صراط: دکتر محمدحسین سعیدیان، قاری بین‌المللی کشورمان در جلسه آموزش هفتگی قرآن
خود، با اشاره به توصیف آیات ابتدایی سوره مبارکه انسان و وصف حالات
بهشتیان و بهره‌مندی آنها از نعمت‌های الهی گفت: وقتی آدمی بار سنگین
مسئولیت را بر دوش می‌کشد پس از تحمل سختی‌ها با خوشی دل و راحتی در
گوشه‌ای تکیه می‌دهد و این لفظ تکیه برای بهشتیان در آیات سوره مبارکه
انسان یاد شده است و آنان در کنار نعمت‌های الهی تکیه می‌زنند و ملائکه به
ملاقات آنها رفته و با استقبال ویژه و اسکورت خاصی جایگاه‌شان را در بهشت
مشخص می‌کنند که بدست‌آوردن چنین جایگاهی کار بسیار آسانی نیست.
وی افزود: آیات سوره مبارکه انسان اشاره به ملک عظیم بهشتیان دارد که کمترین آنها دارای وسعت زمینی به اندازه‌ای هستند که برای دیدن مرزهای آن هزار سال فاصله دارد، جایگاهی که تا چشم کار می‌کند نعمت الهی انسان را در بهشت متنعم می‌کند.
سعیدیان با اشاره به ویژگی‌های ظاهری نعمت‌های بهشتی عنوان کرد: طبق توصیف آیات سوره مبارکه انسان، هوا در بهشت بسیار معتدل بوده و اهل آن روی تخت‌های زیبا تکیه می‌زنند، حرارت آنها را اذیت نمی‌کند و سردی هم وجود ندارد، این توصیف نشان می‌دهد در بهشت خورشید و ماه نیز وجود دارد اما اهل بهشت در هوایی متبوع بسر می‌برند و سایه‌سار درختان آنها هوا را برای آنها معتدل کرده است.
وی با اشاره به روایتی در خصوص نور ویژه‌ای که در بهشت تلالو می‌کند، تصریح کرد: یکی از علمای اهل سنت روایتی از ابن عباس نقل می‌کند که بهشتیان هنگام ورود به بهشت و جنات عدل الهی نوری به صورت ویژه همه جا را منور می‌کند، آنها از ملائکه خاص که نام‌شان رضوان است علت این نور را سؤال کرده و آنها در جواب می‌گویند این نور به واسطه لبخند حضرت زهرا(س) و حضرت علی(ع) در بهشت است که از دندان پاک‌شان در همه جا تلالو می‌یابد.
وی عنوان کرد: در آیات سوره مبارکه انسان خداوند ویژگی‌های نعمت‌های بهشتیان را توصیف کرده و از سایه‌سار درختان و میوه‌های آنجا سخن می‌گوید. کلمه دانیه به معنای در دسترس بوده و بهشتیان از میوه‌های بهشتی به هر مقدار که بخواهند متنعم می‌شوند و این میوه‌ها رام و مسخر در دستان آنهاست و گویی با اراده بهشتیان شاخه‌های درختان خم می‌شوند تا در دهان آنها میوه قرار گیرد. سخن این آیات از راحتی، رفاه و آسایش بهشتیان است، آنها نه اذیت و نه خواری احساس کرده و در کمال آرامش میوه‌های بهشتی در اختیار آنها قرار می‌گیرد، این میوه‌ها ویژه تمام فصول و بلادهاست و مزه‌های گوناگون و غیر قابل وصف‌شان همگان را متحیر می‌کند.
سعیدیان افزود: وصف نعمت‌های بهشتی و تشابه‌دادن آنها به نعمت‌های الهی صرفا برای تقریب ذهن انسان‌ها و مأنوس‌بودن‌شان با نعمت‌های دنیایی است اما در واقع سخن‌گفتن از ویژگی‌های نعمت‌های بهشتی غیرقابل وصف است.
نوع پذیرایی و وسایل پذیرایی بهشتیان چگونه است؟
سعیدیان با اشاره به دیگر آیات سوره مبارکه انسان در خصوص نحوه پذیرایی از اهل جنات تصریح کرد: خدمتکارانی دایم به دور بهشتیان می‌چرخند که صفا، نشاط و شادابی در چهره‌شان موج می‌زند، این خدمتکاران نوجوان بسیار زیبارو و خوش‌هیکل هستند و مانند پروانه به دور بهشتیان می‌چرخند. جام‌هایی که در بهشت برای اهل‌اش وجود دارد متناسب با میل آنها تغییر می‌کند و قدح‌هایی که کمرباریک هستند و دارای دسته نبوده برای آنها مهیا شده تا انواع نوشیدنی برای بهشتیان مهیا شود.
وی افزود: در آیات سوره مبارکه انسان به ظرف‌های نقره اشاره شده، نقره‌ای که در آخرت وجود دارد به قدری زیبا و چشم‌نواز است که گویی درون آن مانند بلور دیده می‌شود. خداوند در ادامه سوره مبارکه انسان می‌فرماید بهشتیان از کاسه‌هایی که درون‌اش با شراب‌هایی همراه با زنجبیل پر شده، متنعم می‌شوند. زنجبیل مجموعه‌ای از گیاهانی است که اعراب پیش از اسلام همراه شراب‌های خود آمیخته کرده و یک تندی خاصی به شراب می‌داد که آنها را به عالم خلسه می‌برد و خداوند برای نزدیکی ذهن از کلمه زنجبیل در قرآن یاد کرده‌اند.
وی تصریح کرد: این جام‌ها از چشمه سلسبیل در بهشت جاری می‌شوند، چشمه‌ای که نوشیدنی‌های گوارا داشته و بهشتیان جام‌های خود را لبریز از آن می‌کنند، چشمه سلسبیل در راه‌ها و دسترس اهل بهشت قرار دارند و آنان هر وقت اراده کنند از آن بهره‌مند می‌شوند.
پذیرایی‌کنندگان اهل بهشت چه ویژگی‌ای دارند؟
سعیدیان با اشاره به توصیف خدمتکاران بهشتی و ویژگی‌های آنها که در آیات سوره مبارکه انسان ذکر شده است، تصریح کرد: خدمتکاران بهشت، نوجوان و جاودانه‌اند و مانند مروارید درخشنده و نورانی بوده و تلالو‌شان چشم را نوازش می‌دهد، آنها همه جا پراکنده هستند و در هر بزم اهل بهشت چندین خدمتکار وجود دارد تا در آن واحد هزاران خواسته بهشتیان را مهیا کنند.
وی خاطرنشان کرد: خداوند در سوره مبارکه انسان خبر از ملک عظیم بهشتیان می‌دهد و در روایت نقل است که شخصی با شنیدن این آیه از پیامبر(ص) سؤال کرد که شما فقط این عظمت ملک بهشت را خواهید دید، پیامبر در جواب گفت نه شما هم می‌بینید و آن شخص با شنیدن این کلام از شدت گریه بسیار جان داد. کمترین میزان وسعت بهشت به مقداری است که هزار سال چشمان انسان خیره شود نمی‌تواند حد و مرز آن را ببیند و فرشتگان هنگام دخول در هر قطعه زمین بهشتیان اجازه می‌گیرند و با تحیت و سلام در خدمت آنان هستند.
وی افزود: آیات سوره مبارکه انسان اشاره به ملک عظیم بهشتیان دارد که کمترین آنها دارای وسعت زمینی به اندازه‌ای هستند که برای دیدن مرزهای آن هزار سال فاصله دارد، جایگاهی که تا چشم کار می‌کند نعمت الهی انسان را در بهشت متنعم می‌کند.
سعیدیان با اشاره به ویژگی‌های ظاهری نعمت‌های بهشتی عنوان کرد: طبق توصیف آیات سوره مبارکه انسان، هوا در بهشت بسیار معتدل بوده و اهل آن روی تخت‌های زیبا تکیه می‌زنند، حرارت آنها را اذیت نمی‌کند و سردی هم وجود ندارد، این توصیف نشان می‌دهد در بهشت خورشید و ماه نیز وجود دارد اما اهل بهشت در هوایی متبوع بسر می‌برند و سایه‌سار درختان آنها هوا را برای آنها معتدل کرده است.
وی با اشاره به روایتی در خصوص نور ویژه‌ای که در بهشت تلالو می‌کند، تصریح کرد: یکی از علمای اهل سنت روایتی از ابن عباس نقل می‌کند که بهشتیان هنگام ورود به بهشت و جنات عدل الهی نوری به صورت ویژه همه جا را منور می‌کند، آنها از ملائکه خاص که نام‌شان رضوان است علت این نور را سؤال کرده و آنها در جواب می‌گویند این نور به واسطه لبخند حضرت زهرا(س) و حضرت علی(ع) در بهشت است که از دندان پاک‌شان در همه جا تلالو می‌یابد.
وی عنوان کرد: در آیات سوره مبارکه انسان خداوند ویژگی‌های نعمت‌های بهشتیان را توصیف کرده و از سایه‌سار درختان و میوه‌های آنجا سخن می‌گوید. کلمه دانیه به معنای در دسترس بوده و بهشتیان از میوه‌های بهشتی به هر مقدار که بخواهند متنعم می‌شوند و این میوه‌ها رام و مسخر در دستان آنهاست و گویی با اراده بهشتیان شاخه‌های درختان خم می‌شوند تا در دهان آنها میوه قرار گیرد. سخن این آیات از راحتی، رفاه و آسایش بهشتیان است، آنها نه اذیت و نه خواری احساس کرده و در کمال آرامش میوه‌های بهشتی در اختیار آنها قرار می‌گیرد، این میوه‌ها ویژه تمام فصول و بلادهاست و مزه‌های گوناگون و غیر قابل وصف‌شان همگان را متحیر می‌کند.
سعیدیان افزود: وصف نعمت‌های بهشتی و تشابه‌دادن آنها به نعمت‌های الهی صرفا برای تقریب ذهن انسان‌ها و مأنوس‌بودن‌شان با نعمت‌های دنیایی است اما در واقع سخن‌گفتن از ویژگی‌های نعمت‌های بهشتی غیرقابل وصف است.
نوع پذیرایی و وسایل پذیرایی بهشتیان چگونه است؟
سعیدیان با اشاره به دیگر آیات سوره مبارکه انسان در خصوص نحوه پذیرایی از اهل جنات تصریح کرد: خدمتکارانی دایم به دور بهشتیان می‌چرخند که صفا، نشاط و شادابی در چهره‌شان موج می‌زند، این خدمتکاران نوجوان بسیار زیبارو و خوش‌هیکل هستند و مانند پروانه به دور بهشتیان می‌چرخند. جام‌هایی که در بهشت برای اهل‌اش وجود دارد متناسب با میل آنها تغییر می‌کند و قدح‌هایی که کمرباریک هستند و دارای دسته نبوده برای آنها مهیا شده تا انواع نوشیدنی برای بهشتیان مهیا شود.
وی افزود: در آیات سوره مبارکه انسان به ظرف‌های نقره اشاره شده، نقره‌ای که در آخرت وجود دارد به قدری زیبا و چشم‌نواز است که گویی درون آن مانند بلور دیده می‌شود. خداوند در ادامه سوره مبارکه انسان می‌فرماید بهشتیان از کاسه‌هایی که درون‌اش با شراب‌هایی همراه با زنجبیل پر شده، متنعم می‌شوند. زنجبیل مجموعه‌ای از گیاهانی است که اعراب پیش از اسلام همراه شراب‌های خود آمیخته کرده و یک تندی خاصی به شراب می‌داد که آنها را به عالم خلسه می‌برد و خداوند برای نزدیکی ذهن از کلمه زنجبیل در قرآن یاد کرده‌اند.
وی تصریح کرد: این جام‌ها از چشمه سلسبیل در بهشت جاری می‌شوند، چشمه‌ای که نوشیدنی‌های گوارا داشته و بهشتیان جام‌های خود را لبریز از آن می‌کنند، چشمه سلسبیل در راه‌ها و دسترس اهل بهشت قرار دارند و آنان هر وقت اراده کنند از آن بهره‌مند می‌شوند.
پذیرایی‌کنندگان اهل بهشت چه ویژگی‌ای دارند؟
سعیدیان با اشاره به توصیف خدمتکاران بهشتی و ویژگی‌های آنها که در آیات سوره مبارکه انسان ذکر شده است، تصریح کرد: خدمتکاران بهشت، نوجوان و جاودانه‌اند و مانند مروارید درخشنده و نورانی بوده و تلالو‌شان چشم را نوازش می‌دهد، آنها همه جا پراکنده هستند و در هر بزم اهل بهشت چندین خدمتکار وجود دارد تا در آن واحد هزاران خواسته بهشتیان را مهیا کنند.
وی خاطرنشان کرد: خداوند در سوره مبارکه انسان خبر از ملک عظیم بهشتیان می‌دهد و در روایت نقل است که شخصی با شنیدن این آیه از پیامبر(ص) سؤال کرد که شما فقط این عظمت ملک بهشت را خواهید دید، پیامبر در جواب گفت نه شما هم می‌بینید و آن شخص با شنیدن این کلام از شدت گریه بسیار جان داد. کمترین میزان وسعت بهشت به مقداری است که هزار سال چشمان انسان خیره شود نمی‌تواند حد و مرز آن را ببیند و فرشتگان هنگام دخول در هر قطعه زمین بهشتیان اجازه می‌گیرند و با تحیت و سلام در خدمت آنان هستند.
