صراط: موضوعی که چند روزی است مرا به شوک فرو برده و حتی خواب را از چشمانم
گرفته، اظهار نظر سخیف، مغرضانه و دور از ادب خانم نعیمه اشراقی نوه امام
روح الله بزرگوارمان بود. فردی که جز نسبت فامیلی با امام خمینی(ره) هیچ
ویژگی بارز شخصیتی و تفکری ندارد، این بود که مرا بر آن داشت تا این
دردنامه را تنظیم نمایم.
این روزها بیش از همه سالهای قبل دلتنگ امام شدهایم، امام مهربانی که رزمندگان در ایام سخت جنگ به جماران پیغام میدادند که به امام بگویید تا ما هستیم اجازه نمیدهیم دشمن به ذرهای از خاکمان دستاندازی کند.
این روزها که امام عزیزمان به دست منتسبان بیت امام مورد تمسخر قرار میگیرد، زمزمههای سید شهیدان اهل قلم را مرور میکنم: «ای شقایقهای آتش گرفته، دل خونین ما شقایقی است که داغ شهادت شما را بر خود دارد» و حالا باید بر این داغ شهادت، داغ جسارت به امام را هم اضافه کنیم.
عجب روزگاریست که باید بود، دید، شنید و خون دل خورد که بعد از خشونتطلب نامیدن شهدا و اصرار بر به موزه سپردن افکار امام روحالله، چنین لطیفههای سخیفی، ساحت اماممان را خدشهدار کند.
سؤالی که در اینجا مطرح میشود این است که بعد از ۲۵ سال از رحلت امام راحل(ره) مؤسسه مثلاً تنظیم و نشر آثار و افرادی که صرفا نسبت ژنتیکی با بنیانگذار کبیر انقلاب اسلامی دارند چه از جان ملت رنج کشیده و خانواده شهدا میخواهند که هر از چند گاهی با اظهارات بچگانه خود داغ این ملت را تازهتر میکنند و نمک بر زخم این افراد میپاشند. به نظر حقیر جز برای تیتر یک کردن اظهارنظرهای خود و اینکه تعداد مخاطبان خود را در صفحات اجتماعی افزایش دهند هیچ بهانه دیگری ندارند.
ملت بزرگوار ایران حساب این قماش افراد سوءاستفادهگر و دنیاطلب را از دامان پاک امام خمینی(ره) بزرگوار جدا میداند، منتها نمیتواند از گناه بزرگ این افراد جاهل بگذرد. اگر ما بدانیم که این افراد برای آخرین بار این اظهارات داشتند، میشود گذشت کرد منتها تجربه ثابت کرده است که این افراد نه تنها متنبه نمیشوند بلکه جریتر میشوند.
مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام راحل و برخی از منتسبان به امام خمینی(ره) به جای آنکه مدافع حریم ایدئولوژیکی آن بزرگوار باشند، صرفاً موجب سرافکندگی ملت ایران هستند. عدم برخورد شدید خانواده شهدا در این زمان برای احترامی است که برای بنیانگذار کبیر انقلاب اسلامی و رهبری حکیم نظام اسلامی حضرت امام خامنهای(مدظلهالعالی) است در غیر این صورت جا داشت که ...
خدا عاقبت همه ما را ختم به خیر کند، عاقبت ما را به خودمان وا نگذارد.
شادی ارواح شهدا و امام شهیدان صلوات
مهین احمدیخواه همسر سردار شهید «محمدتقی ترکمانی»
این روزها بیش از همه سالهای قبل دلتنگ امام شدهایم، امام مهربانی که رزمندگان در ایام سخت جنگ به جماران پیغام میدادند که به امام بگویید تا ما هستیم اجازه نمیدهیم دشمن به ذرهای از خاکمان دستاندازی کند.
این روزها که امام عزیزمان به دست منتسبان بیت امام مورد تمسخر قرار میگیرد، زمزمههای سید شهیدان اهل قلم را مرور میکنم: «ای شقایقهای آتش گرفته، دل خونین ما شقایقی است که داغ شهادت شما را بر خود دارد» و حالا باید بر این داغ شهادت، داغ جسارت به امام را هم اضافه کنیم.
عجب روزگاریست که باید بود، دید، شنید و خون دل خورد که بعد از خشونتطلب نامیدن شهدا و اصرار بر به موزه سپردن افکار امام روحالله، چنین لطیفههای سخیفی، ساحت اماممان را خدشهدار کند.
سؤالی که در اینجا مطرح میشود این است که بعد از ۲۵ سال از رحلت امام راحل(ره) مؤسسه مثلاً تنظیم و نشر آثار و افرادی که صرفا نسبت ژنتیکی با بنیانگذار کبیر انقلاب اسلامی دارند چه از جان ملت رنج کشیده و خانواده شهدا میخواهند که هر از چند گاهی با اظهارات بچگانه خود داغ این ملت را تازهتر میکنند و نمک بر زخم این افراد میپاشند. به نظر حقیر جز برای تیتر یک کردن اظهارنظرهای خود و اینکه تعداد مخاطبان خود را در صفحات اجتماعی افزایش دهند هیچ بهانه دیگری ندارند.
ملت بزرگوار ایران حساب این قماش افراد سوءاستفادهگر و دنیاطلب را از دامان پاک امام خمینی(ره) بزرگوار جدا میداند، منتها نمیتواند از گناه بزرگ این افراد جاهل بگذرد. اگر ما بدانیم که این افراد برای آخرین بار این اظهارات داشتند، میشود گذشت کرد منتها تجربه ثابت کرده است که این افراد نه تنها متنبه نمیشوند بلکه جریتر میشوند.
مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام راحل و برخی از منتسبان به امام خمینی(ره) به جای آنکه مدافع حریم ایدئولوژیکی آن بزرگوار باشند، صرفاً موجب سرافکندگی ملت ایران هستند. عدم برخورد شدید خانواده شهدا در این زمان برای احترامی است که برای بنیانگذار کبیر انقلاب اسلامی و رهبری حکیم نظام اسلامی حضرت امام خامنهای(مدظلهالعالی) است در غیر این صورت جا داشت که ...
خدا عاقبت همه ما را ختم به خیر کند، عاقبت ما را به خودمان وا نگذارد.
شادی ارواح شهدا و امام شهیدان صلوات
مهین احمدیخواه همسر سردار شهید «محمدتقی ترکمانی»