیر پنج درصد، در بیماران هموفیلی به زیر 20 درصد و در بیماران تلاسمی به کمتر از 10 درصد کاهش یافته است.

علویان گفت: استان فارس به لحاظ تعداد افراد مبتلا به بیماری هپاتیت نوع B و C در زمره استان های کم خطر کشور است به گونه ای که شیوع بیماری هپاتیت نوع B کمتر از دو درصد و هپاتیت نوع C زیر نیم درصد است.

هپاتیت نامی کلی برای بیماری های مختلفی است که باعث بروز التهاب کبدی می شود. کبد ارگانی حیاتی است و عملکرد نامطلوب آن می تواند منجر به بیماری شدید و حتی مرگ شود.

شایع ترین علت این بیماری عفونت ویروسی است. چند نوع هپاتیت ویروسی شامل: A. B. C .D .E وجود دارد. همه این ویروس ها مشکلات مشابهی را ایجاد می کنند اما روش سرایت آنها متفاوت است.

هپاتیت C نوعی بیماری کبدی است که به وسیله ویروس هپاتیت (HCV) ایجاد می شود . ویروس در خون افراد مبتلا به این بیماری یافت می شود و عفونت از طریق تماس با خون فرد آلوده به سایر افراد، سرایت می کند.

هپاتیت C از طریق خون سرایت می کند و در بیش از 70 درصد موارد آلودگی، ویروس در خون باقی مانده و افراد به صورت مزمن یا طولانی مدت حامل ویروس می شوند .

ابتلای تعداد بسیار زیادی از مبتلایان به هپاتیت C بدون علامت بالینی است. برخی ممکن است به یک بیماری خفیف شبیه سرماخوردگی که احتیاجی به درمان ندارد، مبتلا شوند. در برخی دیگر از افراد ممکن است در ابتدای آلودگی ادرار تیره شده، چشم ها و پوست به رنگ زرد متمایل شود (زردی) علائم هپاتیت در طول چند هفته ناپدید می شود اما این لزوما به معنای ناپدید شدن عفونت نیست. آزمایش خون می تواند وضعیت آلودگی فرد را مشخص کند.

زمانی که التهاب کبد بیش از شش ماه به طول انجامد بیماری به عنوان هپاتیت C مزمن شناخته می شود. هپاتیت C مزمن می تواند با نشانه هایی همچون سستی و رخوت خفیف تا شدید، کاهش اشتها، تهوع و استفراغ، دردناک بودن قسمت فوقانی و راست شکم (زیر دنده ها) ، تب و درد در قسمت مفاصل بروز کند.

هپاتیت B یک نوع ویروس است که کبد را درگیر می کند. بیشتر افرادی که مبتلا می شوند مدتی بعد بهبود می یابند و ویروس در بدنشان باقی نمی ماند اما در مواردی ویروس در بدن باقی می ماند که در این زمان به آن هپاتیت مزمن نامیده می شود و این حالت در دراز مدت موجب آسیب کبد می شود. شیرخواران و کودکان خرد سال بیشتر دچارهپاتیت مزمن می شوند.
ویروس هپاتیت B از طریق خون و مایعات بدن فرد مبتلا، منتشر می شود. و از دیگر راه های انتقال این بیماری استفاده از سرنگ تزریقی مشترک ، خالکوبی و تاتو با وسایلی که ضد عفونی (استریل) نشده اند، استفاده از وسایل شخصی مشترک مانند مسواک، تیغ، موچین، لنز تماسی و هر وسیله ای که ممکن است با خون و مایعات بدن تماس داشته باشد و همچنین از مادر به نوزاد حین زایمان قابل انتقال است.