1- در 35 سال گذشته قطع وابستگی صنعتی - اقتصادی ایران به نظام سلطه طلب غرب یکی از شعارهای اساسی انقلاب اسلامی بوده است که این سیاست راهبردی همواره با فراز و نشیب های قابل تامل و متناسب با وضعیت داخلی کشور مورد تاکید رهبری و مردم قرار داشته است. به گواه تاریخ در این سال ها ملت شریف ایران برای رسیدن به استقلال واقعی هر سختی را به جان خریده و هزینه های اجتناب ناپذیر این استقلال طلبی تاریخی را نیز بدون کمترین اعتراضی به شکلی داوطلبانه پرداخت کرده است. انکار ناپذیر است که در هر شرایط بغرنج تهدیدی و مقاطع ولو بحرانی، تلاش هوشمندانه برای رسیدن به استقلال فراگیر و اتکا به ظرفیت های تولیدی کشور مطالبه حقیقی نظام و ملت نجیب ایران از دولتمردان وقت بوده است.
2ـ در واقع یکی از دغدغه های بنیادین حضرت امام(ره) و رهبر حکیم انقلاب، پی ریزی یک ساختار علمی مردم محور برای قطع این وابستگی های استعماری بوده است. بی شک قطع این وابستگی های به یادگار مانده از رژیم پهلوی امر ساده ای نیست که بتوان یک شبه یا به سادگی به آن دست یافت. طبعا هر ملتی به دنبال استقلال علمی ـ اقتصادی است اما تاریخ نشان می دهد کمتر ملتی تاب مقاومت در مقابل هزینه های سهمگین این استقلال طلبی را دارد و در این بین ملت ایران الگویی استثنایی برای جهانیان محسوب می شود.
3ـ در این میان هرگاه دولتمردان روش انقلابی را پیش گرفته اند، توانسته اند همگام با ملت و البته با مدیریت منابع موجود و سیاستگذاری موثر در عرصه اتکا به تولیدات داخلی، مسیر ناهموار قطع وابستگی به غربی ها و تامین استقلال کشور را هموار کرده و با شتاب بخشی به فعالیت های استقلال محور زمینه دستیابی پایدار به فناوری های سرنوشت ساز را فراهم کنند اما هرگاه سیاست زدگی، وادادگی و خودباختگی ماهیتی در مقابل غرب وجه ممیزه این مدیران بوده است در کمال تاسف وقایع شرم باری درباره وابسته سازی ملت ایران به غربی ها رقم خورده است.
4ـ بازبینی اتفاقات 8 سال حاکمیت اصلاح طلبان بر امور کشور برگ سیاهی از زوایای پنهان این وقایع را به نمایش می گذارد. واسطه گری دولت و تلاش برای تضمین منافع عده ای یقه سفید و آقازاده های وابسته به مافیای واردات از خصیصه های شوم اینگونه مدیران دولتی بویژه در دولت اصلاحات بوده است.
5- در حال حاضر بازگشت تدریجی این مدیران غربزده به صحنه اجرایی کشور یکی از نگرانی های ملت ایران است. اگرچه فراهم شدن زمینه این بازگشت ارتجاعی بر خلاف وعده های انتخاباتی داده شده است اما باید گفت دولت مدعی تدبیر باید هوشیار باشد که تشدید وابستگی به غرب به بهانه های متنوع مجددا در دستور کار این مدیران مردودی قرار دارد و دولت در صورت بی توجهی به عملکردها و تصمیمات ناصواب این مدیران نامقبول، دانسته و ندانسته هزینه های خطرآفرینی را بر امنیت کشور تحمیل خواهد کود. بدیهی است سکوت در مقابل جریان خزنده رانت محور مذکور خیانتی آشکار نسبت به آرمان های انقلاب اسلامی و شهیدان است.
6ـ از سوی دیگر بازبینی وقایع 35 سال گذشته کشور و تحلیل روابط اقتصادی ایران با غربی ها موید آن است که هرگاه موضوع تحریم ملت ایران در دستور کار بیگانگان قرار گرفته است برنامه ریزی هوشمندانه مدیران ارشد کشوری درباره تامین نیاز های علمی ـ اقتصادی کشور نتایج روشن و امیدوار کننده ای در پی داشته است. برای نمونه تشدید فشار غربی ها در دوران 8 سال دفاع مقدس موجب شد تا اراده جمعی برای رسیدن به خودکفایی در بخش های مختلف کشاورزی، علمی و تدارک زیرساخت های پایدار در عرصه فناوری موشکی و هسته ای شکل گرفته و ایران در مدتی کوتاه به یکی از قدرت های منطقه مبدل شود.
7ـ اگرچه برخی سیاست های غلط در دوران سازندگی اثرات نامطلوبی بر این روند بر جای گذاشت اما واضح است در سایه عزم ملی برای قطع وابستگی این رفتارهای غیرانقلابی که بوی خیانت از آن به مشام می رسید، نتوانست ایستایی کامل در برنامه های سازمان یافته مزبور ایجاد کند. در واقع دانشمندان جوان ایرانی به هر سختی و مرارتی که بود برنامه های خودکفایی کشور را یک تنه پیش برده و عملا یک حماسه تاریخی را رقم زدند و در این راه جوانان غیوری مانند شهیدان مصطفی احمدی روشن و حسن تهرانی مقدم حتی از بذل جان نیز دریغ نورزیدند.
8ـ صدور دستور توقف تولید بنزین از سوی وزیر نفت در صنایع پتروشیمی کشور تیغ برنده دو لبه ای است که به دلیل تبعات زیست محیطی کشور امری قابل هضم می نماید اما تبلیغ سازمانی برای مصرف زدگی ناموجه، توجیه شیرین امر مذموم واردات بنزین، اتکای صرف به بنزین وارداتی و در نهایت غفلت از سیاست های راهبردی کشور در امر خودکفایی از واردات بنزین یا تعطیل پروژه های تحقیقاتی در حوزه تولید بنزین سالم خیانتی آشکار می تواند باشد. ملاحظه نگرانی های معترضانه کارشناسان صدیق فعال در بدنه میانی وزارت نفت گویای تلخی این دستور یکجانبه وزیر است. بی توجهی به امر خودکفایی حلقه مفقوده این دستور شاید اجتناب ناپذیر است.
9ـ از سوی دیگر همزمانی تصمیم دولت برای واردات بنزین با ابلاغ سیاست های کلان اقتصاد مقاومتی از سوی رهبر معظم انقلاب حکم می کند دولت به طور رسمی تاریخ معینی را برای توقف واردات بنزین در سایه تولید کافی بنزین استاندارد اعلام داشته و رسما سیاست های اجرایی مشخص وزارت نفت و دولت را برای از بین بردن زمینه قاچاق کلان بنزین در مناطق مرزی یا روی کشتی های خارجی اعلام نماید.
10ـ طبعا چنانچه از سوی مدیران ارشد وزارت نفت مساله مدیریت واردات و مصرف بنزین مورد توجه واقع نشود یا برای توسعه کیفی پالایشگاه های موجود و راه اندازی پالایشگاه های جدید تولید بنزین در بازه زمانی مشخص اقدام لازم صورت نگیرد، میزان وابستگی ایران به واردات بنزین در سال آتی دو برابر شده و فضای ایده آلی را در اختیار غربی ها برای اعمال فشار بر ملت ایران قرار می دهد که بر این عنوانی جز خیانت نمی توان نهاد. دولت باید بکوشد این خدمت زیست محیطی به یک خیانت استراتژیک مبدل نشود.
