صراط: آمنه دیروز در تشریح آخرین وضعیت پرونده‌اش به خبرنگار ما گفت: بعد از اینکه در صورت‌جلسه تنظیم رضایت من اشتباه شد، نامه‌ای به حجت‌الاسلام محسنی‌اژه‌ای دادستان کل کشور نوشتم و از او خواستم اجازه ندهد حق من از بین رود او نیز دستور پیگیری ویژه پرونده را صادر کرد و گفت باید رضایت آمنه مطابق آنچه گفته‌است جلب شود.
من گفته بودم برای قصاص گذشت می‌کنم و دیه کامل یک انسان را می‌خواهم و نباید دیه‌ای کمتر به من بدهند. از آنجایی که من قدرت دیدن ندارم در صورت‌جلسه آمده بود آمنه گذشت کرده است و همین را مبنا قرار دادند. وقتی بارها گفته‌ام را تکرار کردم، گفتند چون موضوع رضایت صورت‌جلسه شده نمی‌توانند آن را تغییر دهند من سرانجام به آقای اژه‌ای پناه بردم و ایشان نیز بسیار به من کمک کرد و از دادستان تهران خواست تا به این موضوع رسیدگی کند. هرچند روند رسیدگی بسیار طولانی شد اما آنطور که من فهمیدم دادستانی به دنبال راهی است تا این اشتباه اجرای احکام را جبران کند. سرانجام به من گفتند آنچه می‌خواهم را به‌صورت مکتوب بنویسم و به آنها بدهم تا رسیدگی کنند.
او ادامه داد: متاسفانه مجید آزاد شد بدون اینکه دیه من را بپردازد. او 50میلیون‌تومان به صندوق دادگستری ریخته بود در حالی‌که حتی اگر دیه من را دیه یک زن محسوب و دیه چشم‌ها را هم حساب نمی‌کردند او باید 185میلیون‌تومان به من می‌پرداخت اما مشمول عفو شد و با 50میلیون‌تومان پولی که خانواده‌اش داده بودند از زندان آزاد شده و به خانه‌اش رفته بود.
باز از آقای اژه‌ای درخواست رسیدگی کردم و با نامه‌ای که نوشتم تصمیم گرفته شد حکم 10سال تبعید او اجرا شود و او حالا در تبعید است اما هنوز حتی دیه‌ای را که اجرای احکام نوشته به من پرداخت نکرده‌اند. من رضایت دادم تا نام کشورم به‌عنوان کشوری با مردم بخشنده بر سر زبان‌ها بیفتد و مردم خوشحال باشند این دلیلی نیست که حقم را از من بگیرند و دیه‌ای که حقم بوده را پرداخت نکنند. چرا باید من را نیمی از مجید، مردی که بینایی‌ام را از من گرفت محسوب کنند؟ این حق من نیست.
آمنه بهرامی درباره روند درمانی‌اش گفت: برایم پلک‌بالا و پایین ساخته و با سلول‌های بنیادین کار درمان را از سر گرفته‌اند پنج‌عمل انجام دادم که هزینه آن را دولت پرداخت کرد اما گفتند دیگر بیشتر از این نمی‌توانند کمک کنند و هزینه دوهزاریورو جراحی‌های من برای دولت خیلی سنگین است. وقتی دولتی نمی‌تواند دوهزاریورو هزینه عمل بدهد من دختر نابینا چطور باید آن را بپردازم؟
به همین دلیل از حسن روحانی درخواست دارم اولا به نامه‌ای که فرستادم رسیدگی کند، دوم اینکه برای قربانیان اسیدپاشی که خدا را شکر در ایران زیاد نیستند فکری کند. ما باید تا پایان عمرمان درمان شویم و هزینه درمان خیلی‌گران است. هیچ‌کس از عهده آن برنمی‌آید و ما به حمایت نیاز داریم. ما قربانی سیاست‌های غلط فرهنگی بوده‌ایم و به عنوان شهروندان آسیب‌دیده ایران درخواست کمک داریم، این زخم‌ها باید درمان شود. من از آقای روحانی به عنوان رییس‌جمهوری که بر حقوق شهروندانش تاکید دارد درخواست دارم به همه قربانیان اسیدپاشی کمک کند.
آمنه ادامه داد: به دلیل داروهای سنگینی که مصرف کرده‌ام بیماری‌های دیگری هم گرفته‌ام که آنها هم هزینه زندگی را به‌شدت برایم زیاد کرده است. با این حال قصد دارم تمام تلاشم را برای دوباره‌دیدن بکنم تا دوباره خاک کشورم و مردم مهربان ایران را ببینم. هرچند گفته‌اند در صورت درمان هم فقط 20درصد بینایی‌ام را به‌دست می‌آورم. البته باید بگویم پروتز‌هایی که در چشمم کار گذاشته و پلک‌هایی که ساخته‌اند هم جواب داده اما هنوز پلکم را دوخته‌اند و نور به صورت مستقیم به آن نمی‌خورد اما وقتی در برابر نور آفتاب قرار می‌گیرم آن را حس می‌کنم و همین برایم بسیار امیدوار کننده است.
