سه دروغ عمده رسانه‌های غرب درباره "ژنو2"

این دروغ به کرات از سوی دولت و رسانه های غربی تکرار شد اما هیچ پایه و اساسی ندارد. دولت اوباما ادعا کرد این پیش شرط که در "بیانیه ژنو" مطرح شد و نقشه راهی برای پیشبرد مذاکرات صلح ژنو دو  است که مورد موافقت برخی از طرف های اصلی مذاکرات از جمله روسیه قرار گرفت. در حالی که این بیانیه بر انتقال سیاسی از طریق مذاکرات تاکید دارد و هیچ جا اشاره نکرده است که چنین انتقالی نمی تواند شامل بشار اسد رئیس جمهور سوریه باشد. به علاوه چنین شرطی، قاطعانه از سوی روسیه رد شده است. در واقع، بیانیه ژنو شامل این موارد مهم است: یک دولت انتقالی می‌تواند شامل اعضای دولت فعلی سوریه و مخالفان و سایر گروهها باشد و باید بر اساس توافق متقابل شکل گیرد و این بیانیه هیچ جا اشاره نکرد که بشار اسد ابتدا باید  از قدرت کناره گیری کند. به تازگی لس آنجلس تایمز درباره این دروغ نوشت جان کری به طور منظم بیانیه ژنو را نوعی نقشه راه صلح می‌داند که در ژوئن سال 2012 در جلسه مورد حمایت سازمان ملل تنظیم شد. اما این سند صراحتا خواستار برکناری اسد نیست. دولت اوباما با تکرار دائم این دروغ تنها موجب دودستگی هایی در فرایند صلح شده و احتمال موفقیت فرایند صلح را  تضعیف کرده است.  دولت اوباما قاطعانه بر شرط برکناری اسد تاکید دارد زیرا می‌داند اگر در آینده به عنوان بخشی از فرایند انتقالی مورد حمایت سازمان ملل،انتخابات آزاد و عادلانه در سوریه برگزار شود احتمالا اسد  پیروز می‌شود. این در نتیجه حمایت اقلیت های قومی و مذهبی سوریه از اسد بوده است زیرا آنها همواره شاهد جنایات  فرقه ای و مذهبی شورشیان مورد حمایت آمریکا بوده اند که رسانه های آمریکا خواسته اند آن را نادیده بگیرند. احتمالا اسد در انتخابات پیروز خواهد شد زیرا هیچ  فرد شناخته شده و مطرحی در میان حامیان و مخالفان دولت سوریه وجود ندارد. جنگ شورشی مورد حمایت آمریکا در سوریه تا حد زیادی توان سیاسی اسد را تقویت کرده اما رسانه های غربی مخالف سوریه به این موضوع نپرداخته اند.

شورشیان مورد حمایت آمریکا هرگز کنترل بیش از یک شهر به نام رقعا را به دست نگرفته اند. این شهر تحت سلطه القاعده قرار دارد و به  سبک برداشت طالبان از قوانین اسلامی اداره می شود. بنابر این، شورشیان ی قدرت زمینی ندارند که حتی آنها را قادر کند تقاضای برکناری اسد را مطرح کنند.

این واقعیت که این دروغ حتی بدون آنکه مایه تمسخر واقع شود علنا مطرح می‌شود موفقیت مهمی برای تبلیغات رسانه‌های غربی به شمار می‌رود. این رسانه‌ها شورشیان مورد حمایت آمریکا را «خوب» ترسیم کرده که با حکومت سوریه و شورشیان بد وابسته به القاعده مبارزه می‌کنند.اما شورشیان «خود» در جبهه اسلامی مورد حمایت آمریکا درباره آینده سوریه با شورشیان القاعده نگرش مشترکی دارند که عبارت است از نسخه بنیادگرا از قوانین شریعت.

با این حال دروغ «شورشیان میانه رو» بیشتر زمانی افشا شد که رهبر ارشد قدرتمندترین گروه شبه نظامی موسوم به احرارالشام در جبهه اسلامی اعلام کرد این گروه نماینده واقعی القاعده در سوریه است.احرار الشام از مدتها قبل یکی از گروههای افراطی اسلامی القاعده محسوب شده است اما رسانه های غربی آن را نادیده گرفتند. همچنین رسانه های غربی به این واقعیت توجه نکردند که جبهه اسلامی میانه رو مورد حمایت آمریکا بیانیه مشترکی را منتشر کرد که خود را با دیدگاههای افراطی احرارالشام ،القاعده واقعی همسو اعلام کرد. 

آنچه که به طور کلی  می‌دانیم این است که تصاویری از صدها فرد کشته شده وجود دارد و یک منبع قابل اعتماد می‌گوید آنها به دست دولت سوریه کشته شدند. اما این منبع قابل اعتماد را روشنفکران طرفدار غرب تعین کردند که با کمک کردن در محکومیت جنایتکاران جنگی در دادگاه بین المللی کیفری اعتبار حرفه ای کسب کرده اند. همچنین به اذعان برخی نویسندگان،قدرت های غربی از دادگاه بین المللی کیفری به عنوان ابزاری برای بهانه تراشی برای جنگ و یا توجیه یک جنگ استفاده کرده اند. شواهد «جنایت های شبه نازی» در تحقیقی با کمک مالی دولت قطر نوشته شده است. قطراز دیرباز پول، اسلحه و گروههای جهادی را به سوریه برای شورشیان ضد دولت ارسال کرده است. به علاوه چنین تحقیق مهمی باید از سوی سازمان ملل یا یک نهاد بسیار بی طرف انجام شود. همچنین اقدام مغرضانه ای در رابطه با حمله سلاح های شیمیایی رخ داد که هیچ  مدرک واقعی ارائه نشد هرچند رسانه های غربی به نقل از برخی کارشناسان، دولت سوریه  را در این زمینه مجرم شناختند. اما وقتی سیمور هرش خبرنگار برنده جایزه ادبی پولیترز در گزارشی دولت اوباما را به دروغگویی در زمینه حمله شیمیایی متهم کرد رسانه های غربی به راحتی آن را نادیده گرفتند.  چگونه چنین دروغ پردازی هایی به ابراز ثابت رسانه های غربی تبدیل شده است؟ 

بنابر این آمریکا و اروپا نگرش کاملا مغرضانه ای را درباره وقایع سوریه دارند. این یک فرایند روشمندی  از آغاز جنگ سوریه بوده است  همانطور که در مورد جنگ های یوگسلاوی، افغانستان، عراق و لیبی رخ داد . به هر حل نتیجه چنین بی توجهی های رسانه ای  می تواند به کشتار های غیرضروری در کشوری منجر شود که اکنون چند میلیون پناهنده دارد و بیش از صد هزار کشته داشته است. به نظر می رسد دولت اوباما می خواهد از این مذاکرات برای مقصر قلمداد کردن دولت سوریه بهره برداری کند. به علاوه با توجه به اینکه  نتوانست اسد را در صحنه نبرد یک جنگ نیابتی شکست دهد اکنون تلاش می کند در جنگ تبلیغاتی پیروز شود. با این حال اگر  مذاکرات صلح با شکست مواجه شود مذاکرات برای جنگ از سر گرفته خواهد شد زیرا تمام گزینه‌ها شکست خورده‌اند.