ایراد گرفتن مداوم و چند هفته و چند ماه یکبار به قانون اساسی از آن دست معرکه های رسانه ای است که عمدتا مرشدهای دوم خرداد از آنجا که قانون اساسی را همچون زنجیری به دور دست های خرابکار خود و مانعی برای انجام فتنه و اغتشاش می بینند، سعی می کنند این زنجیر را با قلم و مقاله پاره کنند و بعد از آن با پشتوانه هورا و هلهله اطرافیان خود، طبق اصول لیبرال دموکراسی و جهان غرب، تجدیدنظر در قانون اساسی را خواستار شوند.
تاکید بر «اجرای بدون تنازل قانون اساسی» از آن دست ژست هایی است که این طیف می گیرند و طوری در رسانه های خود وانمود می کنند که گویی قانون اساسی در حال حاضر کتابچه ای روی طاقچه است و مجری قانون صبح به صبح نیت کرده و سپس با استخاره از این کتاب، آن ورق از قانون که آن روز آمده و خوانده را به منصه ظهور و اجرا می رساند!
قانون اساسی گرچه از همان ابتدا به طور مدون تنظیم و نشر داده شده اما اجرای آن توسط مجری قانون اساسی به گونه ای نیست که وی هر صبح همراه صبحانه آن را مرور کند و شب هنگام شام نیز بار دیگر آن را مرور کند که آیا در این روز تمام اصول در کشور به طور کامل و صحیح و بدون نقص و تنازل به اجرا در آمد یا خیر!
ضمن آنکه این عده منتقد به وضع حال اجرای قانون اساسی باید به چند نکته توجه داشته باشند از جمله:
1ـ در حال حاضر از زاویه نگاه این جماعت، رئیس قوه مجریه که مجری قانون اساسی محسوب می شود و برای پاسداری از قانون سوگند یاد کرده، از خودشان است و بنابراین اگر انتقادی دارند می توانند خیلی خودمانی با آقای رئیس جمهور در میان بگذارند؛ آنگونه که بسیاری از مسائل و خواسته های دیگر خارج از قانون اساسی همچون رفع حصر از سران فتنه را با وی در میان گذاشته اند. در هر صورت اینکه بخواهند طوری جوسازی کنند که وامصیبتا قانون اساسی چرا بدون تنازل اجرا نمی شود، مسیری نیست که در ادامه آن بتوانند برای انجام هر خرابکاری، از مانع قانون هم بپرند.
2ـ به هر حال در هر ادعایی، شواهد و اسنادی باید موجود باشد و برای اثبات آن شواهد و مدعا هم باید موضوع موردنظر به بحث و بررسی و تضارب آراء میان افکار مخالف و متضاد گذاشته شود تا به فرض مثال در این مورد معلوم شود آیا در واقعیت هم قانون اساسی از اجرای بدون تنازل وامانده یا صرفا در توهم و تخیل عده ای که به دنبال اجرای خواست های غیرقانونی خود در پوشش قانون هستند، اصول قانون اساسی بدون تنازل و کامل اجرا نمی شود؟
3ـ البته بعید نیست که برخی ایرادات و اشکالات در متن و اصول قانون اساسی وجود داشته باشد و اجرای آن با مشکلاتی مواجه باشد، اما یقینا با غوغاسالاری نمی توان به حل این مسائل پرداخت. یقین است که قانون اساسی وحی منزل نیست اما برای بازنگری و تغییر در آن هم نمی توان به هر روشی تمسک یافت و هر ژستی گرفت. ساز و کار بازنگری در قانون اساسی در اصل 177 مشخص شده است. بنابراین اگر هم ایرادی است و از سر دلسوزی به دنبال رفع آن هستیم با فضاسازی رسانه ای و مشکوک کردن افکار عمومی به قانون اساسی نمی توان به این هدف رسید.
4ـ در آخر باید یادآور شد حالا که انتخابات مجلس نه امسال، نه سال آینده
که دو سال آینده در پیش روست و طیف دوم خرداد به هر ترتیب عزم خانه ملت
کرده تا بعد از ورود در محدوده اختیارات قوه مقننه و احتمالا وضع قوانین به
سبک مجلس ششم، ذبح قانون اساسی را در سر بپروراند، در وقت معین تبلیغات
انتخاباتی به هجویات رسانه ای مشغول شود و هجمه بر قانون اساسی را پیش
زمینه فتنه ای دیگر در صورت شکست قلمداد کند؛ نه از حالا که این خیانت
بسیار بزرگتری بر ملت محسوب می شود.
