جمعه ۰۷ دی ۱۴۰۳ - ساعت :
۰۸ اسفند ۱۳۹۲ - ۰۹:۲۶

کشف جسد پیرمرد خواستگار

زمستان سال 76 بود، آن زمان با درجه ستوان دومی پلیس آگاهی شهر کبودرآهنگ مشغول خدمت بودم. عصر یکی از روزهای سرد زمستان از مرکز پیام با آگاهی تماس گرفتند و اعلام کردند جسدی زیرپل جاده بین دو روستای «گندوز» و «حسین آباد» توسط راننده کامیون کمپرسی پیدا شده است.
کد خبر : ۱۶۶۷۰۳
صراط: با این گزارش با چند تن از همکارانم به محل حادثه رفتیم و با جسد مردی که معلوم بود ماه ها از مرگش می گذرد روبه رو شدیم.

به بررسی جسد پرداختیم، شواهد نشان می داد چندین ماه از مرگ این مرد می گذرد و جسدش به خاطر سرمای شدید فاسد نشده بود اما سرجسد و شکمش توسط حیوانات از بین رفته بود.

در تجسس های بعدی به خاطر اینکه هیچ مدرک شناسایی به دست نیامد جسد برای تحقیقات بیشتر و مشخص شدن هویت مرد ناشناس و علت مرگش در اختیار پزشکی قانونی قرار گرفت و من افسر پرونده آن شدم.

برای اینکه سرنخی از مشخصات جسد بی سر پیدا کنم، دست به تجسس های میدانی زدم و پس از چندین روز متوجه شدم دو ماه پیش مردی 75 ساله از اهالی روستای گندوز گم شده است و فرزندانش نیز در پلیس آگاهی شهر «رزن» تشکیل پرونده داده اند.

بدین ترتیب از دختر و پسر پیرمرد خواستم برای شناسایی جسد به کبودرآهنگ بیایند، آنها نیز به پزشکی قانونی رفتند و پدرشان را از روی لباس هایی که به تن داشت و مشخصات دیگرش شناسایی کردند.

خانواده پیرمرد در تحقیقات ادعا کردند پدرشان پس از مرگ همسرش به تنهایی زندگی می کرد و با کسی هم دشمنی نداشت و احتمال می دهند وی به خاطر اینکه گاهی برای انجام کار به روستاهای اطراف می رفت یا به خاطر شدت سرما جان خود را از دست داده یا طعمه حیوانات وحشی شده است.

در ادامه با توجه به اینکه پزشکی قانونی در تعیین علت مرگ نتیجه ای نگرفت و از سوی دیگر خانواده پیرمرد از کسی شکایت نداشتند، جسد تحویل آنان شد.

با فرا رسیدن نوروز 77 وقتی کشاورزان کار خود را روی زمین هایشان آغاز کردند مرد کشاورزی در تماس با پلیس آگاهی ادعا کرد جمجمه انسانی را در زمین کشاورزی اش پیدا کرده است. همه شواهد از جمله سرنخ های پزشکی نشان می داد جمجمه متعلق به جسد همان پیرمرد است.

این ماجرا برایم نمی توانست یک مرگ عادی یا حمله حیوان به انسان باشد و در طول یک سال تحقیق مدام فرضیه قتل پیرمرد تنها را مرور می کردم تا اینکه در جریان تجسس ها مردی را شناسایی کردم که می گفت پیش از مرگ پیرمرد به وی هشت چک مسافرتی 50 هزار تومانی داده و پشت چک ها را نیز امضا کرده بود.

این ادعا می توانست برایم سرنخ مهمی باشد بنابراین تحقیقات را روی چک های مسافرتی متمرکز کردم و با همکاری بانک موفق به یافتن چک های مسافرتی شدم.

پشت چک ها امضایی وجود داشت که اهالی روستای گندوز عنوان می کردند متعلق به یکی از اهالی است که چند هفته پس از گم شدن پیرمرد از آنجا به روستایی نزدیک ساوه نقل مکان کرده است.

با تلاش بسیار شماره تلفن این مرد را پیدا کرده و تلفنی وی را به پلیس آگاهی احضار کردم. وی پس از چند روز آمد و ابتدا با ادعای واهی می خواست مرا از مسیر تحقیقات منحرف کند ولی با استفاده از شگردهای فنی و پلیسی موفق شدم پرده از راز جنایت غم انگیز پیرمرد بردارم.

مظنون اصلی پرونده راننده مسافرکش بود در بازجویی ها به من گفت پیرمرد را از روستای گندوز به مقصد حسین آباد سوار کرده و پیرمرد به وی گفته بود می خواهد دوباره زن بگیرد و می خواست به آن روستا برای خواستگاری برود.

آنها به روستای حسین آباد می روند و در خانه ای که پیرمرد برای خواستگاری به آنجا رفته بود کسی آنجا نبود و آنها دوباره به سوی روستای گندوز برمی گردند و پیرمرد 75 ساله به خاطر اعتمادی که به راننده داشته پول هایش را داخل داشبورد می گذارد و راننده به فکر سرقت پول ها می افتد و در میانه راه به بهانه پاک کردن شیشه های بخار گرفته توقف می کند و مسافرش را خفه کرده و جسدش را زیر پل می اندازد، سپس با گذشت چند هفته خانه اش را به روستایی نزدیک ساوه انتقال می دهد.

بررسی این پرونده برایم خیلی جالب بود زیرا شواهد نشان می داد پیرمرد طعمه حیوانات شده ولی تلاش هایم باعث شد کسی که به ناحق خون بی گناهی را ریخته است گرفتار قانون شود.