صراط: صادق زیباکلام، استاد علوم سیاسی دانشگاه تهران، در نامه سرگشاده ای که خطاب به آیت الله هاشمی رفسنجانی و حجت الاسلام محمد خاتمی نگاشته، خواستار دخالت این دو برای مشخص شدن نامزد واحد اصلاح طلبان شده است.
زیباکلام ضمن انتقاد شدید از اصولگرایان و اشاره به حمایت های گسترده آنان از احمدی نژاد در سال های گذشته، خطاب به هاشمی و خاتمی می نویسد:« بنده فکر نمی کنم نیازی به تشریح این حقیقت تلخ باشد که وجود دو نامزد اصلاح طلب چه تبعات مصیبت باری برای اصلاحات و جنبش دمکراسی خواهی ایران در پی خواهد داشت.
مسئله فقط در این نیست که اصلاح طلبان آن قدر بی برنامه و بی تدبیر بوده اند که حتی نتوانسته اند بر روی یک نامزد واحد به توافق برسند. بلکه مسئله بیشتر متوجه فقدان احساس مسئولیت در قبال میلیون ها طرفدار در سطح کشور می باشد.آنان عملا رها شده اند که خودشان هر طور که صلاح می بینند اقدام نمایند.
این بی ارادگی سیاسی و مواجه نشدن با بار سنگین مسئولیت اجتماعی که شرایط کنونی جامعه ایران بر دوش شما بزرگواران به عنوان رهبری اصلاحات و اصلاح طلبان گذارده، در گذشته هم مع الاسف آثار و نتایج نامطلوبی برای اصلاح طلبان به بارآورده است. اما این بار شرایط و اوضاع بحرانی داخلی و خارجی کشور به گونه ایی است که بیش از پیش می طلبد شما سروران خیلی خیلی جدی تر به مسئولیت تاریخی تان لبیک گویید.
روش نکردن تکلیف طرفداران اصلاحات با هیچ عذر و بهانه ایی قابل توجیه نیست. پاسخگو نبودن رهبری اصلاحات به رسالت تاریخی اش راه را برای پیروزی مجدد اصولگرایان هموار خواهد نمود. بالطبع آقایان روحانی و عارف هرکدام واجد نقاط قوت و ضعف های متفاوتی هستند.
محبوبیت آقای عارف یقیناً در میان اقشار و لایه های تحصیلکرده، بالاخص دانشجویان بیشتر است. درعین حال این هم واقعیتی است که بسیاری از اصولگرایان معتدل تر و میانه رو تر ممکن است به آقای روحانی رأی دهند. به علاوه مسئله اساسی تر آنست که در صورت موفقیت، کدام یک از آنان بهتر و بیشتر می تواند با بدنه اصولگرایان درون حاکمیت کار کند. از این بابت هم شانس آقای روحانی خیلی بیشتر از آقای عارف است.
به هر حال تصمیم دشواری فرا روی شما آقایان قرار گرفته است. یقیناً هر
تصمیمی که شما و مشاورین تان به آن برسید برای آقایان روحانی و عارف می
بایستی واجب الاطاعه باشد. این نکته دوم مبارزه سیاسی و اجتماعی است: داشتن
نظم، تشکل، سازماندهی، پرهیز از فرد محوری و تبعیت از رهبری دسته جمعی. در
غیر این صورت می رسیم بار دیگر به داستان غم انگیز اصلاح طلبان در جریان
انتخابات سال ۸۴.
اگر هرکدام از آقایان روحانی یا عارف از تصمیم جمعی اصلاح طلبان تمکین
نکردند، رهبری اصلاحات می بایستی به طرفداران اعلام نمایند که ایشان به
صورت فردی در انتخابات شرکت دارند و نامزد اصلاح طلبان نیستند. تصدیع اوقات
کردم و پوزش می طلبم. اما خدا می داند که اگر سیاست های هشت ساله گذشته
نقطه امیدی باقی گذارده بود،خیلی جای نگرانی از تداوم این سیاستها برای
چهار سال دیگر نمی رفت.»
