احمد چلبی: ایران برنده جنگ نیابتی در مقابل آمریکاست
رئیس حزب کنگره ملی عراق می‌گوید ایران در جنگ‌های نیابتی با آمریکا پیروز شده و برگ‌های برنده را در اختیار دارد.
احمد چلبی در گفتوگو با روزنامه الحیات چاپ لندن، با اشاره به پیروزی دولت سوریه در برابر جریان‌های مورد حمایت آمریکا گفت: اوضاع سوریه به شدت پیچیده است. حکومت سوریه مورد حمایت قرار دارد و وضعیت استراتژیک به گونه‌ای است که به مصلحت نیست که حکومت تغییر کند. ایران به عنوان بزرگترین حامی آن ثابت کرد که توانایی اداره جنگ‌های نیابتی را دارد. و به نظر من این مسئله یکی از دلایل مهم موفقیت ایران بود. تهران تجربه بسیاری در این زمینه دارد. روسیه نیز به شکل بی‌سابقه‌ای از در حمایت از حکومت بشار اسد برآمده است. بنابراین چگونه این حکومت می‌تواند سقوط کند؟
به گزارش دیپلماسی ایرانی، وی همچنین درباره مذاکرات هسته‌ای گفته است: ایران می‌خواهد دستاوردهای خود چه نفوذ منطقه‌ای و چه گرفتن تضمین برای برخورداری از حق غنی‌سازی را حفظ کند.
او درباره اینکه آیا آمریکا می‌تواند به ایران حمله کند می‌گوید آمریکا برای چنین کاری باید دو میلیون سرباز استخدام کند.
وی درباره حضور شرکت‌های آمریکایی در عراق معتقد است چند سال پیش آمریکایی‌ها شرکت‌های خود را به عراق آوردند و پول‌های عراق را نظارت می‌کردند. وقتی از آنها پرسیدم این شرکت‌ها قبلا چه می‌کرده‌اند؟ مشخص شد که خبرگی آنها فراتر از کوزوو و تیمور شرقی نبوده است!
ادامه مذاکرات ژنو به پذیرش ایران هسته‌ای نخواهد انجامید
مدیر تحقیقات در مرکز بلفر دانشگاه هاروارد سرنوشت توافق ژنو را نامعلوم توصیف کرد و احتمال داد به سرنوشت توافق‌های هسته‌ای قبلی دچار شود.
گری سیمور با تشبیه بیانیه ژنو به یک آتش‌بس موقت نوشت: اوباما به هنگام اعلام خبر توافقنامه موقت گفت؛ در توافقنامه نهایی، ایران باید محدودیت‌های شدیدی را بر برنامه هسته‌ای بپذیرد در واقع دولت آمریکا پیشاپیش پیام خود را ارسال کرد. به نوشته ایکناتیوس در واشنگتن‌پست ایران باید بخش مهمی از سانتریفیوژهای موجود و ذخایر اورانیوم با غنای پایین خود را برچیند، فردو و راکتور آب سنگین اراک را تعطیل، درباره مسائل و موضوعات تسلیحاتی شفاف‌سازی و با بازرسی‌ها و نظارت‌های بیشتر موافقت کند.
سیمور در این مقاله که از سوی وبسایت اندیشکده انگلیسی موسسه مطالعات امنیتی منتشر شده خاطرنشان می‌کند: این اقدامات، ایران را از توان فیزیکی تولید مقادیر قابل توجه مواد غنی‌سازی‌شده قبل از شناسایی و امکان از بین بردن آنها، محروم می‌کند و باعث تقویت تدابیر راست‌آزمایی می‌شود اما، تنها شمار کمی از صاحبنظران و کارشناسان معتقدند که ایران با این شروط موافقت می‌کند. همانگونه که «حسن روحانی» رئیس‌جمهوری ایران گفت، این کشور هیچ یک از تاسیسات هسته‌ای موجود خود را تعطیل نمی‌کند و بر توسعه تاسیسات غنی‌سازی در مقیاس صنعتی پافشاری می‌کند.
سیمور که تا چند ماه پیش هماهنگ‌کننده کاخ سفید در امور کنترل تسلیحات جمعی بود، ادامه می‌دهد: پیش‌بینی نمی‌کنم که این مذاکرات شش ماهه در زمینه مسئله محوری که آیا ایران می‌تواند به کشوری در آستانه هسته‌ای شدن تبدیل شود یا خیر، به توافقی برسد. از طرف دیگر، هیچ یک از طرفین نمی‌خواهند مذاکرات شکست بخورد. از این رو، نتیجه‌ای که بیش از همه برای این مذاکرات شش ماهه قابل تصور است، یک توافقنامه موقت دیگر است که شاید شامل محدودیت‌های هسته‌ای دیگر در ازای کاهش تحریم‌های دیگر خواهد بود.
وی می‌نویسد: این روند چرخشی توافقنامه‌های موقت ممکن است مدتی، شاید سال‌ها، شاید در طول دوره باقی مانده از ریاست جمهوری اوباما طول بکشد و دو طرف در این فاصله درباره نحوه اجرای برنامه اقدام مشترک پر از ابهام، گفتوگو و بر سر شاکله تحریمها کشمکش می‌کنند. طبق اعلام کاخ سفید، طبق توافقنامه موقت، کاهش تحریمها شامل حدود 7 میلیارد دلار است و بیشتر تحریم‌های نفتی و مالی همچنان به قوت خود باقی است.
مدیر تحقیقات در مرکز بلفر درباره سرنوشت تحریمها نوشت: اگر ایران به این نتیجه برسد که تحریمها ضعیف شده‌اند، در توافقنامه نهایی اقدام به دادن امتیازات دشوار نمی‌کنند. چرا باید برای چیزی که می‌توان از آن خلاصی یافت، هزینه پرداخت کرد. از طرف دیگر، اگر تحریمها همچنان قوی پابرجا باشند و تهدید قابل باور اعمال تحریم‌های بیشتر وجود داشته باشد، احتمال دادن امتیازات هسته‌ای از سوی ایران بیشتر است. یکی از دلایلی که باید قبل از دادن امتیازات بزرگ صبر کرد این است که هیچ کس واقعا نمی‌داند در طول این شش ماه یا یک سال چه بر سر شاکله تحریمها خواهد آمد.
سیمور نتیجه می‌گیرد: از این رو، باید گفت، برنامه اقدام مشترک، طرحی مفتوح است که احتمالا به درازا خواهد کشید و توأم با مذاکراتی دشوار با نتایج نامعلوم خواهد بود که من از پایان آن اطلاعی ندارم. آنان که نگاهی منفی دارند می‌گویند توافقنامه موقت 24 نوامبر نیز احتمالا به سرنوشت توافقنامه‌های موقت قبلی دچار خواهد شد. ایران در سال 2003 غنی‌سازی را متوقف کرد اما، دو سال بعد از مذاکرات یاس‌آور و مشاجره بر سر اجرا، و در حالی که ماشین نظامی آمریکا در عراق و افغانستان به گل نشسته بود، ایران تصمیم به از سرگیری غنی‌سازی گرفت.
نوول ابزرواتور: توافق ژنو برای آرام کردن اسرائیل بود
یک روزنامه فرانسوی معتقد است اسرائیل جرأت درگیری نظامی با ایران را ندارد اما توافق ژنو برای آرام کردن این رژیم از سوی غرب صورت گرفت.
نوول ابزرواتور در تحلیلی نوشت: اسرائیل دیگر توان حمله به ایران را ندارد. این امر به منزله یک خودکشی است. اما بلافاصله پس از توافق ژنو، یک مقام عالی‌رتبه فرانسوی گفت، ما به مهمتر‌ین هدف مذاکرات رسیدیم. این کار قبل از هر چیز برای آرام کردن اسرائیل انجام شد که نگران از دست دادن انحصار هسته‌ای خود در خاورمیانه است.
این روزنامه همچنین از قول یک مقام فرانسوی خواستار پرهیز از ملعبه‌پردازی شده و می‌نویسد: شاید ده سال پیش نیز، زمانی که ویلپن و فیشر، وزیر خارجه آلمان، مذاکرات را با تهران آغاز کرده بودند، می‌توانستیم به چنین راه‌حلی دست یابیم. در آن زمان ایران هنوز سانتریفیوژهای خود را نصب نکرده بود. ولی دولت وقت آمریکا به ریاست جرج بوش مذاکرات را رد کرد و هیچ پیشرفتی حاصل نگردید. امروز وضعیت کاملا تغییر کرده، ایران 19 هزار سانتریفیوژ تولید و نصب کرده است.
در ادامه این تحلیل با اشاره به محدود شدن غنی‌سازی در ایران آمده است: البته این همه داستان نیست. فعلا تحریم‌های اصلی که اقتصاد ایران را تحت فشار گذاشته‌اند، کاهش نیافته یا لغو نشده‌اند. تهران برای کاهش یا لغو این تحریمها باید در توافق نهایی بپذیرد که حاشیه مانور اتمی خود را تا حد قابل توجهی کاهش دهد. و در صورتی که رد کند؟ یک مسئول فرانسوی می‌گوید؛ «بلوایی که در این زمینه به راه می‌افتد، غیرقابل اجتناب خواهد بود» و اگر بپذیرد، همین منبع می‌گوید: «قدرت‌های جهانی خواستار بازرسی سرزده از تمامی سایت‌های هسته‌ای و توقف کامل مرکز اراک یا تعطیلی مرکز فردو خواهند شد.»
