سه‌شنبه ۰۱ آبان ۱۴۰۳ - ساعت :
۰۹ آذر ۱۳۹۲ - ۱۱:۵۸

دست مجلس برای نظارت خالیست

یک نماینده مجلس با اشاره به دهم آذرماه، روز مجلس و وظایف نظارتی این قوه گفت: دست مجلس در سازوکارها و ابزارهای نظارتی لازم خالی است.
کد خبر : ۱۴۶۱۱۵

صراط: سیدعلی طاهری توضیح داد: مجلس برای نظارت، شاخص‌هایی مثل سند چشم‌انداز، برنامه توسعه پنج ساله و برنامه سالانه دولت در اختیار دارد. مجلس می‌تواند براساس این سه شاخص دستگاه‌های اجرایی را ارزیابی کند و با نظارت دقیق خودش ببیند کدام یک از این دستگاه‌ها براساس سندهای بالادستی و برنامه‌های میان مدت و بلندمدت به وظایف خود عمل می‌کنند.

سخنگوی کمیسیون فرهنگی مجلس ادامه داد: این سه شاخص برای اینکه مجلس بتواند ارزیابی خوبی از دستگاه‌های اداری داشته باشد کافی است اما از لحاظ سازوکار و ابزارهای لازم دستش خالی است. تنها ابزاری که مجلس در اختیار دارد دیوان محاسبات است که مسائل مالی را ارزیابی می‌کند در حالی که موفقیت یک دستگاه اجرایی فقط این نیست که بودجه را در مسیر خودش به کار ببرد؛ اینکه چقدر این بودجه توانسته اهداف آن وزارت یا سازمان را تأمین کند در این نظارت بررسی نمی‌شود فقط اینکه اگر بودجه‌ای جابجا شده باشد یا در جای صحیح خودش خرج نشده باشد دیوان محاسبات ورود پیدا کرده و وظیفه‌اش را انجام می‌دهد.

نماینده مردم گرگان در مجلس شورای اسلامی تاکید کرد: به نظر می‌رسد علاوه بر دیوان محاسبات که فقط نظارت مالی بر دستگاه‌ها می‌کند، لازم است مجلس دستگاه‌های نظارتی داشته باشد تا بر کیفیت کار نظارت داشته باشد. یعنی غیر از مسائل مالی سازمان‌ها ببینند برنامه‌ای که برای یک سازمان درنظر گرفته شده بود تا کجا پیش رفته و این دستگاه تا چه حد در اجرای آن موفق بوده است.

وی افزود: از این‌جهت دستگاه لازم را نداریم؛ یک نماینده هم فرصت ندارد بخشی از وقتش را بگذارد و یک دستگاه‌ را ارزیابی کند، بنابراین مجلس باید برای این بعد نظارتی یک ابزار تعریف کند و کارشناسانی را به کار گیرد تا بتوانند متناسب با شاخص‌هایی که دستگاه‌ها تعریف کرده‌اند نظارت دقیقی بر کیفیت عملکرد آنها انجام شود.

طاهری تاکید کرد: اگر این بعد نظارتی برطرف شود مجلس می‌تواند نظارت به مراتب بهتری بر سازمان‌ها نسبت به آنچه امروز دارد داشته باشد.

این عضو کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی با بیان اینکه مجلس دو وظیفه نظارتی و قانونگذاری دارد، گفت: ابزار برای قانونگذاری در دست مجلس قرار دارد. یعنی کمیسیون‌های تخصصی شکل می‌گیرد، مرکز پژوهش‌ها حضور دارد و طبیعی است که ابزار لازم برای قانونگذاری وجود دارد ولی مجلس برای نظارت، فقط ابزار مالی را در اختیار دارد و حتما باید سازوکاری جهت نظارت تنظیم کند.

وی یادآور شد: در حال حاضر معاونت نظارت مجلس فعالیت می‌کنند و شوراها و دستگاه‌هایی وجود دارند که مجلس در آنها ناظر دارد اما این ناظر به این معنی است که اگر ماهی یک بار جلسه آن دستگاه تشکیل می‌شود نماینده ناظر مجلس هم در جلسه شرکت کند، گاهی اوقات هم این جلسات با فاصله بیشتری برگزار می‌شود؛ حضور یک ساعته یک نماینده دو یا سه ماه یک بار در یک دستگاه یعنی اصلا نظارتی وجود ندارد و باید ابزاری برای آن تعریف شود.

منبع: ایسنا