صراط: مذاکرات هسته‌ای با ایران با این هدف است که ایران به تعهدات خود برای عدم ساخت سلاح‌های هسته‌ای پایبند باشد. این هدف خوبی است و رویدادهای چند ماه گذشته نشان داد که روند محکمی برای دستیابی به این هدف آغاز شده است.
بر اساس این گزارش، اگر ایران بخشی از این روند باشد و برنامه هسته‌ای خود را تحت نظارت موثر بین‌المللی قرار دهد و جامعه جهانی را نسبت به تعهدات خود در قبال عدم ساخت سلاح هسته‌ای راضی کند آیا باراک اوباما رئیس جمهوری آمریکا فراتر از حمایت‌های لفظی خود از ایده خاورمیانه عاری از سلاح‌های هسته‌ای عمل خواهد کرد؟ اینجا تصویر بسیار مبهمی وجود دارد.
کمیته نروژی صلح نوبل در اعطای جایزه تعجب برانگیز خود به اوباما در سال 2009 بر تلاش‌های فوق‌العاده او برای تقویت دیپلماسی بین‌المللی و همکاری بین ملل اشاره کرد. این کمیته همچنین بر نقش ویژه اوباما برای همکاری در زمینه جهان عاری از سلاح‌های هسته‌ای تاکید کرد.
اما زمانیکه از جان کری وزیر خارجه آمریکا درباره هدف خاورمیانه عاری از سلاح‌های هسته‌ای پرسیده شد پاسخ به آن حمایت‌ها و تاییدات کمیته صلح نوبل از اوباما را زیر سوال برد.
ابهامات واشنگتن درباره این شعار کمی عصبانی کننده اما قابل درک است. برای بیش از 5 دهه آمریکا یکی از حامیان اصلی سلاح‌های هسته‌ای اعلام نشده اما کاملا واقعی اسرائیل است. واشنگتن سردمدار مداخلاتی بوده که هر گونه تلاش‌های بین‌المللی برای تحت نظارت درآوردن و بازرسی از تأسیسات هسته ای اسرائیل را به عقب رانده است. بخشی از این چانه‌زنی‌های بین‌المللی برای نیل به این هدف در دولت «لیندون جانسون» صورت گرفت و منجر به قرارداد بین واشنگتن و تل آویو شد.
این قرارداد آمریکا را متعهد می کرد که در قبال اعلام نکردن سلاح های هسته ای اسرائیل و در خفا نگاه داشتن آنها اطمینان حاصل کند که توانمندی‌های نظامی غیرهسته ای اسرائیل نسبت به توانمندی‌های دشمنانش برتری داشته باشد.
براساس این گزارش، یک بار در اوایل اکتبر 1973 زمانی که سوریه به اسرائیل حمله کرد هم اسرائیل و هم آمریکا در اندیشه استفاده از سلاح هسته‌ای برآمدند.
در اواخر سال 2012 نیز آمریکا کنفرانس بین‌المللی خاورمیانه عاری از سلاح‌های هسته‌ای که قرار بود در فنلاند برگزار شود را با فشار لغو کرد و مخالفت خود را با تشکیل یک انجمن درباره سلاح‌های هسته‌ای که به منزوی شدن اسرائیل در این زمینه منجر می‌شد مخالفت کرد.
المانیتور در ادامه نوشت: پیشرفت در مذاکرات هسته‌ای با ایران به هرحال برنامه هسته‌ای پیچیده اسرائیل از جمله صدها بمب اتمی و سیستم‌های رهگیر و زیردریایی‌هایی با قابلیت هسته‌ای را در یک محیط استراتژیک کاملا جدید قرار می‌دهد و آن را تحت فشار قرار خواهد داد. و تضمین‌های امنیتی آمریکا برای اسرائیل می‌تواند نقش مهمی در ایجاد یک خاورمیانه عاری از سلاح‌های هسته‌ای ایفا کند.
بر اساس این گزارش، اگر ایران بخشی از این روند باشد و برنامه هسته‌ای خود را تحت نظارت موثر بین‌المللی قرار دهد و جامعه جهانی را نسبت به تعهدات خود در قبال عدم ساخت سلاح هسته‌ای راضی کند آیا باراک اوباما رئیس جمهوری آمریکا فراتر از حمایت‌های لفظی خود از ایده خاورمیانه عاری از سلاح‌های هسته‌ای عمل خواهد کرد؟ اینجا تصویر بسیار مبهمی وجود دارد.
کمیته نروژی صلح نوبل در اعطای جایزه تعجب برانگیز خود به اوباما در سال 2009 بر تلاش‌های فوق‌العاده او برای تقویت دیپلماسی بین‌المللی و همکاری بین ملل اشاره کرد. این کمیته همچنین بر نقش ویژه اوباما برای همکاری در زمینه جهان عاری از سلاح‌های هسته‌ای تاکید کرد.
اما زمانیکه از جان کری وزیر خارجه آمریکا درباره هدف خاورمیانه عاری از سلاح‌های هسته‌ای پرسیده شد پاسخ به آن حمایت‌ها و تاییدات کمیته صلح نوبل از اوباما را زیر سوال برد.
ابهامات واشنگتن درباره این شعار کمی عصبانی کننده اما قابل درک است. برای بیش از 5 دهه آمریکا یکی از حامیان اصلی سلاح‌های هسته‌ای اعلام نشده اما کاملا واقعی اسرائیل است. واشنگتن سردمدار مداخلاتی بوده که هر گونه تلاش‌های بین‌المللی برای تحت نظارت درآوردن و بازرسی از تأسیسات هسته ای اسرائیل را به عقب رانده است. بخشی از این چانه‌زنی‌های بین‌المللی برای نیل به این هدف در دولت «لیندون جانسون» صورت گرفت و منجر به قرارداد بین واشنگتن و تل آویو شد.
این قرارداد آمریکا را متعهد می کرد که در قبال اعلام نکردن سلاح های هسته ای اسرائیل و در خفا نگاه داشتن آنها اطمینان حاصل کند که توانمندی‌های نظامی غیرهسته ای اسرائیل نسبت به توانمندی‌های دشمنانش برتری داشته باشد.
براساس این گزارش، یک بار در اوایل اکتبر 1973 زمانی که سوریه به اسرائیل حمله کرد هم اسرائیل و هم آمریکا در اندیشه استفاده از سلاح هسته‌ای برآمدند.
در اواخر سال 2012 نیز آمریکا کنفرانس بین‌المللی خاورمیانه عاری از سلاح‌های هسته‌ای که قرار بود در فنلاند برگزار شود را با فشار لغو کرد و مخالفت خود را با تشکیل یک انجمن درباره سلاح‌های هسته‌ای که به منزوی شدن اسرائیل در این زمینه منجر می‌شد مخالفت کرد.
المانیتور در ادامه نوشت: پیشرفت در مذاکرات هسته‌ای با ایران به هرحال برنامه هسته‌ای پیچیده اسرائیل از جمله صدها بمب اتمی و سیستم‌های رهگیر و زیردریایی‌هایی با قابلیت هسته‌ای را در یک محیط استراتژیک کاملا جدید قرار می‌دهد و آن را تحت فشار قرار خواهد داد. و تضمین‌های امنیتی آمریکا برای اسرائیل می‌تواند نقش مهمی در ایجاد یک خاورمیانه عاری از سلاح‌های هسته‌ای ایفا کند.
