شارون از سال 2006 و در حالی که نخست‌وزیری رژیم‌صهیونیستی و رهبری حزب تازه‌تأسیس «کادیما» را بر عهده داشت، بعد از دو سکته مغزی به کما رفت و از آن زمان با صرف هزینه‌های فراوان زندگی نباتی داشت.
اواسط این هفته وضعیت شارون رو به وخامت گذاشت و پنج‌شنبه پزشکان اعلام کردند وضعیت وی «بسیار وخیم» است و در ساعات پایانی عمر خود به سر می‌برد.
شارون که از نوجوانی با عضویت در «هاگانا» فعالیت علیه فلسطینی‌ها را آغاز کرده بود، یکی از بدنام‌ترین حاکمان اسرائیلی به شمار می آید. کشتار «صبرا و شتیلا» که در سال 1982 و در زمان تصدی وزارت جنگ توسط وی در جنوب لبنان رخ داد، از جمله سیاه‌ترین نقاط کارنامه سیاسی و نظامی او به شمار می‌آید. در این کشتار که تحت حمایت نیروهای اسرائیلی انجام شد، صدها غیرنظامی فلسطینی به دست «فالانژ»ها کشته شدند. همین حادثه بود که لقب «قصاب صبرا و شتیلا» را برای او به ارمغان آورد.
شارون پیش از آن هم در پاییز سال 1953 به همراه نیروهای نظامی تحت امرش موسوم به «یگان 101» کشتار روستای «القبیه» در شمال قدس و در اراضی تحت اختیار اردن را مرتکب شده بود. این حمله به نابودی کامل روستا و مرگ ده‌ها تن از اهالی آن منجر شد. این کشتار به حدی بی‌رحمانه بود که شورای امنیت سازمان ملل هم به آن واکنش نشان داد و اقدام صهیونیست‌ها را محکوم کرد.
شارون در 26 فوریه سال 1928 در کفار ملال در فلسطین اشغالی به دنیا آمد و اسم خانوادگی اصلی وی شانرمان بوده است. خانواده وی از یهودیان اشکنازی است که از شرق اروپا مهاجرت کرده بودند.
شارون در سال 2001 نخست وزیر رژیم صهیونیستی شد و سیاست ترور بارزترین رهبران فلسطینی را در پیش گرفت و دیوار حائل را بین سرزمین‌های اشغالی و کرانه باختری و غزه بنا کرد.
وی در سال 2005 طرح عقب‌نشینی کامل از غزه را اجرا کرد. همین اقدام با اعتراض راستگرایان اسرائیلی منجر شد و او را به خروج حزب «لیکود» و تأسیس حزب «کادیما» در 21 نوامر 2005 وادار کرد. او در سال 2006 در حالی که سال پایانی نخست‌وزیری‌اش را می‌گذراند، بعد از سکته مغزی به کما رفت.
