صراط: دفتر مطالعات برنامه وبودجه این مرکز در آستانه معرفی وزرای دولت جدید به
مجلس شورای اسلامی، با بیان این مطلب که انتخاب وزرا در ایران فرآیند
پیچیده‌ای دارد و گروه‌های ذی‌نفع سعی دارند افراد مورد نظر خود را به
عنوان وزیر پیشنهاد کنند، افزود: به هر حال، نقش‌آفرینان کلیدی در انتخاب
وزرا رئیس‌جمهور و مجلس هستند که بعضاً شرایط متفاوت و متعارضی را در
انتخاب وزرا مطرح می‌سازند. در همه نظام‌های حکومتی موجود در جهان، از وجود
وزرا به‌عنوان مدیران عالی اجرایی استفاده می‌کنند، اما جایگاه و نقش آنان
لزوماً یکسان نیست و نظام اداری کشورها، الگوهای خاصی را در این زمینه
به‌وجود آورده است.
در برخی از کشورهای دنیا، نامزدهای وزارت از طریق مسیرهای حزبی ارزیابی می‌شوند، اما در ایران به‌دلیل نبود نظام حزبی، شرایط احراز مدون و تعریف شده‌ای برای نامزد وزارت وجود ندارد.
در این وضعیت نمایندگان مجلس شورای اسلامی ناچارند براساس معیارهای عرفی، کیفی و یا توصیه‌های عملی به ارزیابی نامزد پست وزارت بپردازند.
این گزارش می افزاید: همان‌گونه که در بعضی از کشورهای دنیا، نامزدهای وزارت از طریق مسیرهای حزبی ارزیابی می‌شوند و شرایط احراز مشخصی برای پست وزارت، به‌صورت مدون و قانونی وجود ندارد، شاید در جمهوری اسلامی ایران نیز به‌رغم نبود نظام حزبی، اختیارات و مسئولیت‌های نسبتاً وسیع رئیس‌جمهور و یا جایگاه بلندمرتبه وزیر به‌عنوان یک مقام سیاسی و گستردگی حیطه وظایف و مسئولیت‌های او مانع از وجود شرایط احراز مدون و قانونی برای نامزد وزارت شده است.
بدین سبب تا زمانی که شرایط احراز و سازوکارهای مناسبی برای این مهم تعیین نگردد، در بررسی صلاحیت وزرای پیشنهادی توسط نمایندگان مجلس شورای اسلامی به‌صورت اجتناب‌ناپذیر، باید به معیارهای عرفی، کیفی و یا توصیه‌های علمی بسنده کرد.
مرکز پژوهش ها در ادامه با اشاره به ویژگی‌ها و خصوصیات برنامه وزیر و شایستگی‌های شخص نامزد برای سمت وزارت متذکر شد که برنامه وزیر از برنامه وزارتخانه قابل تفکیک است لذا برنامه وزیر که در کنار برنامه خود وزارتخانه، ضمن تمشیت امور روزمره، نحوه تحول و حرکت راهبردی یک وزارتخانه را نیز نشان می‌دهد باید واجد ویژگی‌هایی باشد که از یک «اندیشه بزرگ» نشأت می‌گیرد، ویژگی‌هایی که در تفکر راهبردی و آینده‌نگر خود را نشان می‌دهد. نمود این ویژگی‌ها در برنامه وزیر در قالب تعدادی سؤال منشعب از چهار حوزه روندها، رویدادها، تصاویر و اقدام‌ها مورد پرسش قرار می‌گیرد.
ازسوی دیگر وزارتخانه یکی از دستگاه‌های اساسی در اعمال حاکمیت کشور است. الگوی حکومت مطلوب با توجه به کیفیت حکومت مسائلی را مطرح می‌کند که معمولاً در ساختارهای اقتدارگرا به فراموشی سپرده می‌شوند. در این چارچوب، موفقیت حکومت در ارائه خدمات بهتر به مردم و بهبود وضعیت اقتصادی به کیفیت آن گره می‌خورد. دو معیار شمول مردم و پاسخگویی، کیفیت حکومت را سنجیده و ریشه‌های کامیابی یا ناکامی حکومت‌ها در افزایش قدرت و ثروت ملی را نشان می‌دهد. ازاین‌رو، هر چقدر مدیران و کارگزاران حکومت به این دو اصل ملتزم و متعهد باشند احتمال موفقیت آنها در انجام وظایف محوله بیشتر می‌شود. بررسی این موضوع که آیا آنها برنامه‌ای عملیاتی برای شمول هر چه بیشتر مردم در حوزه عملکرد و تقویت پاسخگویی وزارتخانه متبوع خود دارند اهمیت کیفیت حکومت‌داری را نزد آنها نشان می‌دهد. به همین ترتیب، بی‌توجهی به این امور و برخورد شعارگونه با آن گواه آن است که نمی‌توان از چنین وزیری انتظار عملکرد مطلوب داشت.
در پایان گزارش مرکز پژوهش‌ها همچنین به شایستگی‌های لازم برای احراز مقام وزارت نیز پرداخته شده است. این شایستگی‌ها شامل شایستگی‌های مدیریتی و سیاسی است که توجه به آنها می‌تواند در انتصاب و انتخاب وزرای شایسته یاری رساند. علاوه‌بر این ویژگی‌ها، برخی خصوصیات مورد نظر در آموزه‌های اسلامی نظیر صداقت، ایمان، و ساده‌زیستی عنوان شده است که درواقع از الزامات اساسی در انتخاب کارگزاران حکومت اسلامی محسوب می‌شود و باید در معرفی و انتخاب وزیران مورد توجه قرار گیرد.
در برخی از کشورهای دنیا، نامزدهای وزارت از طریق مسیرهای حزبی ارزیابی می‌شوند، اما در ایران به‌دلیل نبود نظام حزبی، شرایط احراز مدون و تعریف شده‌ای برای نامزد وزارت وجود ندارد.
در این وضعیت نمایندگان مجلس شورای اسلامی ناچارند براساس معیارهای عرفی، کیفی و یا توصیه‌های عملی به ارزیابی نامزد پست وزارت بپردازند.
این گزارش می افزاید: همان‌گونه که در بعضی از کشورهای دنیا، نامزدهای وزارت از طریق مسیرهای حزبی ارزیابی می‌شوند و شرایط احراز مشخصی برای پست وزارت، به‌صورت مدون و قانونی وجود ندارد، شاید در جمهوری اسلامی ایران نیز به‌رغم نبود نظام حزبی، اختیارات و مسئولیت‌های نسبتاً وسیع رئیس‌جمهور و یا جایگاه بلندمرتبه وزیر به‌عنوان یک مقام سیاسی و گستردگی حیطه وظایف و مسئولیت‌های او مانع از وجود شرایط احراز مدون و قانونی برای نامزد وزارت شده است.
بدین سبب تا زمانی که شرایط احراز و سازوکارهای مناسبی برای این مهم تعیین نگردد، در بررسی صلاحیت وزرای پیشنهادی توسط نمایندگان مجلس شورای اسلامی به‌صورت اجتناب‌ناپذیر، باید به معیارهای عرفی، کیفی و یا توصیه‌های علمی بسنده کرد.
مرکز پژوهش ها در ادامه با اشاره به ویژگی‌ها و خصوصیات برنامه وزیر و شایستگی‌های شخص نامزد برای سمت وزارت متذکر شد که برنامه وزیر از برنامه وزارتخانه قابل تفکیک است لذا برنامه وزیر که در کنار برنامه خود وزارتخانه، ضمن تمشیت امور روزمره، نحوه تحول و حرکت راهبردی یک وزارتخانه را نیز نشان می‌دهد باید واجد ویژگی‌هایی باشد که از یک «اندیشه بزرگ» نشأت می‌گیرد، ویژگی‌هایی که در تفکر راهبردی و آینده‌نگر خود را نشان می‌دهد. نمود این ویژگی‌ها در برنامه وزیر در قالب تعدادی سؤال منشعب از چهار حوزه روندها، رویدادها، تصاویر و اقدام‌ها مورد پرسش قرار می‌گیرد.
ازسوی دیگر وزارتخانه یکی از دستگاه‌های اساسی در اعمال حاکمیت کشور است. الگوی حکومت مطلوب با توجه به کیفیت حکومت مسائلی را مطرح می‌کند که معمولاً در ساختارهای اقتدارگرا به فراموشی سپرده می‌شوند. در این چارچوب، موفقیت حکومت در ارائه خدمات بهتر به مردم و بهبود وضعیت اقتصادی به کیفیت آن گره می‌خورد. دو معیار شمول مردم و پاسخگویی، کیفیت حکومت را سنجیده و ریشه‌های کامیابی یا ناکامی حکومت‌ها در افزایش قدرت و ثروت ملی را نشان می‌دهد. ازاین‌رو، هر چقدر مدیران و کارگزاران حکومت به این دو اصل ملتزم و متعهد باشند احتمال موفقیت آنها در انجام وظایف محوله بیشتر می‌شود. بررسی این موضوع که آیا آنها برنامه‌ای عملیاتی برای شمول هر چه بیشتر مردم در حوزه عملکرد و تقویت پاسخگویی وزارتخانه متبوع خود دارند اهمیت کیفیت حکومت‌داری را نزد آنها نشان می‌دهد. به همین ترتیب، بی‌توجهی به این امور و برخورد شعارگونه با آن گواه آن است که نمی‌توان از چنین وزیری انتظار عملکرد مطلوب داشت.
در پایان گزارش مرکز پژوهش‌ها همچنین به شایستگی‌های لازم برای احراز مقام وزارت نیز پرداخته شده است. این شایستگی‌ها شامل شایستگی‌های مدیریتی و سیاسی است که توجه به آنها می‌تواند در انتصاب و انتخاب وزرای شایسته یاری رساند. علاوه‌بر این ویژگی‌ها، برخی خصوصیات مورد نظر در آموزه‌های اسلامی نظیر صداقت، ایمان، و ساده‌زیستی عنوان شده است که درواقع از الزامات اساسی در انتخاب کارگزاران حکومت اسلامی محسوب می‌شود و باید در معرفی و انتخاب وزیران مورد توجه قرار گیرد.
