صراط: فلور نظری بازیگر تلویزیون زمانی که خبر درگذشت پروین میکده را شنید بسیار متاثر شد. او هم از این اتفاق خبر نداشت و مدام ابراز ناراحتی می‌کرد که چرا اینگونه بی سر و صدا پیکر این بانوی بازیگر دفن شده است.
وی اظهار کرد: ما مدام مشغول کار هستیم و اگر انجمن بازیگران پیامک بدهد می‌توانیم از چنین اتفاقاتی باخبر شویم. تعجب می‌کنم که چرا هیچ خبری از این اتفاق به گوش کسی نرسیده است.
نظری که در «خانه به دوش» با میکده همبازی بود، تصریح کرد: این حق پروین میکده به عنوان یک بازیگر پیشکسوت نبود. من در سریال «خانه به دوش» ارتباط نزدیکی با او داشتم و علاقه زیادی هم به او دارم. همیشه برایم جالب بود که این خانم با سن بالا همه دیالوگ‌هایش یادش می‌ماند و میزانسن‌هایی را که کارگردان می‌دهد از یاد نمی‌برد.
وی تأکید کرد: یادم است سر صحنه سریال رضا عطاران به او یک روسری هدیه دادم و او همان موقع روسری را سر کرد و به کارگردان گفت می‌خواهد با همان روسری یک پلان را بازی کند تا یادگاری من ماندگار شود. میکده زن خوب و مظلومی بود که با وجود سن بالا هیچوقت بهانه نمی‌گرفت و کارش را انجام می‌داد. خیلی متاسف شدم. خدا رحمتش کند.
پروین میکده در سال ۱۳۱۴ متولد شد. پدرش سرهنگ ابوالقاسم میکده علاقه زیادی به موسیقی ایرانی داشت و به همین علت فرزندانش را با آن آشناکرد. پروین میکده سال دوم دبیرستان را پشت سر گذاشته بود که ازدواج او را از ادامه تحصیل بازداشت، اما در فعالیت‌های علمی و هنری شرکت می‌کرد. او همچنین در «انجمن ایران و فرانسه» در ارتباط با آموزش زبان فرانسه، «تئاتر نصر» در ایفای نقش‌های فولکلوریک (محلی شمالی) کار کرده است. او بعد از انقلاب، چند تشویق نامه از مراکز هنری دریافت کرد.
از میان آثار تلویزیونی او می‌توان به تله فیلم «آقای ناقابل»، سریال «پایتخت۲»، تله فیلم «به نام مادرم»، سریال‌های «راه شب»، «پای پیاده»، «دوباره زندگی»، «خانه به دوش»، «مزرعه آفتابگردان»، «پشت کنکوریها»، «یادداشتهای کودکی»، «شب آفتابی»، «داستان یک شهر» و... اشاره کرد.
در کارنامه میکده فیلم‌های سینمایی چون گناهکاران (۱۳۹۰)، یک خانواده محترم (۱۳۹۰)، پوپک و مش ماشاالله (۱۳۸۸)، خاله سوسکه (۱۳۸۸)، بیداری (۱۳۸۷)، پسر تهرونی (۱۳۸۷)، دلداده (۱۳۸۷)، توفیق اجباری (۱۳۸۶)، بی وفا (۱۳۸۵)، خوابگاه دختران (۱۳۸۳)، عروس فراری (۱۳۸۳)، بانوی من (۱۳۸۱)، شام آخر (۱۳۸۰)، مربای شیرین(۱۳۸۰)، من ترانه پانزده سال دارم (۱۳۸۰)، همسر دلخواه من (۱۳۷۹)، عشق شیشه ای(۱۳۷۸)، زخمی (۱۳۷۶)، مرد عوضی (۱۳۷۶)، بالاتر از خطر (۱۳۷۵)، روزی که خواستگار آمد (۱۳۷۵)، افسانه دو خواهر (۱۳۷۳) و عبور از تله (۱۳۷۲) اشاره کرد.
وی اظهار کرد: ما مدام مشغول کار هستیم و اگر انجمن بازیگران پیامک بدهد می‌توانیم از چنین اتفاقاتی باخبر شویم. تعجب می‌کنم که چرا هیچ خبری از این اتفاق به گوش کسی نرسیده است.
نظری که در «خانه به دوش» با میکده همبازی بود، تصریح کرد: این حق پروین میکده به عنوان یک بازیگر پیشکسوت نبود. من در سریال «خانه به دوش» ارتباط نزدیکی با او داشتم و علاقه زیادی هم به او دارم. همیشه برایم جالب بود که این خانم با سن بالا همه دیالوگ‌هایش یادش می‌ماند و میزانسن‌هایی را که کارگردان می‌دهد از یاد نمی‌برد.
وی تأکید کرد: یادم است سر صحنه سریال رضا عطاران به او یک روسری هدیه دادم و او همان موقع روسری را سر کرد و به کارگردان گفت می‌خواهد با همان روسری یک پلان را بازی کند تا یادگاری من ماندگار شود. میکده زن خوب و مظلومی بود که با وجود سن بالا هیچوقت بهانه نمی‌گرفت و کارش را انجام می‌داد. خیلی متاسف شدم. خدا رحمتش کند.
پروین میکده در سال ۱۳۱۴ متولد شد. پدرش سرهنگ ابوالقاسم میکده علاقه زیادی به موسیقی ایرانی داشت و به همین علت فرزندانش را با آن آشناکرد. پروین میکده سال دوم دبیرستان را پشت سر گذاشته بود که ازدواج او را از ادامه تحصیل بازداشت، اما در فعالیت‌های علمی و هنری شرکت می‌کرد. او همچنین در «انجمن ایران و فرانسه» در ارتباط با آموزش زبان فرانسه، «تئاتر نصر» در ایفای نقش‌های فولکلوریک (محلی شمالی) کار کرده است. او بعد از انقلاب، چند تشویق نامه از مراکز هنری دریافت کرد.
از میان آثار تلویزیونی او می‌توان به تله فیلم «آقای ناقابل»، سریال «پایتخت۲»، تله فیلم «به نام مادرم»، سریال‌های «راه شب»، «پای پیاده»، «دوباره زندگی»، «خانه به دوش»، «مزرعه آفتابگردان»، «پشت کنکوریها»، «یادداشتهای کودکی»، «شب آفتابی»، «داستان یک شهر» و... اشاره کرد.
در کارنامه میکده فیلم‌های سینمایی چون گناهکاران (۱۳۹۰)، یک خانواده محترم (۱۳۹۰)، پوپک و مش ماشاالله (۱۳۸۸)، خاله سوسکه (۱۳۸۸)، بیداری (۱۳۸۷)، پسر تهرونی (۱۳۸۷)، دلداده (۱۳۸۷)، توفیق اجباری (۱۳۸۶)، بی وفا (۱۳۸۵)، خوابگاه دختران (۱۳۸۳)، عروس فراری (۱۳۸۳)، بانوی من (۱۳۸۱)، شام آخر (۱۳۸۰)، مربای شیرین(۱۳۸۰)، من ترانه پانزده سال دارم (۱۳۸۰)، همسر دلخواه من (۱۳۷۹)، عشق شیشه ای(۱۳۷۸)، زخمی (۱۳۷۶)، مرد عوضی (۱۳۷۶)، بالاتر از خطر (۱۳۷۵)، روزی که خواستگار آمد (۱۳۷۵)، افسانه دو خواهر (۱۳۷۳) و عبور از تله (۱۳۷۲) اشاره کرد.
