صراط: رئیس فدراسیون وزنه‌برداری به آنچه شامگاه پنجشنبه در برنامه ورزش از نگاه دو گذشت، واکنش نشان داد.
آقای رضازاده! برنامه ورزش از نگاه دو را دیدید؟
بله، دیدم و تاسف خوردم. تاسف از اینکه چطور می‌شود در یک برنامه تلویزیونی بدون هیچ مدرک و دلیلی علیه افراد صحبت بشود و از طرف مقابل کسی نیست که جواب بدهد.
اما حین برنامه، توسط پیمان یوسفی مجری برنامه، نامه دعوت از شما به مردم نشان داده شد. او گفت که از شما دعوت شده بود و «ای کاش» به برنامه می‌آمدید.
آقای ابوالفضل اکبری، تهیه‌کننده برنامه تماس گرفت و گفت یک نفر از مسئولان فدراسیون به برنامه پنجشنبه بیاید و شما هم شنبه بیایید. اصلا این طور نبود که من را به برنامه پنجشنبه دعوت کنند و من نروم.
حالا نظرتان درباره بحث‌هایی که شد چیست؟ به نظر می‌رسد اتهام‌های سنگینی مطرح شد.
همانطور که گفتم متاسفم. من اسم این برنامه را برنامه تلویزیونی نمی‌گذارم. اصلا نمی‌توانم قبول کنم چطور یک برنامه ورزشی می‌تواند تا این حد با بی‌وجدانی کار کند. آنها واقعا بی‌انصافی کردند. هر کسی که بخواهد منصفانه به این قضیه نگاه کند، مطمئن باشید چیزی متوجه نمی‌شود. می‌خواهم این را بپرسم که مگر چه اتفاقی افتاده؟ مگر غیر از این است که ما با یک‌سری جوان رفتیم و سوم شدیم؟ کجای این مساله آنقدر به دوستان فشار آورده که با برنامه‌ریزی قبلی دست به تهیه چنین برنامه‌ای می‌زنند؟ آنها برداشته‌اند چهار نفر را آورده‌اند که علیه من و فدراسیون حرف بزنند. خب که چی؟ برای چی؟ مگر ما قبلا 10 بار قهرمان جهان شده‌ایم که حالا این بار که سوم شده‌ایم ما را این‌طور به سلابه می‌کشند؟! مگر آن تیم طلایی که از من و کورش باقری و حسین توکلی تشکیل شده بود، توانست قهرمان جهان بشود که الان این آقایان به خاطر سومی تیم ملی آنقدر ناراحتند؟
اما بحث اصلی این برنامه درباره کنار گذاشته شدن بهداد سلیمی و چهار نفر دیگر المپیکی ایران بود. به هر حال این ورزشکاران مدعی‌اند کورش باقری با آنها خوب رفتار نکرده است. اصلا شما اینها را کنار گذاشتید؟
ما چند ماه پیش از مسابقات جهانی لهستان، هر پنج نفر را دعوت کردیم به اردو بیایند اما نیامدند و یک‌سری مطالبات را مطرح کردند. مثلا می‌گفتند که من باید کورش باقری را کنار بگذارم. اصلا خود آقای توکلی رئیس فدراسیون. آیا خودش حاضر بود زیر بار این حرف برود و مربی‌ای که در مسابقات آسیایی، جهانی و المپیک بهترین نتایج را گرفته بود، کنار بگذارد؟ اگر من می‌خواستم زیر بار این حرف بروم، حتما آنها در گام‌های بعدی می‌خواستند برای فدراسیون تعیین تکلیف کنند. در هیچ جای دنیا، ورزشکار در این طور مسائل دخالت نمی‌کند.
البته بهداد سلیمی به آنچه سختگیری کورش باقری عنوان می‌کرد، اعتراض داشت.
خب، من باید چه کار کنم؟ وقتی ورزشکار ساعت 12-11 شب به اردو می‌آید، نباید انتظار داشته باشد که سرمربی هم هیچ چیز به او نگوید. حالا که این حرف زده شده، واقعا خوب است که ما برای مردم دیگر مسائل را باز کنیم. من فقط برای این برنامه و تهیه‌کننده‌اش متاسفم که اجازه داد این پرده‌دری‌ها صورت بگیرد.
در این برنامه بعضی پیشکسوتان نظیر داوود ملکی هم به نوع مدیریت شما اعتراض داشتند.
همین آقای ملکی رئیس کمیته مربیان ما بود اما بعد چند وقت دیگر نتوانست در فدراسیون کار کند اما حالا من حاضرم اگر پنج رئیس هیات، آقای ملکی را تایید کردند دوباره ایشان را بازگردانم. ملکی بعد از کار در وزنه‌برداری به فدراسیون والیبال رفت اما آنجا هم نتوانستند ایشان را تحمل کنند.
فکر می‌کنید دلیل این انتقادهایی که به شما وارد می‌کنند، چیست؟ فکر نمی‌کنید شاید به خاطر بعضی موضع‌گیری‌های سیاسی شما بوده باشد؟
حتما همین‌طور است. با من دشمنی می‌کنند چون مثل آنها فکر نمی‌کنم. من هر وقت لازم بوده از کشورم، مردمم و رهبرم حمایت کرده‌ام و افتخار داشته‌ام که سرباز ولایت باشم. آنها می‌خواهند با این حرف‌ها عقده‌گشایی کنند اما من سخت‌تر از این را هم تحمل می‌کنم. آنها دشمن ایرانند. ضمن اینکه همین آقایانی که الان شده‌اند منتقد بی‌انصاف، همان کسانی هستند که وقتی من می‌خواستم رئیس فدراسیون وزنه‌برداری شوم، گفتند رضازاده شکست می‌خورد. آنها الان از این ناراحتند که پیش‌بینی‌شان غلط از کار درآمده. آنها ناراحتند که من با این سن و سال فدراسیون را مدیریت می‌کنم و توانسته‌ام به لطف خدا با فراهم کردن شرایط و آوردن و حمایت از یک مربی کاربلد، تیم ملی را به غیر از موفقیت در المپیک، دو بار در مسابقات جهانی به مقام سوم برسانم. تازه شما از رده‌های پایه فاکتور بگیرید. آنها حسود هستند و نمی‌توانند کارهایی که انجام شده را ببینند. آنها نمی‌توانند باور کنند که وزنه‌برداری با کورش باقری 10 استعداد را به دنیا معرفی کرد؛ 10 نفری که هر کدام مدال جهانی گرفتند و این یک کار کم‌نظیر بود.
بهداد سلیمی گفته او و چهار نفر دیگر حاضرند به تیم ملی بازگردند، به شرطی که شما ضمانت کنید که آنها دوپینگی نشوند؟!
این حرف هم از آن حرف‌هاست. یک روز می‌گفتند رضازاده نمی‌خواهد کسی جایش را در سنگین‌وزن بگیرد و الان این حرف را می‌زنند. آنها آنقدر بی‌انصاف هستند که وقتی بهداد سلیمی و بهادر مولایی با زدن رکورد من، قهرمان سنگین‌وزن دنیا شدند و یک ملت را شاد کردند شهامت نداشتند که به خاطر اتهامی که زده بودند از من عذرخواهی کنند. الان هم سلیمی آمده گفته که باید ضمانت بدهم. آخر چه ضمانتی؟! یعنی او می‌خواهد بگوید که رئیس فدراسیون، وزنه‌برداران را دوپینگی می‌کند؟ یعنی آن زمانی که جواب آزمایش 9 نفر از وزنه‌برداران مثبت درآمد، علی مرادی به وزنه‌برداران مواد نیروزا داده بود؟! وقتی وزنه‌بردار بخواهد از موادی استفاده کند، چطور رئیس فدراسیون می‌تواند از این مساله با خبر شود؟ بهتر است مسائلی از طریق تلویزیون مطرح شود که مردم باور کنند، نه اینکه چیزهایی عنوان شود که با هیچ عقل سالمی جور در نمی‌آید.
اتفاقا به مساله خوبی اشاره کردید. آقای مرادی در برنامه اخیر درباره دوپینگ در وزنه‌برداری حرف‌های عجیبی مطرح کرد؛ کسی که در دوران مدیریتش بیشترین نمونه‌های مثبت دوپینگ در وزنه‌برداری را شاهد بودیم.
یک بار در سال 2001 در مسابقات جوانان جهان پنج وزنه‌بردار ما دوپینگی اعلام شدند و یک بار دیگر چند سال بعد 9 وزنه‌بردار ما با این مشکل روبه‌رو شدند. از آن تیم تنها من و علی‌اصغر ابراهیمی دوپینگی نشدیم. من به خاطر وزن بالایم نمی‌توانستم از پروتئین‌هایی که ایوانف به ورزشکارها می‌داد، استفاده کنم، به خاطر همین سرنوشتم مثل 9 وزنه‌بردار دیگر نشد. حالا این اتفاق در دوره مدیریت علی مرادی افتاد و من نمی‌خواهم به عقب بازگردم و درباره آن رسوایی صحبت کنم اما مگر ایشان به عنوان یک ایرانی دبیر کل فدراسیون آسیا نیست؟ ایشان چه کمکی به کشورش کرده است؟
با کورش باقری چه می‌کنید؟ او اکنون استعفا داده و گفته حاضر نیست که دیگر به تیم ملی بازگردد.
من به او حق می‌دهم. ببینید بعد از یک دوران درخشان در المپیک و مسابقات جهانی، اکنون به خاطر مقام سومی ایران در جهان چه فشاری به او وارد می‌کنند. اگر این فشاری که اکنون روی باقری هست، روی توکلی می‌آوردند خودش چه واکنشی نشان می‌داد؟ 10 نفر در زمان مربیگری او مدال جهانی گرفته‌اند. این نتیجه بدی است؟ البته من به این حرف‌ها کاری ندارم. کورش که فعلا سفت و سخت گفته دیگر به تیم ملی بازنمی‌گردد اما باید با او صحبت کنم تا از تصمیمش منصرف شود.
شنبه برای مراسم آشتی‌کنان به برنامه ورزش از نگاه دو می‌روید؟
چه آشتی‌کنانی؟ چه برنامه‌ای؟ من اصلا آنها را برنامه منصفی نمی‌دانم که بخواهم به آنجا بروم. مگر من با کسی قهر کرده‌ام که حالا بخواهم به مراسم آشتی‌کنان بروم؟ می‌گویند مربی موفقت را برکنار کن تا ما به تیم ملی بیاییم و وقتی به حرفشان گوش نمی‌کنم، خودشان قهر می‌کنند. حالا من باید بروم مراسم آشتی‌کنان؟ مطمئن باشید من به این برنامه نمی‌روم و هیچ پیش‌شرطی را هم برای بازگشت المپیکی‌ها به تیم ملی قبول نمی‌کنم.
