صراط: شنیده ها حکایت از آن دارند که «تنهای تنهای تنها»
ساخته کارگردان جنوبی تبار احسان عبدی پور یکی از پرطرفدارترین فیلمهای
امسال جشنواره کودک بوده است. فیلمی که بازیگر جنوبی نقش اصلی آن به واسطه
بازی روان و دیالوگهای فی البداهه اش به شدت فضای گرم و روان فیلم را به
مخاطب متبادر می کند.
از آن سو «فصل بلوغ» رهبر قنبری هرچند از بازی خوب میرطاهر مظلومی در نقش یک تعمیرکار دارای سوء سابقه سود می برد اما مضمون تکراری فیلم، کارگردانی نه چندان منسجم و از همه بدتر ارائه تصویری به شدت کلیشه از طبقه فقیر اجتماع ایران هیچ حرکت روبه جلویی برای کارگردان آن به شمار می رود.
قنبری همچنان سعی می کند با رفتن به سراغ آدمهای بدبخت روستایی و در عزتمندی آنها سخن گفتن کپی کارهایی را انجام دهد که یکی مثل مجید مجیدی در «بچه های آسمان» یا همین ساخته نه چندان قدیمی اش «رنگ خدا» بدانها می پرداخت اما هر قدر که مجیدی در قاب بندی کارهایش تصاویر متناسبی را کنار هم می چیند قنبری در شناخت میزانسنی که در خدمت متن باشد هیچ تبحری ندارد.
از آن سو «فصل بلوغ» رهبر قنبری هرچند از بازی خوب میرطاهر مظلومی در نقش یک تعمیرکار دارای سوء سابقه سود می برد اما مضمون تکراری فیلم، کارگردانی نه چندان منسجم و از همه بدتر ارائه تصویری به شدت کلیشه از طبقه فقیر اجتماع ایران هیچ حرکت روبه جلویی برای کارگردان آن به شمار می رود.
قنبری همچنان سعی می کند با رفتن به سراغ آدمهای بدبخت روستایی و در عزتمندی آنها سخن گفتن کپی کارهایی را انجام دهد که یکی مثل مجید مجیدی در «بچه های آسمان» یا همین ساخته نه چندان قدیمی اش «رنگ خدا» بدانها می پرداخت اما هر قدر که مجیدی در قاب بندی کارهایش تصاویر متناسبی را کنار هم می چیند قنبری در شناخت میزانسنی که در خدمت متن باشد هیچ تبحری ندارد.
شاید
بدین واسطه علی خزائی فر که با «تابستان طولانی» به جشنواره آمده به مراتب
جلوتر باشد چون لااقل در ارائه تصویری منطقی از روستایی که خوادث داستانش
در آن می گذرد موفق عمل کرده و فیلمش هیچ مزیتی که نداشته باشد به واسطه
تصاویر بکری که از روستای محل وقوع اتفاقاتش ارائه می دهد وجه مستندوار
خوبی دارد.
تی شرت بنفش محمود گبرلو
اما ورای رقابت مابین فیلمها، جشنواره کودک هم به مانند هر جشنواره دیگری، بخشی از جذابیت خود را از حواشی کنار متن می گیرد. جالب اینکه اغلب این حواشی هم در هتل محل اقامت مهمانان رخ میدهد.
تنها کافی است نیم ساعتی در هتلهای محل استقرار مهمانان جشنواره کودک گشتی بزنی تا تصویری واقعی از آدمهایی را ببینی که پیش از این و در برابر دوربین سعی کرده اند تصویری متفاوت از خود بروز دهند. از محمود گبرلو شروع میکنیم که در اقدامی جالب و البته کاملا غیرقابل پیش بینی با تیشرتی بنفش در لابی هتل کوثر قدم زده و البته سعی می کرد با همین پوشش اسپرت هم کمکی کند به مراجعه کنندگانی(!) که می خواستند وی را واسطه ای کنند برای ارتباط با سینماگرانی نه چندان شناخته شده!
جالب اینکه یکی از بازیگران زن مهمان جشنواره وقتی گبرلو را با این رنگ دید به همراه خود که اتفاقا یکی از تهیه کنندگانی بود که در جشنواره امسال فیلم داشت و در بهار امسال در «هفت» هم حاضر شده بود با صدای بلند گفت:«شک نکن که گبرلو حتی یک روز قبل انتخابات هم جرأت نداشت چنین لباسی بپوشد...»
خبرنگاری پگاه!
از آن سو پگاه آهنگرانی فرزند بازیگر منیژه حکمت هم امسال نه به عنوان بازیگر که به عنوان خبرنگار به جشنواره کودک آمده بود؛ بله، درست شنیدید، پگاه به عنوان خبرنگار روزنامه «نشاط» به جشنواره آمده بود و اتفاقا تا می توانست با همکاران سینمایی خود گفتگو گرفته و با آنها گپ می زد تا احیانا در نشریه متبوعش از آنها استفاده کند.
بهاره رهنما که این شبها به واسطه سریال «پژمان» در کانون توجه است با پوششی سبزرنگ در جشنواره حضور داشت و جالب اینکه از همان بدو حضورش هم تا می توانست درباره این سریال کوتاه یا بلند صحبت کرده و از این مساله ابراز خوشحالی می کرد که چه خوب است که «پژمان» از همان قسمتهای اولش با مخاطب ارتباط برقرار کرده. رهنما بدون تعارف از مخاطبانی که از بازی اش در این سریال تعریف می کردند هم می خواست که اگر پخش اولیه سریال در ساعت 9 شب را از دست داده اند تکرار ساعت 15 روز بعد را از دست ندهد.
حسن پورشیرازی با همان پوشش کلاسیکش به جشنواره آمده و با ظاهر آرامش سعی می کرد به ابراز محبت مخاطبان پاسخ دهد. جهانبخش سلطانی دیگر بازیگری بود که کاملا ساده و بی پیرایه در لابی جشنواره قدم می زد و گهگاه درباره اوضاع امروز سینما و تلویزیون گپی میزد.
شمسی فضل اللهی مادربزرگ سینمای ایران هم حتی از کنار لبخند یک کودک هم ساده نمی گذشت. با اینکه سن و سال او اجازه نمی داد که به راحتی راه برود اما اگر کودکی با لبخند به طرفش آمده و تقاضای عکس یادگاری میکرد با توجه کمال و تمام با او برخورد می کرد.
ناصر طهماسب دوبلور پیشکسوت هم به همراه جوانی که همراهش بود باطمانینه تمام و درست همان طور که صداپیشگی می کند در لابی راه رفته و گهگاه درباره اوضاع و احول کنونی اش به آرامی با همراهش گپ می زد.
تی شرت بنفش محمود گبرلو
اما ورای رقابت مابین فیلمها، جشنواره کودک هم به مانند هر جشنواره دیگری، بخشی از جذابیت خود را از حواشی کنار متن می گیرد. جالب اینکه اغلب این حواشی هم در هتل محل اقامت مهمانان رخ میدهد.
تنها کافی است نیم ساعتی در هتلهای محل استقرار مهمانان جشنواره کودک گشتی بزنی تا تصویری واقعی از آدمهایی را ببینی که پیش از این و در برابر دوربین سعی کرده اند تصویری متفاوت از خود بروز دهند. از محمود گبرلو شروع میکنیم که در اقدامی جالب و البته کاملا غیرقابل پیش بینی با تیشرتی بنفش در لابی هتل کوثر قدم زده و البته سعی می کرد با همین پوشش اسپرت هم کمکی کند به مراجعه کنندگانی(!) که می خواستند وی را واسطه ای کنند برای ارتباط با سینماگرانی نه چندان شناخته شده!
جالب اینکه یکی از بازیگران زن مهمان جشنواره وقتی گبرلو را با این رنگ دید به همراه خود که اتفاقا یکی از تهیه کنندگانی بود که در جشنواره امسال فیلم داشت و در بهار امسال در «هفت» هم حاضر شده بود با صدای بلند گفت:«شک نکن که گبرلو حتی یک روز قبل انتخابات هم جرأت نداشت چنین لباسی بپوشد...»
خبرنگاری پگاه!
از آن سو پگاه آهنگرانی فرزند بازیگر منیژه حکمت هم امسال نه به عنوان بازیگر که به عنوان خبرنگار به جشنواره کودک آمده بود؛ بله، درست شنیدید، پگاه به عنوان خبرنگار روزنامه «نشاط» به جشنواره آمده بود و اتفاقا تا می توانست با همکاران سینمایی خود گفتگو گرفته و با آنها گپ می زد تا احیانا در نشریه متبوعش از آنها استفاده کند.
بهاره رهنما که این شبها به واسطه سریال «پژمان» در کانون توجه است با پوششی سبزرنگ در جشنواره حضور داشت و جالب اینکه از همان بدو حضورش هم تا می توانست درباره این سریال کوتاه یا بلند صحبت کرده و از این مساله ابراز خوشحالی می کرد که چه خوب است که «پژمان» از همان قسمتهای اولش با مخاطب ارتباط برقرار کرده. رهنما بدون تعارف از مخاطبانی که از بازی اش در این سریال تعریف می کردند هم می خواست که اگر پخش اولیه سریال در ساعت 9 شب را از دست داده اند تکرار ساعت 15 روز بعد را از دست ندهد.
حسن پورشیرازی با همان پوشش کلاسیکش به جشنواره آمده و با ظاهر آرامش سعی می کرد به ابراز محبت مخاطبان پاسخ دهد. جهانبخش سلطانی دیگر بازیگری بود که کاملا ساده و بی پیرایه در لابی جشنواره قدم می زد و گهگاه درباره اوضاع امروز سینما و تلویزیون گپی میزد.
شمسی فضل اللهی مادربزرگ سینمای ایران هم حتی از کنار لبخند یک کودک هم ساده نمی گذشت. با اینکه سن و سال او اجازه نمی داد که به راحتی راه برود اما اگر کودکی با لبخند به طرفش آمده و تقاضای عکس یادگاری میکرد با توجه کمال و تمام با او برخورد می کرد.
ناصر طهماسب دوبلور پیشکسوت هم به همراه جوانی که همراهش بود باطمانینه تمام و درست همان طور که صداپیشگی می کند در لابی راه رفته و گهگاه درباره اوضاع و احول کنونی اش به آرامی با همراهش گپ می زد.
