لبخندهای ظریف را بلد نیستم

صراط: ابراهیم حاتمی‌کیا با حضور در جمع دانشجویان دانشگاه شهید بهشتی با اعتراف به اینکه این روزها به واسطه فیلم «چ» بیش از گذشته رسانه ای شده است در مورد انتخابات گذشته، عدم درج کامل صحبت‌هایش در مورد «رستاخیز» و تحلیلش در مورد «عصبانی نیستم» به بیان نکات مهمی پرداخت.

براساس این گزارش، حاتمی‌کیا در ابتدای صحبت‌هایش خطاب به دانشجویان گفت: خوشحالم که فیلم «چ» را دیدید و حتما هم نقدهایی دارید و ایرادهایی در کار هست و من هم مدعی نیستم که فیلم کاملی ساختم. من آنچه داشتم را در این فیلم بکار بردم.

به گزارش فارس، وی افزود: من هیچ وقت در انظار رسانه ها ظاهر نمی‌شوم و اصراری هم ندارم که چنین کنم ولی بوسیله «چ» این اتفاق افتاد. در فیلم دل‌مشغولیهایی داشتم که بدان معتقد بودم و باید از آن حرف میزدم. دوست دارم این منش مرا آنهایی که گرایشهای سیاسی دارند بپذیرند و در این راه نیز تا حدی موفق بوده‌ام تا در فضای چپ و راست من را بعنوان فرزند خود بپذیرند.

این کارگردان تأکید کرد: وقتی گزینش حرفهای من در رسانه ها پخش میشود دچار یک نوع غصه میشوم. این واقعیتی است که من جز آرمانگرایاهای مذهبی تعبیر میشوم و با جماعتی که به نوعی لائیک باشند هیچ ارتباطی ندارم. ولی با آنهایی که مصطلح هستند به چپ و راست ارتباط دارم و با آنها دوستایی هم میکنم و از همه آنها همفکری میگرم ولی هیچ رنگی از آنان به خودم نمیزنم.

وی همچنین به فیلم پرحاشیه جشنواره فیلم فجر نیز اشاره کرد و افزود: روزی که من فیلم "عصبانی نیستم" رضا درمیشیان را در جشنواره دیدم؛ به نظرم فیلم قشنگی بود و قصه ای داشت از جامعه و جوانان. حرفی که در فیلم زده میشود حرف درستی است منتها به درمیشیان تلفنی هم گفتم که ای کاش این فیلم اتصال خود را به سیاست وصل نمیکرد. زیرا حرف فیلم وسیع تر از اینها بود که در حد و اندازه های سیاسیت زده شود.

ابراهیم حاتمی‌کیا ادامه داد: جریانهای سیاسی باید کار خودشان را بکنند و ما هم کار خودمان را انجام دهیم. اگر در حوزه سیاست هم کاری انجام میدهیم باید فاصله خودمان را حفظ کنیم.

این کارگردان تأکید داشت: ما نباید تصفیه این جریانها شویم زیرا اینها دو روز دیگر میروند و کسان دیگری جایشان را میگیرد و این رفت و آمدها همچنان ادامه دارد. اگر رنگ و لعابهای سیاسی فیلم "عصبانی نیستم" آن را به بیانیه شبیه نمیکرد فیلم ماناتر و ماندنی تر میشد. زیرا فیلم به این زبان فعلیش نیاز نداشت.

حاتمی‌کیا درمورد فیلم خود نیز گفت: همچنین در مورد «چ» که در مورد شهید چمران و دلمشغولیهای او بود میتوانست حواشی اطراف آن ایجاد شود که یاران چمران بیایند و بگویند این چه چیزی است که من ساختم. در فیلم دلمشغولیهای او از آمریکا و قبل از آن در ایران و نگاه هایی که به بازرگان داشت آمده است.

وی توضیح داد: روح چمران آنقدر بزرگ بود که باید فارغ از آن مسائل سیاسی به آن پرداخته میشد که همین هم شد. چمران با نگاه وسیعی که داشت طیفهای مختلفی را در اطراف خود گرد آورده بود از دکترها تا داش مشتی های جنوب شهری هردو جذبش شده بودند و او آنها را در کنار خود داشت.

این کارگردان سینما تاکید کرد:این نگاه باز شهید چمران بود که او را در جنگ، مستقل کرده بود و شهادت او نیز نهایتا در جنگ رخ داد. ای کاش این قبیل نمونه ها که کم هم در جامعه هستند، در چرخ دنده های سیاست گم نشوند. زیرا جامعه به اینها نیاز دارد و ما هم احتیاج داریم از اینها حرف بزنیم.

وی عنوان کرد: من وقتی از فیلم احمدرضا درویش (رستاخیز) صحبت میکنم گاهی میبینم که اصلا منعکس نمیشود و یا کم رسانه ای میشود. اما چیز دیگری را که بیان میکنم چنان برجسته میشود که شب حتی تلویزیون چند بار آن را پخش میکند. این وضعیت مرا اذیت میکند.

واین فیلمساز همچنین یادآور شد: بچه هایی که در حوزه هستند نباید گرایشهای سیاسی خود را صریح کنند. زیرا در دوره ای این اتفاق رخ داد و مسائل آنرا هم دیدم که دعوایهایی ایجاد شد و به دنبالش فشارهایی نیز به سینما وارد کرد.

حاتمی‌کیا تصریح کرد: از ما به غیر از فیلم ساختن چه انتظار دیگری هست؛ گاهی میشونم که چرا 8سال سکوت کردم چون داشتم فیلم خودم را میساختم. اصلا اعتبار ما به فیلم ساختن است و ما را با همین ظرفیت بپذیرید و ما را گزینشی نکنید.

این کارگردان همچنین در مورد رفتار برخی رسانه ها در انعکاس صحبت او نیز عنوان کرد: بنده به میرحسین موسوی رأی دادم ولی هیچگاه تبلیغ او را نکردم. من جریان فرهنگ را فارغ از سیاست میدانم و این درحالی بود که هیچ ارتباطی با موسوی نداشتم و علاقه ای هم نداشتم که درباره او فیلم تبلیغاتی بسازم. من فقط به او رأی دادم همین.

حاتمی کیا در ادامه افزود: در مورد شخص آقای روحانی نیز وضع به همین صورت است. به او رأی دادم اما هیچ کدام موجب نمیشود که به شخص او نگویم اتفاقاتی که در فرهنگ رخ میدهد مرا میترساند.

به گفته وی؛ در زمانی که تعدادی از بچه های مستندساز دستگیر شدند صحبتی کردم و گفتم که آنان را اذیت نکنید. آنها جوان هستند و به هرحال "ممکن است اشتباه کرده باشند". ولی همین جمله قبلم در رسانه ها بلد شد. امثال بنده را فارغ از بحثهای سیاسی بپذیرید.

حاتمی کیا تأکید کرد: ما دلسوز هستیم که این حرفها را میزنیم. خطاب به دولت روحانی میگویم؛ به ما یک چیزی میگوئید بعد ما پای کار می آئیم و بعد میبینم که ما را کتمان میکنید. پس ما چون اهل سیاست نیستیم حیرت میکنیم. از ما نخواهید که سیاست داشته باشیم و پنهان کاری کنیم. این مال ما نیست بلکه متعلق به سیاستمداران است.

کارگردان «آژانس شیشه‌ای» در خاتمه صحبت‌هایش اظهار داشت: یک چیزهایی است که آقای ظریف در جلسات خود در ژنو می‌زند و ممکن است حرفهای درشتی هم بینشان رد و بدل شود ولی با لبخند بیرون می آیند. ما از این لبخندها اصلا بلد نیستیم. این لبخندها را هم یادمان نداده اند.