صراط: سخنرانی مجید مجیدی در پنل حقوق بشر در دفتر ژنو سازمان ملل که پنجشنبه 22 اسفند مصادف با 13 مارچ انجام گرفت حاوی مطالب مهمی درباره ماهیت اسلام‌هراسی در جهان به واسطه سیاست‌های غرب و برخی کشورهای عربی بود و او تاکید کرد در هیچ عملیات ترور و خشونتی، مردمی از ایران و آیینی که در این سرزمین ترویج می‌شود، شرکت نداشته‌اند.
مجید مجیدی روز پنجشنبه 22 اسفندماه در پنل حقوق بشر سازمان ملل در دفتر ژنو طی سخنانی به رفتارهای اسلام هراسانه غرب اعتراض کرد و گفت: من معتقدم اگر واقعیت اسلام به مردم جهان عرضه شود همه تشنگان عدالت و مهربانی عاشقانه به سویش خواهند شتافت.
بخش هایی از سخنرانی مجیدی:
-گاهی فکر می کنم اگر من در یک کشور غربی به دنیا آمده بودم و در کودکی و نوجوانی و جوانی ام هر صبح در صفحات روزنامه ها می خواندم و هر شب روی صفحات تلویزیون می دیدم که چگونه عده‌ای مسلمان در شرق بمب گذاری و انفجار کار هرروزه شان است، ماشین های بمب گذاری شده رادر میان بازارها و مراکز تجمع مردم منفجر می کنند سرهای مخالفان خویش را صدها صدها می برند و در برابر دوربین ها به نمایش می گذارند و گاه با همین سرها در کوچه ها و خیابان ها فوتبال بازی می کنند، سینه های دشمنان را می شکافند و قلب آنان را می خورند، کلیساها و کنیسه ها و حتی گاه مساجد و حسینیه های دیگران رابا مردمی که برای عبادت به انجا آمده اند به آتش می کشند، آیا در این صورت چه دیدگاهی نسبت به اسلام و مسلمانان پیدا می کردم و چه ترس و هراسی از آنان در دل می پروراندم و آیا امکان داشت با این همه جنایت و خشونت گرایشی به این دین و آیین پیدا کنم؟
-من در سرزمینی پا به جهان گذاشتم که مردم مسلمانش با هر گونه خشونت مذهبی بیگانه بودند و قرن ها پیروان ادیان و مذاهب دیگر را به همسایگی و همزیستی مسالمت آمیز خویش پذیرفته بودند زیرا به پیامبری ایمان داشتند که سراسر زندگیش را مهربانی و عشق به دیگران در بر گرفته بود و نه تنها به مسلمانان و پیروان خویش که به همه انسانها با هر نژاد و زبان و حتی به حیوانات و گیاهان و درختان نیز مهر می ورزید.
-طبیعی است وقتی طالبان در افغانستان جنایت می کرد یا وقتی حادثه دهشت بار ١١ سپتامبر به وقوع پیوست می دانستم که آنچه روی می دهد هیچ سازگاری و ارتباطی با دینی که من به آن ایمان دارم ندارد.
-امروز از خودم و از شما می پرسم به راستی در پشت همه عملیات جنایتکارانه ای که به نام اسلام صورت می گیرد چه دست هایی پنهان است؟ از شما می پرسم القاعده و طالبان که در پاکستان و افغانستان زاده شد، رشد کرد و اینک سایه شومش بر همه جهان افکنده شده است ابتدا توسط کدام قدرت ها آفریده شد و مورد حمایت قرار گرفت تا امروز با جنایات آنها بذر اسلام‌هراسی در دل همه جهانیان کاشته شود و نهال خشونت این بار به شکلی دیگر یا به صورت نسل کشی در میانمار و آفریقای مرکزی و یا با اقدامات نظامی و گسیل سربازان سر برآورد؟
- متاسفم که بگویم حکومت هایی طالبان و القاعده را از هر سو حمایت کردند که همواره از هم پیمانان غرب به شمار می روند. دولت های عربی آنان در دامان خویش پروراندند که اینک به نوعی دیگر خشونت و کینه ورزی را ترویج می کنند.
-خوشحالم که بگویم که نه در حادثه ١١سپتامبر نیویورک و نه در بمب گذاری های مترو لندن و نه در هیچ عملیات انتحاری، هیچ تروریستی با ملیت ایرانی و با آیینی که در سرزمینم ایران ترویج می شود شرکت نداشت اما متاسفم که به یاد بیاورم غرب تمام فشارها و تضییقاتش را پس از این حوادث متوجه ایران و ایرانیانی کرد که همواره چنین عملیاتی را محکوم کرده اند.
-من به عنوان یک هنر مند که در سال های اخیر به دلیل اقدام به ساخت فیلمی در باره زندگی پیامبر اسلام بسیار خوانده ام و بسیار تحقیق کرده ام، شهادت می دهم که چنین اقدامات خشونت باری که میوه آن اسلام‌هراسی در همه جهان است با روح اسلامی که من از محمد و علی و حسین (ع) آموخته ام بیگانه است و لذا سعی دارم تا پیام و چهره واقعی دین مهربانی پیامبر اسلام را در قالب فیلم محمد به دنیای نگران و آشفته عرضه کنم.
-من باور دارم که رفتارهای زشت و آلوده ای چون قرآن سوزی در آمریکا یا تولید فیلم های جسارتگر نسبت به پیامبر یا مسلمانان و یا حتی اقداماتی نظیر انتشار کاریکاتورهای توهین آمیز نقشی جز کمک به خشونت طلبانی که نام اسلام را دزدیده اند ندارد و چه بسا روی دیگر چنان رفتارهایی است. جنایتکارانی که می کشند و تکه تکه می کنند مشتاقانه به انتظار چنین اقداماتی هستند تا جنایات خویش را توجیه کنند و از میان توده های ناآگاه برای خود سربازان جدید استخدام کنند.
مجید مجیدی روز پنجشنبه 22 اسفندماه در پنل حقوق بشر سازمان ملل در دفتر ژنو طی سخنانی به رفتارهای اسلام هراسانه غرب اعتراض کرد و گفت: من معتقدم اگر واقعیت اسلام به مردم جهان عرضه شود همه تشنگان عدالت و مهربانی عاشقانه به سویش خواهند شتافت.
بخش هایی از سخنرانی مجیدی:
-گاهی فکر می کنم اگر من در یک کشور غربی به دنیا آمده بودم و در کودکی و نوجوانی و جوانی ام هر صبح در صفحات روزنامه ها می خواندم و هر شب روی صفحات تلویزیون می دیدم که چگونه عده‌ای مسلمان در شرق بمب گذاری و انفجار کار هرروزه شان است، ماشین های بمب گذاری شده رادر میان بازارها و مراکز تجمع مردم منفجر می کنند سرهای مخالفان خویش را صدها صدها می برند و در برابر دوربین ها به نمایش می گذارند و گاه با همین سرها در کوچه ها و خیابان ها فوتبال بازی می کنند، سینه های دشمنان را می شکافند و قلب آنان را می خورند، کلیساها و کنیسه ها و حتی گاه مساجد و حسینیه های دیگران رابا مردمی که برای عبادت به انجا آمده اند به آتش می کشند، آیا در این صورت چه دیدگاهی نسبت به اسلام و مسلمانان پیدا می کردم و چه ترس و هراسی از آنان در دل می پروراندم و آیا امکان داشت با این همه جنایت و خشونت گرایشی به این دین و آیین پیدا کنم؟
-من در سرزمینی پا به جهان گذاشتم که مردم مسلمانش با هر گونه خشونت مذهبی بیگانه بودند و قرن ها پیروان ادیان و مذاهب دیگر را به همسایگی و همزیستی مسالمت آمیز خویش پذیرفته بودند زیرا به پیامبری ایمان داشتند که سراسر زندگیش را مهربانی و عشق به دیگران در بر گرفته بود و نه تنها به مسلمانان و پیروان خویش که به همه انسانها با هر نژاد و زبان و حتی به حیوانات و گیاهان و درختان نیز مهر می ورزید.
-طبیعی است وقتی طالبان در افغانستان جنایت می کرد یا وقتی حادثه دهشت بار ١١ سپتامبر به وقوع پیوست می دانستم که آنچه روی می دهد هیچ سازگاری و ارتباطی با دینی که من به آن ایمان دارم ندارد.
-امروز از خودم و از شما می پرسم به راستی در پشت همه عملیات جنایتکارانه ای که به نام اسلام صورت می گیرد چه دست هایی پنهان است؟ از شما می پرسم القاعده و طالبان که در پاکستان و افغانستان زاده شد، رشد کرد و اینک سایه شومش بر همه جهان افکنده شده است ابتدا توسط کدام قدرت ها آفریده شد و مورد حمایت قرار گرفت تا امروز با جنایات آنها بذر اسلام‌هراسی در دل همه جهانیان کاشته شود و نهال خشونت این بار به شکلی دیگر یا به صورت نسل کشی در میانمار و آفریقای مرکزی و یا با اقدامات نظامی و گسیل سربازان سر برآورد؟
- متاسفم که بگویم حکومت هایی طالبان و القاعده را از هر سو حمایت کردند که همواره از هم پیمانان غرب به شمار می روند. دولت های عربی آنان در دامان خویش پروراندند که اینک به نوعی دیگر خشونت و کینه ورزی را ترویج می کنند.
-خوشحالم که بگویم که نه در حادثه ١١سپتامبر نیویورک و نه در بمب گذاری های مترو لندن و نه در هیچ عملیات انتحاری، هیچ تروریستی با ملیت ایرانی و با آیینی که در سرزمینم ایران ترویج می شود شرکت نداشت اما متاسفم که به یاد بیاورم غرب تمام فشارها و تضییقاتش را پس از این حوادث متوجه ایران و ایرانیانی کرد که همواره چنین عملیاتی را محکوم کرده اند.
-من به عنوان یک هنر مند که در سال های اخیر به دلیل اقدام به ساخت فیلمی در باره زندگی پیامبر اسلام بسیار خوانده ام و بسیار تحقیق کرده ام، شهادت می دهم که چنین اقدامات خشونت باری که میوه آن اسلام‌هراسی در همه جهان است با روح اسلامی که من از محمد و علی و حسین (ع) آموخته ام بیگانه است و لذا سعی دارم تا پیام و چهره واقعی دین مهربانی پیامبر اسلام را در قالب فیلم محمد به دنیای نگران و آشفته عرضه کنم.
-من باور دارم که رفتارهای زشت و آلوده ای چون قرآن سوزی در آمریکا یا تولید فیلم های جسارتگر نسبت به پیامبر یا مسلمانان و یا حتی اقداماتی نظیر انتشار کاریکاتورهای توهین آمیز نقشی جز کمک به خشونت طلبانی که نام اسلام را دزدیده اند ندارد و چه بسا روی دیگر چنان رفتارهایی است. جنایتکارانی که می کشند و تکه تکه می کنند مشتاقانه به انتظار چنین اقداماتی هستند تا جنایات خویش را توجیه کنند و از میان توده های ناآگاه برای خود سربازان جدید استخدام کنند.
