در آن میان، صحنه هایی به چشم می آمد که بسیار جای تامل و درنگ داشت.
گاهی اتفاق می افتاد عده ای با ظاهری کاملا حزب اللهی، با لباس یکدست مشکی (به مناسبت ایام عزاداری محرم) و چفیه بر گردن، به افرادی که درحال پخش و نصب پوسترهای خاتمی بودند حمله کرده و ضمن فحاشی و هتاکی به همه هواداران خاتمی، آنان را مورد ضرب و شتم قرار می دادند. مشاهده این صحنه ها که همواره با اظهار مظلومیت خاتمی چی ها همراه بود، باعث می شد تا مردم نسبت به خاتمی و هوادارانش احساس گرایش و حمایت پیدا کنند.
گاه نیز اگر تعدادی بچه حزب اللهی واقعی، درحال بحث با هوادران خاتمی بودند، ناگهان چند موتور سوار (هوندا 125) با همان شکل و شمایل مشکی پوش و چفیه بر گردن، وارد جمع می شدند و همه را به هم می ریختند.
این گونه برخوردهای دگم و متعصبانه که غالبا با اهانت و فحاشی همراه بود، هیچ فایده ای نداشت جز منفور شدن بچه حزب اللهی ها در چشم مردم و بالا رفتن آمار خاتمی.
اصل قضیه چی بود؟:
"سعید حجاریان" (مغز ناقص اصلاح طلبان) که خود، همسر (خانم دکتر مرصوصی) و برادران همسرش سابقه عضویت و همکاری با منافقین (سازمان مجاهدین خلق) از قبل انقلاب تا بعد از آن را داشتند، به عنوان تئوریسین باند خاتمی، طرح هایی مختلفی برای بالا بردن آرای خاتمی ارائه داد که یکی از مهمترین آنها "گارد ویژه حزب الله" بود!
بله "گارد ویژه حزب الله"!
حمید داودآبادی در ادامه این مطلب در وبلاگ خود آورد؛ بنا بر طرح حجاریان،
تعداد زیادی جوان با محاسن بلند، لباس یکدست مشکی، سوار بر موتورهای هوندا
125 که کاملا شاخصه بچه حزب اللهی ها بود، در محلات شهر می چرخیدند.
وظیفه "گارد ویژه حزب الله" دو چیز بود:
1 – حمایت از تبلیغاتچی های اصلاح طلبان در برابر حملات احتمالی. در چنین
اوقاتی، "گارد ویژه حزب الله" با شکل و شمایل ویژه خود وارد عمل می شد و
این جو را به وجود می آورد که "حتی بچه حزب اللهی ها هم هوادران سرسخت
خاتمی هستند."
2 – ایجاد جو مظلومیت برای خاتمی و هوادارانش. در این حالت، "گارد ویژه
حزب الله" ساخته سعید حجاریان، وظیفه داشت تا در برخی نقاط شلوغ شهر، به
تبلیغاتچی های خاتمی حمله کنند، در مقابل چشمان مردم آنها را مورد ضرب و
شتم قرار دهند و با فحاشی رکیک به خاتمی و هوادارانش، از کاندید مقابل او
اعلام حمایت کنند!
پیش زمینه طرح سعید حجاریان:
قبل از آن، در سال های اول پیروزی انقلاب اسلامی، (1358 تا 1360) چنین
شیوه رذیلانه ای را منافقین به کار می گرفتند که عده ای را با تیپ خاص حزب
اللهی، مامور می کردند تا به دختران جوانی که نشریات مجاهدین را می فروختند
حمله کنند و با فحاشی و اهانت به آنها، مظلومیت منافقین را در برابر
دیدگان مردم قرار دهند.
(نمونه هایی از این شیوه منافقانه، در کتاب "بیست سال قدرت و دیگر هیچ"
خاطرات "طاهره باقرزاده" چاپ موسسه روزنامه اطلاعات از زبان وی آمده است.)
