صراط: علیرضا عسکری چاوردی در تشریح آخرین نتایج کشفیات شهر پارسه گفت: پنجمین دور از مطالعات باستان شناسی شهر پارسه تخت جمشید و کشف بنایی از دوره کوروش هخامنشی در شهر پارسه تخت جمشید چشم انداز مطالعات باستان شناسی دوره هخامنشی را دگرگون کرد.
وی در ادامه با اشاره به اینکه اهمیت این دور از مطالعات به دلیل کشف بناهای هخامنشی جدید در شهر پارسه است، افزود: استفاده از مطالعات چند رشته ای نظیر کاربرد گسترده ژئوفیزیک در باستان شناسی، مطالعات ژئومورفولوژی، استفاده از دستگاههای متحرک نمونه برداری در تحلیل عناصر و کانی های سنگی برای شناخت راهکارهای حفاظت بناهای تخت جمشید، تشکیل بانک اطلاعاتی شهر پارسه، نقشه برداری و مستندنگاری تمام آثار شهر پارسه در مقیاس 600 هکتار وسعت شهر پارسه، از دیگر مواردی است که اهمیت این دور از مطالعات را دوچندان می کند.
سرپرست تیم ایرانی کاوش ادامه داد: نتایج گسترده کشف بیش از 88 شیئ موزه ای از شهر پارسه، کشف 3 بنای جدید دیگر در شهر پارسه، شناسایی بنای بزرگ کوروش هخامنشی در شهر پارسه، شناسایی پلان، طرح و موقعیت شهر پارسه، شناسایی تاریخ دقیق دوره های استقراری این شهر با انجام 28 نمونه آزمایش کربن 14 و محرز شدن اینکه این شهر در آغاز دوره هخامنشی همزمان با دوره کوروش هخامنشی بنیان گذاشته شد و سپس در دوره داریوش هخامنشی و دیگر پادشاهان هخامنشی توسعه یافته است.
وی افزود: در زمان ساخت تخت جمشید قبیله پارسی در این شهر ساکن بودند و کوروش به دلیل اینکه خود پارسی بود، بنیان این شهر را گذاشت و داریوش تختگاه تخت جمشید را بر آن افزود، شهر در دوره پس از هخامنشی با اتکاء به قدرت فرمانروایان محلی فارس از سلوکیان استقلال سیاسی گرفته و این شهر به پرسپولیس تغییر نام داده، تداوم حیات این شهر در دوره ساسانی و اسلامی همه از جمله مواردی است که نشان می دهد شهر پارسه به عنوان قلب خاستگاه ایدئولوژیک قدرت ایرانیان باستان نقش محوری در بنیان فرهنگ ایرانیان دارد و به همین دلیل، الحاق پرونده ثبت جهانی این شهر به تختگاه تخت جمشید ضروری است.
عسکری با اشاره به اینکه خود سرپرستی پنجمین دور از برنامه مطالعات باستان شناسی شهر پارسه تخت جمشید را بر عهده داشته است یادآور شد: پی یر فرانچسکو کالیری از دانشگاه بولونیا ایتالیا، به عنوان سرپرست تیم ایتالیایی در این کاوش حضور داشت.
وی در پایان گفت: این فصل از کاوش در چارچوب برنامه های مطالعات و همکاری های مشترک پژوهشکده باستان شناسی پژوهشگاه سازمان میراث فرهنگی، بنیاد پژوهشی پارسه پاسارگاد و اداره کل میراث فرهنگی فارس، در ماههای مهر و آبان 1392 به مدت 45 روز در بخش پژوهش های میدانی انجام شد و مطالعه اشیاء و بناهای مکشوفه جدید همچنان ادامه دارد.
وی در ادامه با اشاره به اینکه اهمیت این دور از مطالعات به دلیل کشف بناهای هخامنشی جدید در شهر پارسه است، افزود: استفاده از مطالعات چند رشته ای نظیر کاربرد گسترده ژئوفیزیک در باستان شناسی، مطالعات ژئومورفولوژی، استفاده از دستگاههای متحرک نمونه برداری در تحلیل عناصر و کانی های سنگی برای شناخت راهکارهای حفاظت بناهای تخت جمشید، تشکیل بانک اطلاعاتی شهر پارسه، نقشه برداری و مستندنگاری تمام آثار شهر پارسه در مقیاس 600 هکتار وسعت شهر پارسه، از دیگر مواردی است که اهمیت این دور از مطالعات را دوچندان می کند.
سرپرست تیم ایرانی کاوش ادامه داد: نتایج گسترده کشف بیش از 88 شیئ موزه ای از شهر پارسه، کشف 3 بنای جدید دیگر در شهر پارسه، شناسایی بنای بزرگ کوروش هخامنشی در شهر پارسه، شناسایی پلان، طرح و موقعیت شهر پارسه، شناسایی تاریخ دقیق دوره های استقراری این شهر با انجام 28 نمونه آزمایش کربن 14 و محرز شدن اینکه این شهر در آغاز دوره هخامنشی همزمان با دوره کوروش هخامنشی بنیان گذاشته شد و سپس در دوره داریوش هخامنشی و دیگر پادشاهان هخامنشی توسعه یافته است.
وی افزود: در زمان ساخت تخت جمشید قبیله پارسی در این شهر ساکن بودند و کوروش به دلیل اینکه خود پارسی بود، بنیان این شهر را گذاشت و داریوش تختگاه تخت جمشید را بر آن افزود، شهر در دوره پس از هخامنشی با اتکاء به قدرت فرمانروایان محلی فارس از سلوکیان استقلال سیاسی گرفته و این شهر به پرسپولیس تغییر نام داده، تداوم حیات این شهر در دوره ساسانی و اسلامی همه از جمله مواردی است که نشان می دهد شهر پارسه به عنوان قلب خاستگاه ایدئولوژیک قدرت ایرانیان باستان نقش محوری در بنیان فرهنگ ایرانیان دارد و به همین دلیل، الحاق پرونده ثبت جهانی این شهر به تختگاه تخت جمشید ضروری است.
عسکری با اشاره به اینکه خود سرپرستی پنجمین دور از برنامه مطالعات باستان شناسی شهر پارسه تخت جمشید را بر عهده داشته است یادآور شد: پی یر فرانچسکو کالیری از دانشگاه بولونیا ایتالیا، به عنوان سرپرست تیم ایتالیایی در این کاوش حضور داشت.
وی در پایان گفت: این فصل از کاوش در چارچوب برنامه های مطالعات و همکاری های مشترک پژوهشکده باستان شناسی پژوهشگاه سازمان میراث فرهنگی، بنیاد پژوهشی پارسه پاسارگاد و اداره کل میراث فرهنگی فارس، در ماههای مهر و آبان 1392 به مدت 45 روز در بخش پژوهش های میدانی انجام شد و مطالعه اشیاء و بناهای مکشوفه جدید همچنان ادامه دارد.
