صراط: امام جمعه خرمشهر هفته پیش به دلیل نارضایتی از وضعیت رسیدگی به محرومیت‌های خرمشهر استعفای خود را اعلام کرد.
پس از آن بسیاری از شهروندان با تجمع و نصب بنر و پلاکارد در سطح شهر خواستار بازگشتن امام جمعه شهرشان شدند تا اینکه امروز در اقدامی خودجوش نزد نماینده ولی فقیه در استان خوزستان رفتند و خواستار وساطت آیت‌الله سیدعلی موسوی جزایری شدند.
در متن بیانیه امام جمعه خرمشهر که امروز منتشر شده آمده است: «اینجانب سید نبی موسوی امام جمعه خرمشهر از سمت خود استعفا دادم.
من با وجود علم به امکان سوء‌استفاده‌ها و شیطنت‌ها و آگاهی به شرایط اقتصادی موجود، مصالحی را در نظر گرفته و اقدام به استعفا کردم.
از آن جهت که این حرکت از سوی عده‌ای آگاهانه یا غافلانه مورد سوء‌استفاده قرار گرفته و بعضی درصدد تحریف آن بودند لازم دیدم نکاتی صرفاً برای شفافیت عرضه دارم:
1- با وجود علم به امکان سوء استفاده‌ها و آگاهی به شرایط سیاسی و اقتصادی، مصالح برتری را ملاحظه کرده و این اقدام را انجام دادم؛ شاید عده‌ای به تقبیح این حرکت مبادرت کرده و آن را مسئولیت گریزی بپندارند اما توضیحاتی که در پی آمده، تا حدودی امکان قضاوت صحیح را فراهم می‌کند.
2- برخی استعفایم را اعتراض به بودجه 93 یا عدم همکاری بعضی مسئولان شهری و یا اخلال در خدمت رسانی به زائرین ابا عبدالله الحسین(ع) تقلیل دادند؛ اولا استعفای من قبل از لایحه بوده، ثانیا دو مورد بعد تنها گوشه‌ای از دلایل است همانطور که روشن خواهد شد.
3- از حدود چهار سال پیش که در منصب امامت جمعه خرمشهر قرار گرفتم همواره سعی بلیغ کردم تا مشکلات عدیده مردم مظلوم خرمشهر را به سمع و بصر مسئولان رده عالی کشوری برسانم؛ این شهر در جریان دفاع مقدس متحمل خسارت‌های فراوان شد به طوری که تقریبا اغلب زیرساخت‌های ابتدایی شهر از بین رفت؛ منابع درآمدزایی شهر هیچگاه به مانند قبل از جنگ باز نگشت خرمشهری‌های جنگ‌زده انگیزه‌ای برای بازگشت نداشتند جز آنکه به ویرانه‌ای بنگرند که روزی حیات آنها در آن رقم میخورد؛ البته در دوران بازسازی هزینه‌های زیادی انجام شد تا شهر به حالت سابق بازگردد اما نتیجه با آنچه مورد انتظار بود فاصله فراوان داشت.
4- عجیب است که عده‌ای بیان معضلات و نابسامانی‌ها را سیاه‌نمایی و کمک به دشمن می‌دانند اما بی‌توجهی مفرط بعضی مسئولان به شهرستانی که نماد مقاومت ملی است را کمک به دشمن نمی‌دانند، رسانه بیگانه از اعتراض‌ها سوژه می‌سازد اما از نابسامانی‌ها و نارسایی‌ها، احساس برانگیزتر و عمیق‌تر مقصود شوم خود را پی می‌گیرد.
5- مشکل خرمشهر این دولت و آن دولت نیست هر دولتی به حمایت رهبر عزیز مستظهر باشد مورد تایید است. آنچه درد انگیز است بی‌توجهی تمام دولت‌ها به خرمشهر است. طرفه آنکه در قیافه رسانه‌ای بعضی مسئولان، چه حمایت‌هایی که از این شهر نشده است.
6- با این بیانات معلوم است که علت استعفایم بی‌توجهی موروثی دولت‌ها به خرمشهر مظلوم است؛ اگر صدای خرمشهر از طرق عادی به مرکزنشینان نمی‌رسد شاید استعفای این حقیر بتواند چنین خاصیتی داشته باشد؛ من مطمئن و جازمم که قلب رهبر عزیز انقلاب از اوضاع شهری که ارزش‌های والای دفاع مقدس با نام او زنده می‌شود دردمند است. اما حکایت، حکایت امیری است که فرمود: لا رای لمن لا یطاع.
7- در پایان حضرت نائب الامام آیت‌الله العظمی خامنه‌ای را مورد خطاب دردمندانه قرار داده و عرضه می‌دارم:
«یا ایها العزیز مسنا و اهلنا الضر...»
پس از آن بسیاری از شهروندان با تجمع و نصب بنر و پلاکارد در سطح شهر خواستار بازگشتن امام جمعه شهرشان شدند تا اینکه امروز در اقدامی خودجوش نزد نماینده ولی فقیه در استان خوزستان رفتند و خواستار وساطت آیت‌الله سیدعلی موسوی جزایری شدند.
در متن بیانیه امام جمعه خرمشهر که امروز منتشر شده آمده است: «اینجانب سید نبی موسوی امام جمعه خرمشهر از سمت خود استعفا دادم.
من با وجود علم به امکان سوء‌استفاده‌ها و شیطنت‌ها و آگاهی به شرایط اقتصادی موجود، مصالحی را در نظر گرفته و اقدام به استعفا کردم.
از آن جهت که این حرکت از سوی عده‌ای آگاهانه یا غافلانه مورد سوء‌استفاده قرار گرفته و بعضی درصدد تحریف آن بودند لازم دیدم نکاتی صرفاً برای شفافیت عرضه دارم:
1- با وجود علم به امکان سوء استفاده‌ها و آگاهی به شرایط سیاسی و اقتصادی، مصالح برتری را ملاحظه کرده و این اقدام را انجام دادم؛ شاید عده‌ای به تقبیح این حرکت مبادرت کرده و آن را مسئولیت گریزی بپندارند اما توضیحاتی که در پی آمده، تا حدودی امکان قضاوت صحیح را فراهم می‌کند.
2- برخی استعفایم را اعتراض به بودجه 93 یا عدم همکاری بعضی مسئولان شهری و یا اخلال در خدمت رسانی به زائرین ابا عبدالله الحسین(ع) تقلیل دادند؛ اولا استعفای من قبل از لایحه بوده، ثانیا دو مورد بعد تنها گوشه‌ای از دلایل است همانطور که روشن خواهد شد.
3- از حدود چهار سال پیش که در منصب امامت جمعه خرمشهر قرار گرفتم همواره سعی بلیغ کردم تا مشکلات عدیده مردم مظلوم خرمشهر را به سمع و بصر مسئولان رده عالی کشوری برسانم؛ این شهر در جریان دفاع مقدس متحمل خسارت‌های فراوان شد به طوری که تقریبا اغلب زیرساخت‌های ابتدایی شهر از بین رفت؛ منابع درآمدزایی شهر هیچگاه به مانند قبل از جنگ باز نگشت خرمشهری‌های جنگ‌زده انگیزه‌ای برای بازگشت نداشتند جز آنکه به ویرانه‌ای بنگرند که روزی حیات آنها در آن رقم میخورد؛ البته در دوران بازسازی هزینه‌های زیادی انجام شد تا شهر به حالت سابق بازگردد اما نتیجه با آنچه مورد انتظار بود فاصله فراوان داشت.
4- عجیب است که عده‌ای بیان معضلات و نابسامانی‌ها را سیاه‌نمایی و کمک به دشمن می‌دانند اما بی‌توجهی مفرط بعضی مسئولان به شهرستانی که نماد مقاومت ملی است را کمک به دشمن نمی‌دانند، رسانه بیگانه از اعتراض‌ها سوژه می‌سازد اما از نابسامانی‌ها و نارسایی‌ها، احساس برانگیزتر و عمیق‌تر مقصود شوم خود را پی می‌گیرد.
5- مشکل خرمشهر این دولت و آن دولت نیست هر دولتی به حمایت رهبر عزیز مستظهر باشد مورد تایید است. آنچه درد انگیز است بی‌توجهی تمام دولت‌ها به خرمشهر است. طرفه آنکه در قیافه رسانه‌ای بعضی مسئولان، چه حمایت‌هایی که از این شهر نشده است.
6- با این بیانات معلوم است که علت استعفایم بی‌توجهی موروثی دولت‌ها به خرمشهر مظلوم است؛ اگر صدای خرمشهر از طرق عادی به مرکزنشینان نمی‌رسد شاید استعفای این حقیر بتواند چنین خاصیتی داشته باشد؛ من مطمئن و جازمم که قلب رهبر عزیز انقلاب از اوضاع شهری که ارزش‌های والای دفاع مقدس با نام او زنده می‌شود دردمند است. اما حکایت، حکایت امیری است که فرمود: لا رای لمن لا یطاع.
7- در پایان حضرت نائب الامام آیت‌الله العظمی خامنه‌ای را مورد خطاب دردمندانه قرار داده و عرضه می‌دارم:
«یا ایها العزیز مسنا و اهلنا الضر...»
