دل نوشته یک آبادانی برای رئیس جمهور

صراط: می‌خواهم گله کنم، گله‌ای 24 ساله که الان به یک باور تبدیل شده اینکه با پایان جنگ ما نیز گم شدیم، دیگر کسی سراغی از ما نمی‌گیرد و یا اگر می‌گیرد کاری برای انجام دادن از دستش برنمی آید، به راستی اگر جنگ در نمی گرفت آبادان هنوز آباد بود و خرمشهر نیز خرم، زمانی که هیچ کدام از هم سن و سالان ما حتی نام باروت را هم نشنیده بود ما هر روز صبح با صدای انفجار بخشی از شهرمان که نه بخشی از خاک ایران اسلامیمان از خواب بیدار می شدیم، وقتی همه زندگیشان را توی دیگر شهرها داشتند، ما جنگ‌زده شدیم و نشان لعنت آنان که به اجبار شهرمان را رها کرده و به شهرهای آنان پناه آورده بودیم، وقتی با هزاران بدبختی داشتیم به غریبه بودنمان عادت می کردیم گفتند جنگ تمام شده به شهرهایتان بازگردید و با هفت قلم کالای اساسی که به شما می دهند روزگارتان را از نو شروع کنید ما نیز خوشحال از این خبر آمدیم و یک راست خوابیدیم در قبری که نامش را به اصطلاح شهر گذاشته بودند، از آن زمان بود که فقط جان کندیم و سختی کشیدیم و اسمش را زندگی کردن گذاشتیم.

آقای رئیس جمهور، امروز بسیاری از چیزهایی که شاید شما تصورش را هم نکنید برای مردم آبادان و خرمشهر به یک آرزوی دست نیافتنی تبدیل شده است، سالها است که مردم لقمه های نانشان را در کاسه خون جگرشان زده و نوش می کنند.

آقای رئیس جمهور، آبادان همان شهری است که امام خمینی(ره) معمار کبیر انقلاب شکستن حصرش را از چنگال بعثیون فرمان داد و اگر نبود که این حصر شکسته شود سرنوشت جنگ نیز معلوم نبود، ای کاش امروز هم فرمانی دیگر به گوش می رسید که " حصر آبادان باید شکسته شود" ولی این بار از محاصره مشکلات و مصائبی که به رغم گذشت 33 سال از جنگ همچنان این شهر را محاصره کرده و قصد شکسته شدن ندارد.

آقای رئیس جمهور، دغدغه مردم آبادان و خرمشهر فراوان است، همگان این دغدغه را می دانند، مشکلات و کمبودهای شهر بارها توسط مسئولان به اشکال مختلف گفته شده اما همه اش همین بوده و بس، ما در شهرمان چیزهایی را می بینیم که دلمان نمی خواهد و بر عکس هر آنچه را که می خواهیم نمی بینیم که البته این خواسته ها ریشه در نیازهای اولیه زندگی دارد که ما آبادانی ها و خرمشهری‌ها از آن بی بهره ایم. نمی دانم دگر چگونه و با چه زبانی باید مشکلات عدیده و غمهای سر به مهر شده این مردم ایثارگر، فهیم، صبور و کم توقع را بیان کنم چرا که عملی نشدن وعده‌های این مسئول و یا آن دیگری مردم را خسته کرده است.

آقای رئیس جمهور، مردم شهرهای آبادان و خرمشهر با انواع و اقسام ریز و درشت مشکلات همچون نامطلوب بودن آب شرب، اختلال در سیستم دفع فاضلاب، نبود مراکز تفریحی مناسب (بجز چند پارک)، برقرار نبودن امنیت کامل در سطح شهر، فقر و محرومیت(بیش از 26 هزار نفر تحت پوشش کمیته امداد و بهزیستی هستند)، اجرا نشدن درست و کامل شبکه گاز شهری، از بین رفتن نخلستان‌ها به دلیل شوری آب و عدم ذهکشی مناسب، نبود اشتغال در اوج وجود زمینه های مناسب اشتغال‌زایی و البته با رویکرد بومی و صدها مسئله ریز و درشت دست و پنجه نرم می کنند و دیگر تاب تحمل سرآمده و خواب خوش از آنان گرفته شده است.

آقای رئیس جمهور، آبادان و خرمشهر همان شهرهایی هستند که همگان از مردمان و خاکشان به عنوان مرزداران غیور و مرزهای امن یاد می کنند و پیروزیشان را در جنگ تحمیلی برگ زرینی در تاریخ این مرز و بوم می دانند، اما مردمانشان هیچ وقت نتوانسته اند آنچه را که می خواهند در شهرشان ببینند و به آن دل خوش دارند؟؟؟!!!

آقای رئیس جمهور، مردم شهرهای آبادان و خرمشهر به رغم تمامی مشکلات و فراز و نشیبها سالها است که چشم امید به آینده ای بهتر و روشنتر دوخته اند اکنون دیگر زمان تدبیر فرا رسیده است تا از این طریق بتوان برای مشکلاتی که مسئولان فقط در طرح آنان تبحر دارند نه رفع آنها ، تدبیری اندیشیده شود و صد البته با نظارت مستمر و مستقیم بر حسن انجام کارها شادی، خوشی و سرزندگی از دست رفته مردمان را به آنان برگردانید.