صراط: بار دیگر اعتراض‌های احسان حدادی، خبر‌ساز شد و این بار گفت‌وگوی
اعتراض‌آمیز او با بی‌بی‌سی فارسی، موجب شد تا عده‌ای به او انتقاد کنند و
شیوه او را نپسندند. حدادی که پیش از این، یک بار از همراهی تیم ملی انصراف
داده بود، این بار نیز محقق نشدن وعده‌ها را بهانه اعتراضات خود قرار داد و
در گفت‌وگو با بی‌بی‌سی فارسی آنها را بیان داشت.
رسیدگی به وضعیت ستاره‌ها و قهرمانهای ملی، همواره یکی از موضوعات محل اعتراض ورزشکاران کشورمان بوده و کم ندیدیم که قهرمانهای المپیکی و جهانی از نابسامانی وضعیت خود بنالند و محقق نشدن وعده‌ها را دست‌آویز اعتراضات خود قرار دهند؛ اما برخی بر این باورند که این موضوع، گاه به دستاویز همیشگی برای همیشه معترض بودن برخی از این چهره‌ها تبدیل می‌شود.
اتفاقی که در این هفته برای احسان حدادی افتاد و گفت‌وگوی یک طرفه او با بی‌بی‌سی فارسی، اعتراضات فراوانی را به دنبال خود آورد.
بنا بر این گزارش، حدادی بر این باور است، پس از آنکه در المپیک لندن مدال نقره کسب کرده در ایران برای او «هیچ» کاری نشده است.
او همچنین گفت، در این مدت «هیچ» امکاناتی از سوی مسئولان در اختیار او قرار نگرفته و به قول‌هایشان وفا نکرده‌اند و دروغ‌های بسیاری به او گفته‌اند».
در این باره باید گفت، شاید شرایط پس از قهرمانی در المپیک برای احسان حدادی مانند دیگر قهرمانهای ما، آنچنان که مطلوب آنهاست، فراهم نبوده، اما این گونه یکسویه هم ماجرا را روایت کردن و قضاوت کاملا یک‌طرفه هم کمال بی‌انصافی است.
به هر حال، همه می‌دانیم که زیر‌ساخت‌هایی ورزشی در کشور ما چندان توسعه یافته نیست و بسیاری از قهرمانان ما با پشتوانه استعداد و توانایی شخصی خود و نیز به کمک دیگر امکانات، موفق به کسب موفقیت‌های درخور ورزشی شدند، ولی هیچ گاه این گونه نبوده که ساختار ورزش ایران «هیچ» امکاناتی در اختیار قهرمانان نگذارده باشد و به «هیچ» کدام از وعده‌هایش عمل نکرده باشد.
همه آنهایی که گفت‌وگوی حدادی را در بی‌بی‌سی فارسی دیده‌اند، از سخنان یک‌طرفه آقای قهرمان کمی رنجیده شدند؛ جایی که قهرمان المپیک ایران با خیا‌لی آسوده گفت: «من دلیلی نمی‌بینم که دیگه بخوام برای ایران مسابقه بدم»
رسیدگی به وضعیت ستاره‌ها و قهرمانهای ملی، همواره یکی از موضوعات محل اعتراض ورزشکاران کشورمان بوده و کم ندیدیم که قهرمانهای المپیکی و جهانی از نابسامانی وضعیت خود بنالند و محقق نشدن وعده‌ها را دست‌آویز اعتراضات خود قرار دهند؛ اما برخی بر این باورند که این موضوع، گاه به دستاویز همیشگی برای همیشه معترض بودن برخی از این چهره‌ها تبدیل می‌شود.
اتفاقی که در این هفته برای احسان حدادی افتاد و گفت‌وگوی یک طرفه او با بی‌بی‌سی فارسی، اعتراضات فراوانی را به دنبال خود آورد.
بنا بر این گزارش، حدادی بر این باور است، پس از آنکه در المپیک لندن مدال نقره کسب کرده در ایران برای او «هیچ» کاری نشده است.
او همچنین گفت، در این مدت «هیچ» امکاناتی از سوی مسئولان در اختیار او قرار نگرفته و به قول‌هایشان وفا نکرده‌اند و دروغ‌های بسیاری به او گفته‌اند».
در این باره باید گفت، شاید شرایط پس از قهرمانی در المپیک برای احسان حدادی مانند دیگر قهرمانهای ما، آنچنان که مطلوب آنهاست، فراهم نبوده، اما این گونه یکسویه هم ماجرا را روایت کردن و قضاوت کاملا یک‌طرفه هم کمال بی‌انصافی است.
به هر حال، همه می‌دانیم که زیر‌ساخت‌هایی ورزشی در کشور ما چندان توسعه یافته نیست و بسیاری از قهرمانان ما با پشتوانه استعداد و توانایی شخصی خود و نیز به کمک دیگر امکانات، موفق به کسب موفقیت‌های درخور ورزشی شدند، ولی هیچ گاه این گونه نبوده که ساختار ورزش ایران «هیچ» امکاناتی در اختیار قهرمانان نگذارده باشد و به «هیچ» کدام از وعده‌هایش عمل نکرده باشد.
همه آنهایی که گفت‌وگوی حدادی را در بی‌بی‌سی فارسی دیده‌اند، از سخنان یک‌طرفه آقای قهرمان کمی رنجیده شدند؛ جایی که قهرمان المپیک ایران با خیا‌لی آسوده گفت: «من دلیلی نمی‌بینم که دیگه بخوام برای ایران مسابقه بدم»
