امروزه برخی از ارگان ها و دستگاه های مردم نهاد فرهنگی علاوه بر دغدغه های روزمره در جامعه اسلامی با چالش جدیدی تحت عنوان ورود رقص و آواز در کلاس های ورزشی رو به رو هستند و آن را در اولویت کاری خود قرار داده اند که شاید ابتدای امر برای همگان ظهور و بروز نداشت اما متأسفانه با گذشت زمان آن را در سطح شهر، پارک ها، باشگاه های ورزشی و اکنون مدارس ... می توان به وضوح دید.
جای بسیار تأسف دارد که ورزش به ویژه ورزش عمومی به عنوان پایه و مادر ورزش ها رسالت خود را که همان سلامت روحی و جسمی افراد جامعه است فراموش کرده و به انحراف کشیده شده است.
از کنار باشگاه های ورزشی بانوان یا نه از گوشه پارک رد می شوی، صدای موزیک چنان فضا را متغییر کرده است که گویی از کنار سالن رقص می گذری ... شاهد این مدعا را می توان در ورزش صبحگاهی پارک ها دید! صبح ها اگر در پارک قدم بزنی بانوان را در حالیکه لباس ورزشی پوشیده و هندز فری در گوش دارند می بینی که گاها حرکت دو یا نرمش را فراموش کرده و موزون عمل می کنند !! گویی تنها چیزی که در این عرصه مورد توجه قرار نگرفته فرهنگ ورزش است.
اگر قرار است ورزش کردن را جزئی از فرهنگ در جامعه نهادینه کنیم، پس باید فرهنگ ورزش و آداب رسوم آن را در کشور اسلامی رعایت نماییم. آداب و رسومی که برگرفته از فرهنگ ایرانی – اسلامی باشد.
متأسفانه سبک ورزش ما در جامعه به ویژه سبک ورزش بانوان، سبک ورزش اسلامی نیست. گاهی اوقات شاهد عکس هایی از تمرین بعضی از ورزش های بانوان در باشگاه ها هستیم که توسط عکاسان خبرگزاری ها منتشر می شود!
اگر قرار بر این باشد ورزش و زندگی سالم، شادی را هم برای هموطنان به ارمغان بیاورد از نظر کدامین کارشناس مسائل اجتماعی و روانشناسی، شادی های کاذب و زودگذر می تواند پایدار و مؤثر باشد در حالیکه می دانیم بیشتر موزیک های تند و همچنین شادی های کاذب خود خطر ابتلا به افسردگی را بیشتر می کند.
با توجه به اینکه گرایش جوانان به اینگونه مراکزی که ورزش را در غالب رقص به آنها ارائه می دهد و از آن به عنوان کوتاه ترین راه برای لاغری یاد می کنند باید آسیب شناسی دقیقی در این زمینه صورت گیرد.
یکی از این آسیب ها که شاهد نتایج نامبارک آن هستیم توزیع و پخش انواع مواد مخدر نوین است که متأسفانه آمارها نشان می دهد یکی از مراکزی که جوانان با این گونه مواد آشنا شده و یا برای نخستین بار به آن دست یافته اند مراکز غیرموجه و باشگاه های لاغری اندام است.
روزی که این خطر در جامعه در سطح باشگاه های آزاد مطرح شد شاید کم تر کسی به آن از بعد اقدامی ضد فرهنگی و یک خطر فراگیر توجه کرد! اگر در آن دوران کسانی بودند که به این کار اعتراض داشتند اما کم کم در پهنه عادی شدن برخی از ناهنجاری ها این مورد هم برای عموم مردم عادی شده و شاید در لیست دغدغه های قشر خاصی قرار گرفت .
اما نکته اینجاست که متأسفانه این موارد اکنون در سطح مهدکودک ها، کلاس های ورزشی نونهالان و حتی بنابر خبری واصله به سایت طنین یاس در یکی ازمدارس شمال شهر سر کلاس ورزش دیده می شود!
تا جایی دانش آموزی 9 ساله یکی از مدارس شمال تهران در اعتراض به نحوه برگزاری کلاس ورزش که دانش آموزان در آن با CD های غیرمجاز آموزش های ریتمیک ورزشی می دیدند علاوه بر امر به معروف لسانی با ترک کلاس معلم و مسئول مدرسه را مجبور به تجدید نظر در نحوه برگذاری کلاس کرد.
نکته قابل توجه برای مسئولین فرهنگی و متولیان امر به معروف و نهی از منکر جامعه اسلامی این است که موقعیت شناسی و شجاعت این دانش آموز معتقد می تواند سرلوحه کار ما قرار گیرد که حتی در صورت توبیخ و کسر شدن امتیازات باز هم احیا و ارتقا فرهنگ اسلامی را فدا منافع شخصی نکنیم.
منبع: طنین یاس
