صراط: در بسیاری از کشورهای جهان تاکسی‌های زرد رنگ در شهرها تردد می‌کنند و
برخی از این شهرها در انتخاب رنگ زرد برای تاکسی‌هایشان تاریخچه مشترکی
را دارند.
ایسنا، شاید برای بسیاری از ما هر از گاهی این سوال به ذهن خطور کند که چرا رنگ زرد برای تاکسی‌ها در بسیاری از کشورها معمول شده و در واقع فلسفه انتخاب رنگ زرد برای تاکسی‌ها چیست؟
در سال 1908 میلادی «آلبرت راک ول»، مدیر و موسس شرکت حمل‌ونقل «New Departure» در شهر «بریستول» در ایالت «کنکتیکت» آمریکا به منظور ارزیابی سیستم تاکسیرانی اروپا عازم این قاره شد با این امید که شاید بتواند سیستم مشابهی را در شهر واشنگتن دی سی نیز راه‌اندازی کند.
در آن زمان در شهرهای «ویکاف»، «چرچ» و «پارتریج» نیز تعدادی از تاکسی‌های زرد و نارنجی رنگ «راک ول» که در سال 1909 میلادی در خیابان‌های منطقه «منهتن» تردد می‌کردند، استفاده می‌شدند.
در ماه مارس 1910 میلادی، شرکت تاکسیرانی کانکتیکت و در واقع روسای شرکت حمل‌ونقل New Departure، مسئولیت مدیریت و کنترل تاکسی‌های شهرهای ویکاف، چرچ و پارتریج را برعهده گرفتند.
اما بالاخره در تاریخ چهارم آوریل 1912 میلادی کمپانی تاکسیرانی «Yellow Taxicab» با تاکسی‌های زرد رنگ خود وارد میدان شد.
نرخ کرایه‌های تاکسی این شرکت در آن سال‌ها برای هر 1.6 کیلومتر، 50 سنت بود. بعلاوه در میان مدیران و سرمایه‌گذاران این شرکت، آلبرت راک ول و شرکت تاکسیرانی کانکتیکت نیز حضور داشتند.
شرکت Yellow Taxicab اندکی پس از تاسیس، با شرکت Cab and Taxi ادغام شد و به پشتوانه قدرت شرکت Connecticut Cab، این تجارت نوپا توانست بخش اعظمی از بازار نیویورک را به خود اختصاص دهد. اما حیات مستقل این شرکت بسیار کوتاه بود و در نهایت جنگ کرایه‌ها و محدودیت‌ها منجر به ادغام این شرکت با شرکت حمل و نقل Mason-Seaman در سوم مارس 1914 میلادی شد.
از سوی دیگر در سال 1914 میلادی شرکت Yellow Cab شیکاگو از سوی «جان هرتز» تاسیس شد. تاکسی‌های این شرکت با طراحی ویژه و موتور چهار سیلندر با هدف کاربری تاکسی از سوی شرکت Racing Body تجهیز شدند.
بنابر اعلام مسئولان شرکت Yellow Cab، فلسفه رنگ و نام «زرد» که از سوی «جان هرتز» برای این شرکت انتخاب شده به دنبال یک مطالعه از سوی دانشگاه شیکاگو صورت گرفته است. این تحقیق نشان می‌دهد رنگ زرد، آسان‌ترین رنگ برای تشخیص و دیدن است.
با وجود تاکسی‌های زرد رنگ در نیویورک و تاکسی‌های مشکی رنگ در لندن و نیز تاکسی‌های صورتی رنگ در مکزیکوسیتی به نظر می‌رسد که اکنون در شهرهای مختلف رنگ‌های متفاوتی برای تاکسی‌ها تعیین می‌شود.
البته در حالی که رنگ بسیاری از تاکسی‌ها طوری انتخاب می‌شوند که برای مسافران براحتی قابل تشخیص باشند اما برخی تاکسی‌ها نیز با توجه به شرکت‌های مختلف گرداننده آنها رنگ‌های متفاوتی دارند مثلا در شیکاگو برای تاکسی‌ها یک رنگ مشخص و واحد وجود ندارد و رنگ آنها بر اساس شرکت‌های گرداننده‌شان انتخاب شده است.
از سوی دیگر در برخی موارد رنگ تاکسی‌ها مانند شهر بوستون تحت حمایت قانون است. در مکزیکوسیتی نیز تاکسی‌هایی با رنگ زرد، سبز و سفید با یک نوار قرمز رنگ در اطراف آنها وجود دارد. هم‌چنین در این شهر تاکسی‌های صورتی رنگی وجود دارد که منحصرا متعلق به زنان هستند.
نکته جالب‌تر اینکه در شهر شانگهای چین، تنها شرکت‌هایی حق انتخاب رنگ تاکسی‌های خود را دارند که بیش از هزار دستگاه تاکسی داشته باشند که در این صورت می‌توانند رنگ تاکسی‌های خود را از بین هشت رنگ تعیین شده، انتخاب کنند.
ایسنا، شاید برای بسیاری از ما هر از گاهی این سوال به ذهن خطور کند که چرا رنگ زرد برای تاکسی‌ها در بسیاری از کشورها معمول شده و در واقع فلسفه انتخاب رنگ زرد برای تاکسی‌ها چیست؟
در سال 1908 میلادی «آلبرت راک ول»، مدیر و موسس شرکت حمل‌ونقل «New Departure» در شهر «بریستول» در ایالت «کنکتیکت» آمریکا به منظور ارزیابی سیستم تاکسیرانی اروپا عازم این قاره شد با این امید که شاید بتواند سیستم مشابهی را در شهر واشنگتن دی سی نیز راه‌اندازی کند.
در آن زمان در شهرهای «ویکاف»، «چرچ» و «پارتریج» نیز تعدادی از تاکسی‌های زرد و نارنجی رنگ «راک ول» که در سال 1909 میلادی در خیابان‌های منطقه «منهتن» تردد می‌کردند، استفاده می‌شدند.
در ماه مارس 1910 میلادی، شرکت تاکسیرانی کانکتیکت و در واقع روسای شرکت حمل‌ونقل New Departure، مسئولیت مدیریت و کنترل تاکسی‌های شهرهای ویکاف، چرچ و پارتریج را برعهده گرفتند.
اما بالاخره در تاریخ چهارم آوریل 1912 میلادی کمپانی تاکسیرانی «Yellow Taxicab» با تاکسی‌های زرد رنگ خود وارد میدان شد.
نرخ کرایه‌های تاکسی این شرکت در آن سال‌ها برای هر 1.6 کیلومتر، 50 سنت بود. بعلاوه در میان مدیران و سرمایه‌گذاران این شرکت، آلبرت راک ول و شرکت تاکسیرانی کانکتیکت نیز حضور داشتند.
شرکت Yellow Taxicab اندکی پس از تاسیس، با شرکت Cab and Taxi ادغام شد و به پشتوانه قدرت شرکت Connecticut Cab، این تجارت نوپا توانست بخش اعظمی از بازار نیویورک را به خود اختصاص دهد. اما حیات مستقل این شرکت بسیار کوتاه بود و در نهایت جنگ کرایه‌ها و محدودیت‌ها منجر به ادغام این شرکت با شرکت حمل و نقل Mason-Seaman در سوم مارس 1914 میلادی شد.
از سوی دیگر در سال 1914 میلادی شرکت Yellow Cab شیکاگو از سوی «جان هرتز» تاسیس شد. تاکسی‌های این شرکت با طراحی ویژه و موتور چهار سیلندر با هدف کاربری تاکسی از سوی شرکت Racing Body تجهیز شدند.
بنابر اعلام مسئولان شرکت Yellow Cab، فلسفه رنگ و نام «زرد» که از سوی «جان هرتز» برای این شرکت انتخاب شده به دنبال یک مطالعه از سوی دانشگاه شیکاگو صورت گرفته است. این تحقیق نشان می‌دهد رنگ زرد، آسان‌ترین رنگ برای تشخیص و دیدن است.
با وجود تاکسی‌های زرد رنگ در نیویورک و تاکسی‌های مشکی رنگ در لندن و نیز تاکسی‌های صورتی رنگ در مکزیکوسیتی به نظر می‌رسد که اکنون در شهرهای مختلف رنگ‌های متفاوتی برای تاکسی‌ها تعیین می‌شود.
البته در حالی که رنگ بسیاری از تاکسی‌ها طوری انتخاب می‌شوند که برای مسافران براحتی قابل تشخیص باشند اما برخی تاکسی‌ها نیز با توجه به شرکت‌های مختلف گرداننده آنها رنگ‌های متفاوتی دارند مثلا در شیکاگو برای تاکسی‌ها یک رنگ مشخص و واحد وجود ندارد و رنگ آنها بر اساس شرکت‌های گرداننده‌شان انتخاب شده است.
از سوی دیگر در برخی موارد رنگ تاکسی‌ها مانند شهر بوستون تحت حمایت قانون است. در مکزیکوسیتی نیز تاکسی‌هایی با رنگ زرد، سبز و سفید با یک نوار قرمز رنگ در اطراف آنها وجود دارد. هم‌چنین در این شهر تاکسی‌های صورتی رنگی وجود دارد که منحصرا متعلق به زنان هستند.
نکته جالب‌تر اینکه در شهر شانگهای چین، تنها شرکت‌هایی حق انتخاب رنگ تاکسی‌های خود را دارند که بیش از هزار دستگاه تاکسی داشته باشند که در این صورت می‌توانند رنگ تاکسی‌های خود را از بین هشت رنگ تعیین شده، انتخاب کنند.
