صراط: یک سایت وابسته به اپوزیسیون و حامی فتنه سبز با ناراحتی نوشت جنبش سبزی باقی نمانده که موسوی و کروبی بخواهند سران آن باشند.
خودنویس - وابسته به شماری از همکاران فراری نشریات زنجیره‌ای - در این زمینه نوشت: صحبت‌های محسنی اژه‌ای مبنی بر عدم لغو حصر خانگی موسوی و کروبی و رهنورد مگر آنکه توبه نمایند آب پاکی را روی دست اصلاح‌طلبان ریخت. اژه‌ای شایعاتی را که مطرح شده بود تکذیب کرد و گفت تا اینها توبه نکنند، خبری نیست.
نویسنده آنگاه می‌نویسد. حتی در صورت آزادی این 3 نفر، دو مسئله باید روشن شود اول این که آیا اصلا جنبش سبزی باقی مانده است که اینها سرانش باشند؟ با خاموش شدن شعله تظاهرات خیابانی این پرسش پیش می‌آید که وقتی مخالفان در همان انتخاباتی که به نتایجش اعتراض داشتند شرکت می‌کنند پس دیگر چه دلیلی برای اعتراض وجود دارد؟ به چه چیزی باید اعتراض کنیم وقتی خودمان با حکومت در ادامه مسیرش هم‌ساز می‌شویم؟
خودنویس افزود: مسئله دوم این است که حقیقتا طرفداران جنبش سبز که زمانی بانگ سبز و سبزاندیشی‌شان در همه جا گسترده بود کجا هستند و چه می‌کنند؟ آیا به بنفش تغییر رنگ داده‌اند یا آمیزه‌ای از سبز و بنفش را انتخاب کرده‌اند و یا اصلا بی‌رنگ هستند؟ وقتی قرار باشد حکومت به خواسته خود در آوردن مردم پای صندوق‌ها و نشان دادن مشروعیت به دنیا از مقابل دوربین‌های تلویزیون برسد بنابراین بودن یا نبودن موسوی، کروبی و رهنورد در حبس مشکل خاصی ایجاد نمی‌کند چون اساسا جنبشی باقی نمانده که اینها قرار باشد سرانش باشند.
نویسنده تاکید می‌کند: اگرچه جامعه مجازی هنوز هم جسته و گریخته یادی از این سه تن می‌کند ولی جامعه واقعی بنظر می رسد دیگر به این مسئله اهمیت نمی‌دهد یا اصلا آن را به باد فراموشی سپرده است.
خودنویس - وابسته به شماری از همکاران فراری نشریات زنجیره‌ای - در این زمینه نوشت: صحبت‌های محسنی اژه‌ای مبنی بر عدم لغو حصر خانگی موسوی و کروبی و رهنورد مگر آنکه توبه نمایند آب پاکی را روی دست اصلاح‌طلبان ریخت. اژه‌ای شایعاتی را که مطرح شده بود تکذیب کرد و گفت تا اینها توبه نکنند، خبری نیست.
نویسنده آنگاه می‌نویسد. حتی در صورت آزادی این 3 نفر، دو مسئله باید روشن شود اول این که آیا اصلا جنبش سبزی باقی مانده است که اینها سرانش باشند؟ با خاموش شدن شعله تظاهرات خیابانی این پرسش پیش می‌آید که وقتی مخالفان در همان انتخاباتی که به نتایجش اعتراض داشتند شرکت می‌کنند پس دیگر چه دلیلی برای اعتراض وجود دارد؟ به چه چیزی باید اعتراض کنیم وقتی خودمان با حکومت در ادامه مسیرش هم‌ساز می‌شویم؟
خودنویس افزود: مسئله دوم این است که حقیقتا طرفداران جنبش سبز که زمانی بانگ سبز و سبزاندیشی‌شان در همه جا گسترده بود کجا هستند و چه می‌کنند؟ آیا به بنفش تغییر رنگ داده‌اند یا آمیزه‌ای از سبز و بنفش را انتخاب کرده‌اند و یا اصلا بی‌رنگ هستند؟ وقتی قرار باشد حکومت به خواسته خود در آوردن مردم پای صندوق‌ها و نشان دادن مشروعیت به دنیا از مقابل دوربین‌های تلویزیون برسد بنابراین بودن یا نبودن موسوی، کروبی و رهنورد در حبس مشکل خاصی ایجاد نمی‌کند چون اساسا جنبشی باقی نمانده که اینها قرار باشد سرانش باشند.
نویسنده تاکید می‌کند: اگرچه جامعه مجازی هنوز هم جسته و گریخته یادی از این سه تن می‌کند ولی جامعه واقعی بنظر می رسد دیگر به این مسئله اهمیت نمی‌دهد یا اصلا آن را به باد فراموشی سپرده است.
