صراط: اما
اتفاقاتی که از صبح جمعه درپی بیاینه این گروهک تروریستی مبنی بر آزادی
اسرای ایرانی در فضای رسانه ای کشور به وجود آمد این صدا وسیما بود که
همچنان خود را به خواب غفلت و ندانستن زد و مجددا خوراک خبری رسانه های
فارسی زبان غربی از ریز و درشت را برای مخاطبان تشنه مهمترین خبر نوروزی
ایرانیان فراهم کرد.
اما صدا وسیما تا دیشب و آن هم در مرور اخبار نوروزی توسط بخش خبری شبکه دو هیچ واکنشی به این اخبار نشان نداد و این در حالی بود که حدود ۱۰۰ خبر از آغاز این ماجرا و واکنش ها و گمانه زنی ها به آن منتشر شده بود.
جالب ماجرا اینجاست که درحاشیه اولین جلسه هیئت دولت که اواسط تعطیلات عید برگزار شد، خبرنگار واحد مرکزی خبر از ظریف وزیر امور خارجه پرسید: بالاخره تکلیف مرزبان های ایرانی ربوده شده چه خواهد بود و واکنش ایران به این اتفاقات اخیر چیست؟!!! این سوال در حالی مطرح می شد که بیننده تلوزیونی؛ کسی که به خبرهای سایت و خبرگزاری در فضای مجازی دسترسی ندارد از خود می پرسید که مگر چه اتفاقی درباره مرزبانان اسیر افتاده است که خبرنگار چنین سوالی را پرسید؟ درست مانند ماجرای آغاز بحران سوریه و تحولات آن.
موضوعی که ممکن است مخالفان این متن به آن استناد کنند، این است که آنها می گویند "صدا وسیما مانند رسانه های مجازی نیست که خبر تایید شده را مننشر کرده و فضای عمومی را تا تایید نهایی آن ملتهب کند."
در پاسخ به این عزیزان باید گفت که اصولا رسانه وظیفه ای به غیر از این ندارد که اخبار منتشر شده در حوزه داخلی را بازگو نماید اگرچه در قالب بیان این که این موضوع "گفته شده" و اینکه "منابع رسمی آن را هنوز تایید نکرده اند" و خود را از تایید آن مبرا کند.
بماند اینکه رسانه ای مانند بی بی سی و بزرگترین خبرگزاری های دنیا در غالب اینکه جیش العدل در وبلاگ خود چنین گفته و اینکه چند نماینده مجلس و استاندار سیستان به این اظهارات چه واکنشی نشاند داده اند به پوشش این خبر پرداختند.
آیا باید به این نحوه خبررسانی توسط این رسانه ها ایراد گرفت؟ و بدتر از آن بازهم توقع داشت مردم تشنه خبر در عصر ارتباطات به آنها مراجعه نکنند؟
صدا وسیمایِ غافل از پرداختن به پر اهمیت ترین خبر در روزهای اخیر، بار دیگر نشان داد که مدیران خبری آن کاملا از شناخت مخاطبان و نیازهای آنها بی اطلاعند. چرا که با جستجویی ساده در فضای مجازی و خبری و شبکه های اجتماعی متوجه می شدند این موضوع به مسئله ای مهم در افکار عمومی تبدیل شده و سرنوشت این عزیزان برای آنها از حساسیت زیادی برخوردار شده است.
مشخص نیست شبکه خبر با این اوضاع در تیزهای تقلیدی خود از شبکه های خبری خارجی، چگونه مدعی خبررسانی لحظه ای از تمامی اخبار به مخاطبان خود می باشد.
شاید خبر بچه دار شدن یک مجری تلوزیونی از خبر اول کشور مهم تر باشد...
اما صدا وسیما تا دیشب و آن هم در مرور اخبار نوروزی توسط بخش خبری شبکه دو هیچ واکنشی به این اخبار نشان نداد و این در حالی بود که حدود ۱۰۰ خبر از آغاز این ماجرا و واکنش ها و گمانه زنی ها به آن منتشر شده بود.
جالب ماجرا اینجاست که درحاشیه اولین جلسه هیئت دولت که اواسط تعطیلات عید برگزار شد، خبرنگار واحد مرکزی خبر از ظریف وزیر امور خارجه پرسید: بالاخره تکلیف مرزبان های ایرانی ربوده شده چه خواهد بود و واکنش ایران به این اتفاقات اخیر چیست؟!!! این سوال در حالی مطرح می شد که بیننده تلوزیونی؛ کسی که به خبرهای سایت و خبرگزاری در فضای مجازی دسترسی ندارد از خود می پرسید که مگر چه اتفاقی درباره مرزبانان اسیر افتاده است که خبرنگار چنین سوالی را پرسید؟ درست مانند ماجرای آغاز بحران سوریه و تحولات آن.
موضوعی که ممکن است مخالفان این متن به آن استناد کنند، این است که آنها می گویند "صدا وسیما مانند رسانه های مجازی نیست که خبر تایید شده را مننشر کرده و فضای عمومی را تا تایید نهایی آن ملتهب کند."
در پاسخ به این عزیزان باید گفت که اصولا رسانه وظیفه ای به غیر از این ندارد که اخبار منتشر شده در حوزه داخلی را بازگو نماید اگرچه در قالب بیان این که این موضوع "گفته شده" و اینکه "منابع رسمی آن را هنوز تایید نکرده اند" و خود را از تایید آن مبرا کند.
بماند اینکه رسانه ای مانند بی بی سی و بزرگترین خبرگزاری های دنیا در غالب اینکه جیش العدل در وبلاگ خود چنین گفته و اینکه چند نماینده مجلس و استاندار سیستان به این اظهارات چه واکنشی نشاند داده اند به پوشش این خبر پرداختند.
آیا باید به این نحوه خبررسانی توسط این رسانه ها ایراد گرفت؟ و بدتر از آن بازهم توقع داشت مردم تشنه خبر در عصر ارتباطات به آنها مراجعه نکنند؟
صدا وسیمایِ غافل از پرداختن به پر اهمیت ترین خبر در روزهای اخیر، بار دیگر نشان داد که مدیران خبری آن کاملا از شناخت مخاطبان و نیازهای آنها بی اطلاعند. چرا که با جستجویی ساده در فضای مجازی و خبری و شبکه های اجتماعی متوجه می شدند این موضوع به مسئله ای مهم در افکار عمومی تبدیل شده و سرنوشت این عزیزان برای آنها از حساسیت زیادی برخوردار شده است.
مشخص نیست شبکه خبر با این اوضاع در تیزهای تقلیدی خود از شبکه های خبری خارجی، چگونه مدعی خبررسانی لحظه ای از تمامی اخبار به مخاطبان خود می باشد.
شاید خبر بچه دار شدن یک مجری تلوزیونی از خبر اول کشور مهم تر باشد...
