پاسخ امام به انتقاد از وجود زندانیان سیاسی

صراط: مساله زندانیان سیاسی از جمله مسائلی است که این روزها از سوی عناصر جدا شده از خط انقلاب و امام فراوان مطرح می‌شود. متن حاضر به اختصار به پاسخ‌هایی از امام خمینی رحمت الله علیه به این افراد می‌پردازد.

امام خمینی (ره): « این خانه خرابها می‏گویند که حالا بدتر[از]زمان محمدرضا شد. برای اینکه الآن زندانیهای سیاسی بیشتر از آن وقت است! در رژیم سابق، عده‏ای محبوس بودند. عده‏ای گرفتار بودند. حالا هم عده‏ای محبوس‏اند. این شک ندارد. اما کیها هستند؟ در رژیم سابق کیها حبس بودند و در رژیم حالا کیها حبس هستند؟ ...اینهایی که الآن دارند می‏نویسند که فرقی نکرده، اینها همینهایی است که در امریکا صحبتش را می‏کنند ...»

مساله زندانیان سیاسی از جمله مسائلی است که بازی‌های رسانه‌ای فراوانی در مورد آن صورت می‌گیرد. اگر نگاهی به رسانه‌های خبری غربی داشته باشیم متوجه آن می‌شویم که یکی از اصلی‌ترین تبلیغات آنها در شرایط کنونی علیه جمهوری اسلامی ایران مساله زندانیان سیاسی و لزوم آزادی آنان است. برخی از رسانه‌های داخلی نیز همگام با رسانه‌های غربی و ضد انقلاب بر این آتش می‌دمند و برخی حنجره‌های بی‌تقوا نیز نظام اسلامی را با این حربه تحت فشار قرار می‌دهند.

برخی از شخصیت‌های سیاسی نیز خصوصا پس از بر سر کار آمدن دولت جدید وجهه همت خویش را همین موضوع قرار داده‌اند و تلاش می‌کنند که مساله زندانیان سیاسی را به مساله سیاسی یک کشور تبدیل کنند و از این رو در این باره خبرسازی و خبر رسانی می‌کنند.

برخی از جریان‌های سیاسی نیز که در سال 88 با صدمه به کشور و بردن کشور به لبه پرتگاه جنگ داخلی، قانون شکنی کردند و برخی از چهره‌های سیاسی آنه به همین دلیل بر مبنای قانون و یا بر اساس تصمیم دستگاه‌های قانونی کشور در حبس به سر می‌برند از این فضا سوء‌ استفاده کرده و به این بهانه به دنبال آزادی کسانی هستند که به کشور صدمه زدند و کشور را به لبه پرتگاه درگیری خیابانی و جنگ داخلی بردند. البته به لطف خدای متعال و با درایت مسوولان و بصیرت مردم کشور از این صدمه به سلامت گذشت، اما تلاش کنونی این جریانات برای مظلوم نمایی خود و عناصر سیاسی‌شان شایان توجه است.

اصل زندان با همه حدود قانونی و شرعی که دارد یکی از نحوه‌های مجازات افراد است. اما به طور معمول افرادی با ادعای آن که فعالیت آنها سیاسی بوده‌ است می‌خواهند از مجازات اعمال خویش بگریزند و به این بهانه اعمال خویش را توجیه نمایند.البته باید توجه داشت که در نظام عادلانه به هیچ کس نباید ظلم شود و اصل فعالیت سیاسی داشتن نیز جرم و امر خلافی نیست که قرار باشد افراد به خاطر آن محاکمه و مجازات شوند. چرا که اصل فعالیت سیاسی داشتن حق همه مردم است و حتی در زمینه‌هایی از وظایف یا از حقوق لازم الاستیفاء است. یعنی از حقوقی است که افراد باید آن را اعمال کنند. به عنوان مثال شرکت در انتخابات و همه لوازم آن حق همه مردم است و تکلیف آن‌ها یا حق لازم الاستیفاء آنها نیز هست.

بر این اساس در نظام اسلامی اصل فعالیت سالم سیاسی امری نیست که قرار باشد جرم‌انگاری شود و هر کس به آن مبادرت کرد مجازات گردد. بلکه اصل فعالیت سیاسی یک عمل مشروع و مستحب و حتی گاهی واجب است. آنچه مطرح است تخلف سیاسی یا تخلفاتی است که به بهانه فعالیت سیاسی صورت می‌گیرد.

نکته جالب توجه آن است که گروهی از افرادی که مدعی خط امام و راه امام خمینی رحمت الله علیه بودند امروزه در فعالیت سیاسی خود چنان عمل کرده‌اند و به نحوه‌ای رفتار نموده‌اند که در برابر خط مشی و اصول مسلم امام خمینی رحمت الله علیه قرار گرفته‌اند. مثلا از مسلمات اندیشه و راه امام خمینی رحمت الله علیه حمایت از نظام اسلامی و تقویت جمهوری اسلامی و تحریم تضعیف آن بوده و هست. امام هرگز اجازه نمی‌داد کسی به هر بهانه‌ای نظام را تضعیف نماید  یا علیه اسلامی بودن نظام حرکتی داشته باشد.

اکنون برخی از کسانی که روزگاری ادعای راه امام را داشتند در برابر یاران و رهروان راه امام و نظام اسلامی‌ای که امام بنا گذاشتند ایستاده‌اند و از حربه و بهانه زندانیان سیاسی نیز سوء استفاده می‌کنند. این افراد به این بهانه که جرم آنها سیاسی است یا فعالیت سوء سیاسی داشته‌اند چنین جلوه می‌دهند که گویی آنها مظلوم هستند و نباید مجازات شوند و اگر متخلفان سیاسی مجازات شوند گویی که عدالت و اسلامیت نظام زیر سوال رفته است. این بهانه‌جویی و حربه رسانه‌ای امری باطل و نادرست است. ظلم و زندانی کردن افراد اگر بدون دلیل باشد بد است و پذیرفته نیست. از سوی دیگر اگر افرادی تخلف کرده‌اند و قانون یا دستگاه‌های قانونی کشور برای آنها مجازات‌ها یا محدودیت‌هایی در نظر گرفته است این امر نه تنها ظلم نیست بلکه عدالت است. این تصور که لازمه عدالت و اسلامیت آن است که هر متخلف سیاسی‌ای و هر کسی که در عرصه سیاست مرتکب جرائمی شده است آزاد باشد و به تخلف خود ادامه دهد تصوری باطل است که فقط اغراض سیاسی می‌تواند افراد را به بیان مزورانه چنین خواستی تشویق کند.

نکته جالب توجه آن است که در زمان حضرت امام رحمت الله علیه نیز چنین بیانی صورت گرفته بود و افرادی با این ادعا که فلان فرد زندانی سیاسی است به دنبال آن بودند که افراد صدمه زننده به کشور و انقلاب را آزاد بگذارند و این حرف‌های ناصحیح از سوی امام خمینی رحمت الله علیه با واکنش جدی مواجه شد. ایشان در مواضع متعددی نسبت به این تفکر انحرافی و غلط تذکر دادند و با آن به مخالفت پرداختند.

از جمله مواردی که امام به صراحت با این تفکر مخالفت کردند می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

«این خانه خرابها می‏گویند که حالا بدتر[از]زمان محمدرضا شد. برای اینکه الآن زندانیهای سیاسی بیشتر از آن وقت است! سر تا ته ایران بگردید، اگر یک زندانی سیاسی آدم پیدا کردید که توی حبس باشد. بله، زندانی سیاسی به آن معنا که می‏خواهد این مملکت را به عقب براند، هست در حبسهاشان از همان رژیم سابق، از همان رژیم باز هم هست. اما آنی که آن وقت بود، با اینی که حالاست مقایسه بکنید. آنی که آن وقت بود، بهترین فرزندهای اسلام و بهترین فرزندهای ایران زیر شکنجه بودند و زیر ظلم بودند و در حبس بودند، و حالا بدترین خیانتکارها آنجا هستند. اینها فکر نمی‏کنند، می‏دانند، اما برای اینکه مردم را بازی بدهند، جوانهای ما را بازی بدهند، این را می‏نویسند که حالا هم با آن وقت فرقی نکرده. آن وقت زندانی سیاسی داشتیم، حالا هم زندانیهای سیاسی. اولاً دروغ می‏گویند که سرتاسر مملکت، پُر زندانی[است]. خوب، حالا ما می‏گوییم که صحیح، امّا کیها آن وقت زندان بودند، کیها حالا زندان هستند. آن وقت امثال طالقانی و امثال اینها زندان بودند، حالا امثال نصیری زندان است. حالا فرقی نکرده با آن وقت؟! حالایی که تمام آزادگان از زیر بند ستم بیرون آمدند و آزادند؛ الآن همه‏مان با هم آزادانه نشستیم صحبت می‏کنیم که پیشتر امکان نداشت برایمان. اینها آزاد، خائنها در حبس.آن وقت خادمهای به ملت، خادمهای به انسانیت، به اسلام در زندان بودند، خائنها بیرون بودند، اُشْتُلُم می‏کردند.