جمعه ۰۷ دی ۱۴۰۳ - ساعت :
۲۲ دی ۱۳۸۹ - ۱۲:۲۶
هتک حرمت نوامیس

تجاوزي فجیع تر و دلخراش تر از تجاوز نظامی عراق

کد خبر : ۱۵۵۸۴
تجاوز آمریکا به عراق اگرچه یکی از بزرگترین فجایع قرن جدید را رقم زد اما تجاوزی بزرگتر پس از اشغال این کشور درحال وقوع است که ابعاد آن، فجیع تر و دلخراش تر از تجاوز نظامی است و آن، هتک حرمت نوامیس مردم عراق است.

به گزارش صراط نيوز به نقل از مشرق، دولت آمریکا و هم پیمانان اروپایی آن در مارس سال 2003 میلادی به بهانه وجود سلاح‌های کشتار جمعی در عراق به این کشور لشکرکشی کردند که این حمله گرچه باعث نابودی حکومت صدام، دیکتاتور رژیم بعث عراق شد اما در عمل، عراق را در مصیبتی بسیار فراتر از دوران حاکمیت صدام فرو برد.

یکی از مصیبت‌های غیر قابل تحمل مردم عراق در این نکته بود که نظامیان آمریکایی مستقر در عراق اجازه هر کاری را به خود می دادند و ارزشی برای مردم این کشور قایل نبودند. همین موضوع باعث رقم خوردن جنایات فراوانی علیه شهروندان عراقی شد.

یکی از مصیبت‌بارترین و ننگ‌آور ترین جنایات آمریکایی‌ها در عراق که به یک اپیدمی تبدیل شد، تجاوز آمریکایی‌ها به زنان و دختران عراقی و فراتر از آن، تشکیل باندهای سازمان یافته قاچاق آنان و انتقال شان به پایگاه های اشغالگران بود که بارها در این کشور اشغال شده اتفاق افتاد.

بسیاری از زنان و دختران عراقی که در زندانهای آمریکایی‌ها مانند زندان ابوغریب محبوس شده بودند، از انواع مختلف تجاوزهای جنسی سخن می‌گفتند که علیه آنها روا داشته می‌شد؛ این البته علاوه بر موارد متعدد تجاوز به عنف بود که توسط آمریکایی‌ها در عراق صورت می‌گرفت و هر از چند گاهی اخبار برخی از آنها در رسانه‌های مختلف پخش می‌شد.

در همین راستا دیده بان حقوق بشر در سال 2005 میلادی گزارشی را منتشر کرد که از تجاوز به زنان و دختران عراقی در زندان‌های اشغالگران خبر داد. سازمان عفو بین‌المللی نیز به عنوان مثال از تجاوز به دختری 16 ساله در برابر چشمان پدرش خبر داد. این گزارش همچنین از تجاوز نیروهای آمریکایی به تعداد زیادی از دختران یک روستا خبر داد.

این در حالی است که بر اساس آمارهای بین‌المللی که شبکه المرأة العربیة آن را در می همان سال منتشر کرده است، بیش از 52 درصد از زنان عراقی در معرض تهدید و خشونت از سوی نظامیان اشغالگر قرار دارند.

فساد در آمریکا
نگاهی به فساد داخلی در آمریکا می‌تواند نشانگر عمق جنایتی باشد که نظامیان آمریکا در عراق به راه انداخته‌اند؛ آنها که به خوی وحشی گری و درندگی خود در فضای منحط غرب عادت کرده‌اند، مردم مسلمان عراق را نیز مانند برخی شهروندان خود تصور می‌کنند و این در حالی است که بسیاری از این نظامیان به علت تنفر از عراقی‌ها، دور بودن از شرایط کشورشان و فشارهای روانی ناشی از جنگ و ترس و اضطراب مستمر، بسیاری از حالت‌های عادی خود را از دست داده و به بیمارانی روانی تبدیل شده‌اند.

"دیوید بارتون" نویسنده آمریکایی در زمینه گسترش فساد در آمریکا کتابی را به چاپ رسانده و در آن اعلام کرده که بیش از 80 درصد زنان آمریکایی دست کم یک بار در طول عمر خود مورد تجاوز به عنف واقع شده‌اند. از این میان بیش از 20 درصد از آنان نیز به دست پدران خود این حادثه تلخ را تجربه کرده‌اند و از سوی دیگر، معدل تجاوز به عنف در آمریکا روزانه هزار و 900 مورد است و دست کم 30 درصد از دختران نوجوان آمریکایی نیز بارداری و سقط جنین را تجربه کرده‌اند.

این در حالی است که مرکز ملی قربانیان تجاوزهای جنسی آمریکا، تعداد زنانی که مورد تجاوز قرار می‌گیرند را 3/1 (یک و سه دهم ) نفر در دقیقه می‌داند که این رقم در سال بالغ بر 683 هزار مورد است. از سوی دیگر بیش از 61 درصد از اولین تجاوزها به دختران آمریکایی در سنین کمتر از 18 سالگی اتفاق می‌افتد و 29 درصد از دختران آمریکایی در سن کمتر از 11 سالگی مورد تجاوز قرار می‌گیرند.

حضور نظامی آمریکا همه جا منشأ فساد است
عادت کردن نظامیان آمریکایی به شرایط کثیف محل زندگی خود در آمریکا، این تصور را برای آنان به همراه می‌آورد که در کشورهای اشغال شده که فاتحانه در آن راه می‌روند نیز می توانند مانند کشور خود رفتار کنند و علاوه بر اینکه بسیاری از آنها هویتی برای مردم مناطق اشغال شده قائل نیستند و تصور می‌کنند که هر طور که خواستند می‌توانند رفتار کنند و کسی نمی‌تواند آنها را مؤاخذه نماید. بر اساس قانون شماره 17 که "پل برمر" حاکم نظامی آمریکایی در عراق ایجاد کرد، تمام نظامیان و شهروندان و عناصر وابسته به آمریکا در عراق از مصونیت برخوردارند و دادگاه‌های عراق نمی‌توانند آنها را به هر علتی محاکمه کنند و این همان قانونی است که در افغانستان، ژاپن و دیگر کشورها نیز اجرا می‌شود.

عراق تنها کشوری نیست که قربانی شهوت‌رانی نیروهای آمریکایی در زمان اشغال آن شده است؛ تاریخ نشان داده که آمریکا هر گاه به کشوری حمله کرده یا نظامیان خود را در آن مستقر کرده است، انبوهی از این جنایات را علیه شهروندان این کشورها مرتکب شده، به عنوان مثال نیروهای آمریکایی در فیلیپین به بیش از پنج هزار زن تجاوز کردند و هیچ کدام از این جنایات وحشیانه مورد محاکمه و بازخواست قرار نگرفت. تجاوز یک نظامی آمریکایی به دختر نوجوان 14ساله ژاپنی مورد دیگری از این جنایات است که در شهر اوکیانو انجام شد و در سال 1995 میلادی نیز سه نظامی آمریکایی به یک دختر 12 ساله ژاپنی تجاوز کردند.

هیفاء زنگنه، تحلیلگر عراقی در مقاله‌ای می‌نویسد: تجربه نشان داده که نیروهای آمریکایی و پایگاه‌های این کشور در هر کشوری وارد شده، فحشا و فساد و تجارت مواد مخدر در آن کشور افزایش یافته است؛ تاریخ نمونه‌های زیادی از این موارد را در کره جنوبی، فیلیپین، ژاپن و تایلند به یاد دارد، "کاترین مون" نویسنده آمریکایی از دانشگاه کلمبیا می‌نویسد که آمریکا برای بالا بردن روحیه نظامیان خود که از شدت جنگ‌ها خسته و فرسوده شده‌اند، اقدام به افزایش و رونق تجارت فحشا در مناطقی می‌کنند که خود در آنها مستقر هستند.

عراق نیز به عنوان کشوری که نیروهای اشغالگر حضور طولانی مدت خود را در آن حفظ کرده‌اند از این قاعده مستثنی نبود و‌ بلافاصله بعد از اشغال عراق، بخش حفاظت شده شهر بغداد که سفارت آمریکا نیز در آن قرار دارد، با حضور گسترده مراکز فساد مواجه شد، این مراکز در پوشش قهوه خانه، آسایشگاه‌ها و پانسیون های زنانه و رستوران‌ها فعالیت می‌کردند، اما در نهان به گسترش و رواج فساد و فحشا می‌پرداختند.

راهبرد آمریکا در زمینه گسترش فساد در عراق
نکته قابل توجه در اینجاست که آمریکا گسترش فساد در جامعه عراق را به عنوان یکی از استراتژی‌های بلند مدت خود در این کشور تعریف کرده است که این راهبرد، از ابعاد مختلف قابل بررسی است. یکی از مهم‌ترین دلایل گسترش فحشا در عراق آزادی به مفهوم بی قید و بندی است که مدعیان آزادی برای این کشور آورده‌اند، غافل از اینکه در کشوری که هرج و مرج در آن موج می‌زند، با اضافه شدن بی‌بند و باری معجونی تلخ و مصیبت‌بار برای مردم آن ایجاد خواهد کرد که تا سالها خلاصی از آن ممکن نخواهد بود.

مسأله دومی که در گرایش آمریکایی‌ها به گسترش فساد در مناطق تحت مأموریت خود مهم است، موضوع ارضای جنسی نظامیان این کشور است که در کشورهای دیگر به عملیات نظامی گمارده شده‌اند، این در حالی است که در مدتی حتی تا بیش از 150 هزار نظامی آمریکایی دور از خانه و کاشانه و زن و همسر در عراق مشغول خدمت بودند که همین موضوع می‌طلبید تا با افزایش قاچاق زنان و دختران جوان برای مقاصد پلید جنسی اندکی روحیه از دست رفته آنها را در عراق تسلی دهند.

نکته مهمی که در این زمینه قابل بررسی است این است که آمریکایی‌ها از همان ابتدا سعی کردند تا زیر ساخت‌های رشد و توسعه علمی را در این کشور بخشکانند و یکی از مهم‌ترین ابزارهای آنان در این زمینه علاوه بر ترور و مهاجرت اجباری دانشمندان و نخبگان این کشور ایجاد فضایی مسموم و آلوده بود که بتواند جوان‌ها را در دام خود گرفتار کند و آنها را از پرداختن به مسایل اساسی کشور و سرسپردگی آن به قدرت‌های خارجی بازدارد.

به همین منظور نظامیان آمریکایی از همان آغاز ورود به عراق و تسلط بر بغداد راهکارهای مختلف در زمینه گسترش خانه‌های فساد، علنی کردن مظاهر بی بند و باری و ایجاد فقر به عنوان یکی از مهم‌ترین بسترهای رشد فشاد را در دستور کار خود قرار دادند.

به عنوان مثال "ماندانا هندسی" یک مشاور انگلیسی است که در سال 2003 میلادی به دست این کشور وارد عراق شد، وی در ابتدا خود را فعال در زمینه حقوق بشر زنان عراق معرفی کرد و تلاش زیادی کرد تا زنانی را که به اعتقاد وی تحت خشونت‌های خانوادگی و قبیله‌ای قرار داشتند، از زیر این استبداد رها کند،‌ وی با سوء‌استفاده از فضای موجود در برخی خانواده‌های عراقی نظیر ضرب و شتم زنان به دست مردان، آنها را علیه خانواده‌های خود شوراند و در راستای همین اهداف خیرخواهانه! محل اقامتی را برای آنان در نظر گرفت تا در آنجا به راحتی و به دور از فشارهای روانی زندگی کنند، البته مدتی نگذشت که این مکان‌ها که در ابتدا آسایشگاه زنان نام داشت، به محلی برای عیش و نوش و شهوترانی‌های آمریکایی‌ها تبدیل شد و زنانی که برای فرار از گودال زندگی به این آسایشگاه‌ها پناه برده بودند، در چاهی فرو افتادند که بیرون آمدن از آن ناممکن می‌نمود. آنها با این حیله کثیف به بردگی جنسی کشیده شدند، بطوریکه "پاتریک کوکبرن" تحلیلگر و نویسنده که از محل زندگی آنها دیدن کرده، می‌گوید که دیوارهای این محل مملو از شعارهایی بود که این زنان علیه اشغالگران نوشته بودند. به این ترتیب یکی از اولین خانه‌های فساد با مدیریت آمریکایی و انگلیسی در منطقه حفاظت شده سبز بغداد تشکیل شد.

"بیگرد قاسم " یک فعال حقوق زنان در عراق است، وی در گفتگو با خبرگزاری فارس با اشاره به این تجاوزات و جنایات آمریکایی‌ها در عراق اظهار داشت: پس از اینکه‌ ما نسبت به‌ تجاوز سربازان آمریکایی به زنان در عراق اعتراض کردیم، ژنرال آمریکایی در کمال خونسردی به ما گفت که به‌ سربازان ما حق بدهید، آنها چندین ماه‌ است که‌ از زنان آمریکایی دور هستند و این گونه‌ رفتار نیز کاملاً طبیعی است و اصلاً اشکالی ندارد.

این فعال حقوق زنان درباره‌ نقش آمریکا در این موضوع تصریح کرد: آمریکایی‌ها خود عامل اصلی تجاوز به‌ زنان عراقی هستند، آنها زنان جوان را که‌ از تنگدستی می‌نالند، اغفال کرده‌ و از صحنه‌های تجاوز به آنها در سربازخانه‌ها فیلم تهیه‌ می‌کنند.

بر اساس گزارشی که‌ مجله‌ "تایم " آمریکایی در آخرین شماره‌ خود منتشر کرد، بسیاری از دختران عراقی که‌ به‌ دست خانواده‌ های خود به‌ باندهای قاچاق فروخته‌ می‌شوند، باکره‌ بوده‌ و سن آنها زیر 16 سال است.

آمار وحشتناک بهره‌کشی‌های جنسی از زنان عراق
آمارهای منتشر شده در رسانه‌های مختلف در زمینه بهره‌کشی جنسی نظامیان آمریکا از زنان عراقی به شدت تکان دهنده است، این در حالی است که طبیعتا بخش مهمی از اتفاقاتی که روزانه در عراق روی می‌دهد، به دلیل ماهیت این تجاوزات مخفی می‌ماند و بسیاری از قربانیان این حوادث، آن را مانند کابوسی در ذهن خود دفن می‌کنند.

گزارش‌های بین‌المللی مرتبط با سازمان ملل حکایت از آن دارد که سالانه بیش از 4000 زن عراقی ربوده می‌شوند که به صورت تقریبی در هفته بالغ بر 5 تا 10 نفر می‌شود، بیشتر این افراد نیز در معرض تجاوز به عنف قرار می‌گیرند، کمیته حقوق بشر سازمان ملل متحد، نیروهای آمریکایی و انگلیسی را مسئول تجاوز به دهها زن عراقی دانسته و سازمان عربی حقوق بشر این آمار را 57 نفر از میان زنان بالغ و 27 مورد علیه کودکان اعلام کرده است.

این در حالی است که دکتر "شذی جعفر از اعضای موسس هیئت زنان عراقی معتقد است که زنانی که بازداشت می‌شوند، یا مورد تجاوز به عنف واقع شده و یا به کشورهای همسایه فروخته می‌شوند.

"محمد ادهم" رئیس کمیته اسرا و زندانیان عراق نیز با این موضوع هم عقیده است، وی اعلام کرده که می‌تواند اسناد دهها حالت تجاوز به عنف در زندان ابوغریب را ارائه کند.

"ایمان خمیس" مدیر مرکز بین‌المللی رصد رفتارهای اشغالگران در عراق نیز با تایید این اظهارات به ذکر یک نمونه وحشتناک از این تجاوزات اشاره کرده و می‌‌گوید که به عنوان نمونه به یک زن عراقی بیش از 17 مرتبه در مقابل چشمان آمریکایی ها تجاوز شده بود.

در عراق بیش از 36 زندان وجود دارد که به اذعان کارشناسان عراقی زندان ابوغریب یکی از بهترین و خوش رفتارترین زندان‌ها با زندانیان به شمار می‌رود، کمیته بین‌المللی مبارزه با انزوا با همکاری دانشگاه بروکسل آمار وحشتناک دیگری را ارئه کرده و اعلام نمود که در عراق بیش از 10 هزار زن در زندان و بازداشت هستند که به 95 درصد آنان تجاوز شده است، بقیه نیز در معرض تهدید به تجاوز قرار گرفته‌اند.

علت این موضوع هم این است که با توجه به عقاید اسلامی مردم عراق، نیروهای آمریکایی تجاوز به زنان را یکی از سخت‌ترین شکنجه‌ها برای گرفتن اعتراف از آن‌ها می‌دانند.

اینها تنها بخش‌هایی از جنایات نظامیان ‌آمریکایی در عراق است. اتهام یک نظامی به تجاوز به چند دختر نوجوان در عراق، اتهام پنج نظامی به تجاوز به یک زن عراقی از بصره، اقدام چهار نظامی به تجاوز به یک زن شوهر دار در منزلش و تجاوز به 24 زن عراقی از سوی نظامیان آمریکایی تنها بخش‌هایی از این جنایات است.

رسانه‌های مختلف در حالی تعداد زنان مورد تجاوز قرار گرفته را ده ها هزار نفر اعلام می‌کنند که بسیاری از این اقدامات به علل مختلف افشا نمی‌شود. ترس از آبرو ریزی، تعصبات قبیله‌ای، تهدید از سوی نظامیان آمریکایی بعد از اقدام، خودکشی تعدادی از افراد سوءقصد شده و یا فرار آنها به مکان‌های نامعلوم و همچنین کشته شدن قربانیان به دست نظامیان آمریکایی و معدوم کردن اجساد آنها مانع از افشای بسیاری دیگر از این جنایات می‌شود و دستیابی به آمار دقیق از این پدیده شوم را غیرممکن می‌سازد.

نقش شرکت‌های امنیتی آمریکا در تجارت فحشا
"دبرا مک‌نات" نویسنده و تحلیلگر مسایل منطقه در مقاله‌ای در سایت کانترپانچ به بررسی نقش شرکت‌های امنیتی در قاچاق زنان و دختران عراقی برای فعالیت‌های جنسی پرداخته است.

نویسنده این مقاله می‌نویسد که یکی از تغییرات کلیدی به وجود آمده در نیروهای نظامی آمریکا در سال‌های اخیر، به حضور گسترده پیمانکاران بخش خصوصی باز می‌گردد. تعداد افراد تحت پوشش این پیمانکاران از تعداد سربازان آمریکایی حاضر در خاک عراق فراتر رفته است. لذا توجه عمومی به نقش این پیمانکاران در مناطق جنگی متحده معطوف گردیده است. اما نکته‌ای که در این میان به آن توجهی نشده این حقیقت است که این شرکت‌های پیمانکاری، چگونه در زمینه فعالیت‌های قاچاق زنان انجام وظیفه می‌کنند؟

به عنوان مثال کارکنان شرکت "دین کورپ" به قاچاق زنان در جنگ بوسنی مشهور بودند و گفته می‌شود که این شرکت در عراق نیز فعالیت‌های مشابهی دارد.

شرکت دین کورپ، یک شرکت امنیتی است که مأموریت اعلام شده آن آموزش پلیس جدید عراق و اداره زندان‌ها و ساماندهی به دستگاه قضایی در عراق بوده است و البته تخصص اصلی این شرکت پیش از این در جذب دختران نوجوان بوسنی و هرزه‌گوین به فعالیت‌های جنسی برای نیروهای ناتو و تجارت مواد مخدر در کلمبیا و شکنجه زندانیان در ابوغریب بوده است.

"کاترین بولکوفاک" افسر بازنشسته پلیس آمریکا یکی از اعضای این شرکت بوده که هنگامی که فعالیت این شرکت در زمینه اداره فاحشه خانه‌ها و مراکز قاچاق زنان و دختران را فاش کرد، از کار خود اخراج شد؛ "بن جانسون" کارمند دیگر همین شرکت نیز سرنوشتی مشابه بولکوفاک پیدا کرد و البته به علت بالا نگرفتن موضوع در آستانه پذیرفتن مأموریت‌های جدید در عراق قبل از آغاز هیاهو و خارج از دادگاه این سازمان موفق شد تا او را ساکت کند.

در یکی از رسوایی‌های این شرکت "باری هالی" یکی از کارمندان آن به کمیسیون سیاسی و دموکراسی کنگره آمریکا شکایت کرده و گفت که یکی از همکاران وی به علت استفاده نکردن از خودروی ضد گلوله در مأموریتی که نیاز به این خودرو داشت، کشته شد، این در حالی است که در آن زمان خودروی ضدگلوله شرکت توسط مدیر این شرکت مأمور انتقال چند فاحشه از کویت به هتل‌هایی شده بود که تحت اختیار این شرکت امنیتی در بغداد فعالیت می‌کرد.

پایگاه خبری داربابل در مقاله‌ای که در سال 2009 میلادی روی خروجی خود منتشر کرده، نقش آمریکا را در تشویق به تجارت زنان و دختران در این ابعاد بررسی می‌کند:
- توسعه گروهک‌های مختلف متخصص ربودن دختران و کودکان در ازای مبالغ مالی.
- انتشار بیکاری در کشور و عدم وجود فرصت‌های شغلی به علت پیامدهای ناشی از اشغال.
- شرکت دادن مسؤولان ارشد احزاب حاکم در تجارت زنان و دختران.
- تشویق به تجارت انسان با تخریب ارزش‌های اخلاقی و از هم پاشیدن خانواده و جامعه عراق.
- سرمایه گذاری بر روی دخترهای مهاجر خارجی و به کارگیری آنها برای سازمان‌های جاسوسی خود.
- تهیه آلبوم عکس از دختران جوان برای انتخاب آسان تر سوژه هدف

در شهر بغداد و در منطقه‌ای که سفارت آمریکا در آن واقع گردیده و به منطقه سبز شهرت یافته است، از همان آغاز اشغال عراق چندین فاحشه خانه افتتاح شد. ارتش ایالت متحده ادعا می‌کرد که بصورت رسمی اعلام کرده است که ورود نیروهای این کشور به حوزه فعالیت‌های روسپی‌گری ممنوع است، البته حوزه اجرای این قانون که در ژانویه سال 2006 میلادی از سوی جرج بوش رئیس‌جمهور وقت آمریکا امضا شد، شرکت‌های پیمانکار خصوصی را شامل نمی‌شد.

به همین علت این شرکت‌ها در وب‌سایت‌های مخصوص فحشا، امکان دسترسی همگان به زنان عراقی و خارجی را در شهر بغداد و یا مناطق پیرامونی پایگاه‌های نظامیان آمریکایی فراهم می‌نمایند.

یکی از پیمانکاران استخدام نیروی انسانی که در منطقه سبز فعالیت می‌کند، در این زمینه می‌گوید: ما عوامل میانجی عراقی زیادی داشتیم که دختران زیبای عراقی را برای ما فراهم می‌کردند. از سوی دیگر، در نامه الکترونیکی یکی از مدیران شرکت‌های پیمانکاری خصوصی اذعان گردیده است که تعدادی از زنان چینی، فیلیپینی و اروپایی شرقی، برای نیروهای آمریکایی و غربی به این کشور آورده شده اند. به گفته خانم "سارا مندلسون"، مقامات نظامی عموما چشمان خود را بر روی سوء استفادهای جنسی نظامیان از زنان می‌بندند، چرا که آنان خواهان ارتقای روحیه پرسنل خویش هستند. موثرترین راه جهت مخفی نگاه داشتن این سوء استفاده‌ها، نادیده گرفتن آن است، کاری که به خوبی از سوی مقامات نظامی انجام می‌گردد.

در اوایل اشغال عراق به دست نیروهای آمریکایی نامه نگاری میان کمیساریای امنیت و تعاون اروپا درآمریکا با وزارت خارجه این کشور انجام شد، در این نامه از اقدامات این وزارت در زمینه جلوگیری از گسترش فحشا در عراق سوال شده بود، چرا که تجربه نشان می‌داد که هر جا که نظامیان آمریکایی وارد می‌شدند، قاچاق انسان به علت مسایل جنسی و فساد و فحشا افزایش قابل توجهی به خود می‌گرفت. این اتفاق نشان می‌دهد که توجه به این پدیده در میان مقامات آمریکایی از همان آغاز مطرح بوده است، اما از همان زمان هیچ تلاشی برای عدم گسترش این فعالیت‌ها صورت نگرفت و دولت آمریکا در گزارش‌های سالیانه خود با توجه به آمارهای فزاینده قاچاق انسان در عراق تنها سعی کرد تا دولت این کشور را در این زمینه متهم کند.

به این ترتیب بود که با تلاش و توطئه‌های پشت پرده آمریکا فروش فیلم‌ها و تصاویر و مجلات مستهجن به صورت کاملا عادی در کوچه‌های بغداد رواج یافت و تجاوز به کودکان که در تمامی ادیان و قوانین کشورهای مختلف ممنوع و محکوم است، با وجود اشغالگری و هرج و مرج درعراق به صورت کاملا عادی رواج پیدا کرد. چرا که در کشور اشغال شده هیچ چیز برای اشغالگران ممنوع نیست.

فقر ناشی از اشغال و گسترش تن‌‌فروشی
همان گونه که دیدید بخشی از عوامل گسترش فساد و قاچاق زنان و دختران در عراق ناشی از خواست و اراده مستقیم آمریکایی‌ها بوده است، اما بخشی دیگر از این عوامل به صورت غیرمستقیم به اشغال عراق توسط آمریکا مرتبط می‌شود.

حمله نیروهای ائتلاف به سرکردگی آمریکا و انگلیس به عراق به بهانه مبارزه با تروریسم و توسعه دموکراسی در یک کشور تحت حکومت دیکتاتوری که تا دیروز متحد تمام عیار آنان بود، وضع اقتصادی مردم قحطی زده عراق را که تا پیش از آن به لطف سیاست‌های جهانی نان شب نیزبرای خوردن نداشتند، بدتر و بغرنج تر کرد. بطوریکه زنان بی‌سرپرست عراق را به هشت میلیون افزایش داد.
زنان بی‌سرپرست و خانواده‌های فقیر در یک کشور جنگ زده تحت اشغال که هیچ امیدی برای زنده بودن تا ساعتی دیگر ندارند، بایستی از چه منبعی کسب درآمد کنند؟ اینچنین بود که توسعه دموکراسی آمریکایی، با گسترش آمار فزاینده روسپی‌گری در عراق رابطه تنگاتنگ یافت. بسیاری از زنان و دختران جوان عراق، در این گیرودار به امید زندگی بهتر به خارج از عراق و کشورهای همجوار (سوریه، امارات متحده عربی، اردن و ...) رفته و بسیاری از آنان نیز قربانی تجارت مقاطعه کاران و دلالان جـنسـی شده یا در خود عراق به عنوان تأمین کننده جنسـی نیروهای اشغالگر به صنعت فحشا سپرده شدند.

از سوی دیگر با وجود بیش از 150 هزار نظامی آمریکایی در عراق درخواست برای به کارگیری این افراد در راستای ارضای این نظامیان نیز افزایش چشم‌گیری یافته بود، علاوه بر آن به علت‌هایی که در بالا به آن اشاره شد، انحطاط گسترده‌ای در زمینه فرهنگ و اخلاق اجتماعی در دوره بعد از اشغال عراق به وجود آمد که خود پشتوانه‌ای محکم برای گسترش فحشا و قاچاق زنان و دختران در این کشور می‌شد.

کودکان عراق، قربانیان جنایت‌های جنسی آمریکایی‌ها
تجاوز به کودکان و نوجوانان یکی دیگر از ابعاد جنایات نیروهای آمریکایی در کشور اشغالی عراق است.

زندان و بازداشت کردن نوجوانان و کودکان به بهانه‌های واهی و قرار دادن آنها در شرایطی بسیار سخت و همراه با تهدیدات مختلف و تجاوزات جنسی از هدیه‌هایی بود که آمریکا و هم پیمانانش که همواره مدعی دموکراسی و آزادی هستد، برای عراقی‌ها آوردند.

افزایش میزان این جنایات به حدی بود که حتی محافل آمریکایی نیز دیگر تاب سکوت در برابر آن را نداشته و نظامیان خود را به علت این جنایات مورد بازخواست قرار دادند، در همین راستا نشریه اینترنتی "دیلی‌کاس" به نقل از "سیمورهرش" روزنامه‌نگار معروف آمریکایی نوشت که زنان عراقی زندانی در ابوغریب برای اقوام خود پیغام فرستاده بودند که «بیایید به خاطر اتفاقی که افتاده، مرا بکشید و راحت کنید» که منظور آنان تجاوز به فرزندانشان بود که هنگام اسارت همراهشان بوده‌اند.
برپایه همین گزارش، زندانبانان در مقابل دیدگان این مادران عراقی و دوربین‌های خود به بچه‌های آنان تجاوز کرده‌اند و بدتر از همه در آن فیلم ها که در معرض دید عموم قرار نگرفته، صدای جیغ کودکانی شنیده می‌شود که از درد به خود می‌پیچند.

"لینزی گراهام" سناتور آمریکایی در جلسه استماع کنگره نسبت به شکنجه و تجاوز به عنف به کودکان عراقی در زندان‌های اشغالگران به شدت انتقاد کرد. روزنامه انگلیسی گاردین نیز از افزایش تجارت کودکان در عراق و قاچاق آنها به کشورهای خارجی برای مقاصد پلید جنسی خبر داد.

خبرنگار این روزنامه در این زمینه می‌افزاید که سالانه بیش از 150 کودک عراقی با قیمت‌های متفاوتی بین 286 دلار و 5720 دلار در بازارهای سیاه به فروش می‌رسند. البته این روزنامه تصریح کرد که دستیابی به آمار واقعی در این زمینه بسیار مشکل است، اما چیزی که می‌توان گفت این است که تجارت کودکان از سال 2005 میلادی به میزان بیش از30 درصد افزایش یافته است.
علاوه بر قاچاق به علت مسائل جنسی برخی از کودکان نیز به علت‌های دیگری نظیر فروش اعضای بدن به خارج قاچاق می‌شوند. سوداگران این بازار هم افرادی هستند که غالبا یا کودکان را از راه خریداری از پدر و مادر و یا ربایش آنها به دست می‌آورند و در شبکه‌های مخوف قاچاق آنها را به خارج از کشور منتقل می‌کنند. در گزارش دیگری که شبکه رسانه‌های منطقه‌ای از اوضاع کودکان در عراق منتشر کرده، آمده است که این کودکان از سوءاستفاده‌های جنسی رنج می‌برند.

بر اساس گزارش گاردین زندان‌ کودکان در عراق گنجایش بیش از 250 نفر را ندارد و این در حالی است که در مقطعی زندانیان آن به بیش از 315 نفر رسیده و این افراد بصورت فشرده و بدون تهویه زندگی می کنند و حتی اجازه رفتن به حمام را هم ندارند. به همین علت بود که دیده بان حقوق بشر در گزارشی از رفتار اشغالگران در زندان‌های کودکان عراقی انتقاد کرده و نوشت که آمریکایی‌ها باید با کودکان بازداشت شده بر اساس قوانین مربوط به خود آنها رفتار کنند.

با وجود تمام این تجاوزات باز هم اشغالگران و سازمان‌های بین‌المللی که در زمینه این جنایات علیه بشریت سکوت کرده و دم بر نمی‌آورند در کمال بی شرمی، روزی را به عنوان "روز جهانی کودک" نامگذاری کرده و مدعی حمایت از کودکان در تمام دنیا هستند!