شورای شهر بر سر چهارراه ریاست

"گروه سیاسی صراط" - مخالفت مجلس با فوریت بررسی طرحی مربوط به عمر شوراهای سوم عملا انتخاب شهردار آینده پایتخت و پیش از آن رییس جدید شورای شهر را به بعد از انتخاب اعضای کابینه جدید موکول کرد.
به گزارش گروه سیاسی صراط، در صورت تصویب این طرح، شوراهای چهارم روز 25 تیر ماه یعنی 19 روز قبل از جابه جایی روسای جمهور قدیم و جدید مشغول به کار می شدند که با توجه به فرصت دوهفته ای رییس جمهور منتخب برای معرفی اعضای کابینه، عملا رایزنی ها و شاید انتخاب نهایی شهردار پایتخت نیز زودتر از تکمیل شدن کابینه به سرانجام می رسید.
اما حالا شوراهای شهر بعد از استقرار دولت جدید شروع به کار خواهند کرد و احتمالا نظر غالب دولت آتی روی انتخاب و تصمیمات آنها سایه خواهد افکند.

ریاست شورا مقدمه انتخاب شهردار
اگرچه مهم ترین تصمیم شوراهای شهر انتخاب شهرداران جدید است اما این امر در کلانشهرها و به ویژه تهران بستگی مستقیم و زیادی به انتخاب رییس جدید شورا خواهد داشت.
بر این اساس، انتخاب رییس جدید شورای شهر، از طرفی جهت گیری شورا در تمایل به گزینه های مطرح شهرداری را نشان می دهد و از طرف دیگر می تواند نظر رییس جدید را به عنوان نظر غالب در انتخاب شهردار آینده مطرح کند.
بر خلاف دوره های دوم و سوم شورای شهر تهران، انتخاب رییس شورای شهر در دوره چهارم با اماواگرهای بسیار بیشتری همراه است. بر این اساس آرای شکننده طیف های مختلف سیاسی راه یافته به شورای چهارم پایتخت، هر گونه اظهارنظر قطعی درباره رییس جدید شورا را با تردید مواجه کرده است.
در حال حاضر، با یک نگاه کلی 17 اصولگرا (شامل جبهه پایداری) و 14 اصلاح طلب به شورای شهر  راه یافته اند. اما با نگاهی دقیق تر و بدون در نظر گرفتن اشتراکات لیست ها و همچنین با لحاظ سه لیست اصلی اصولگرایان (بدون جبهه پایداری)، جبهه پایداری و اصلاح طلبان، 8 نفر از اصولگرایان، 5 نفر از جبهه پایداری و 12 نفر از اصلاح طلبان در شورا حضور دارند و مابقی 6 نفر باقی مانده اشتراکات بین لیست هاست. در این بین 2 نفر در لیست اصلاح طلبان و اصولگرایان و نیز 4 نفر در لیست اصولگرایان و جبهه پایداری مشترک هستند.

تا کنون برای ریاست شورای چهارم 4 گزینه جدی مطرح شده است. اولین گزینه مهدی چمران رییس دوره های دوم و سوم شورای شهر است. گزینه دوم مرتضی طلایی است؛ گزینه سوم پرویز سروری و گزینه چهارم احمد مسجدجامعی است.

حال در این دسته بندی جدید برای انتخاب رییس شورا، اصلاح طلبان پشت سر مسجدجامعی و به احتمال فراوان نامزدهای جبهه پایداری پشت سر سروری صف خواهند بست. سایر اصولگرایان نیز در دو طیف چمران و قالی باف به ترتیب از چمران و طلایی حمایت خواهند کرد.
با این وضع شاید بتوان گفت در مرحله اول مسجدجامعی 12 رای و سروری 8 رای خواهند داشت و سایر آرا میان چمران و طلایی تقسیم خواهد شد. طبیعی است که هیچ یک از این آرا برای به دست گرفتن ریاست شورا کافی نیست. در این شرایط انتخاب دوم نمایندگان شورای شهر برای ریاست شورا اهمیت قابل ملاحظه ای می یابد. حال با در نظر گرفتن اینکه بعید است آرای اصولگرایان به مسجدجامعی تعلق بگیرد، ریاست او عملا منتفی خواهد شد و رقابت برای ریاست شورا میان سه گزینه دیگر ادامه خواهد یافت.
در این شرایط، بعید است غالب آرای اصلاح طلبان به سمت سروری برود. با پذیرش این فرض، رقابت اصلی میان مهدی چمران و مرتضی طلایی خواهد بود.
در این شرایط احتمالا شهردار مورد نظر این دو تاثیر زیادی روی انتخاب یا عدم انتخاب آنها به عنوان رییس خواهد داشت. علیرضا دبیر یکی از منتخبان شورای شهر، هم درست از این زاویه به موضوع نگاه می کند. او معتقد است «هرچند انتخاب رئيس شوراي شهر زودتر از شهردار تهران است اما واقعيت اين است که انتخاب شهردار تهران بر انتخاب رئيس شورا تاثير دارد و صادقانه مي گويم اين که شهردار تهران چه کسي باشد رئيس شورا نيزمشخص مي کند.»
به بیان دقیق تر باید گفت در این شراط انتخاب رییس شورا به «شهردار مورد نظر» هر یک از کاندیداهای ریاست بستگی مستقیم دارد. با این وصف، یک صف بندی کلی در شورای شهر میان موافقان و مخالفان تداوم شهرداری قالی باف خواهیم داشت. در این بین طلایی بی شک موافق ادامه وضعیت موجود و انتخاب مجدد قالی باف است در حالی که شواهد و اخبار رسیده حکایت از آن دارد که گزینه قالی باف گزینه مورد نظر چمران برای شهرداری نیست. برای مشاهده نتیجه این صف آرایی باید منتظر ماند و دید انتخاب رییس شورای شهر به عنوان مقدمه ای برای انتخاب شهردار بعدی پایتخت به کجا خواهد کشید. هرچند در این فاصله زمانی ممکن است مطرح یا جدی شدن نام برخی از گزینه های مورد نظر برای شهرداری صف آرایی جدیدی را در شورای شهر رقم بزند.