به گزارش صراط،از
سوی دیگرسرزمینهای اشغالی شاهد زمینه های آغاز انتفاضه سوم می باشد بویژه
که اوضاع موجود در آن بسیار شبیه به اوضاع پیش از آغاز دو انتفاضه قبلی
است. از سویی کارکنان حکومت خودگردان در کرانه باختری در حال برپائی
اعتصابهای پی درپی بعلت عدم دریافت حقوق ومستمری خود طی چند ماه اخیر
هستند. همچنین اوضاع اقتصادی روبه نابسامانی شدید گذارده است و حکومت
خودگردان بعلت محاصره مالی اعمال شده از سوی رژیم صهیونیستی با بحران شدیدی
روبروست واین با وجود وعده های نتنیاهو درباره تحویل پولهای مالیات در ماه
ژانویه به حکومت خود گردان است که اسرائیل آنرا بنام فلسطینیان جمع آوری
می نماید. همچنین پولهایی که کمک دهندگان به فلسطینیان بطور منظم تحویل
فلسطینیان نمی گردد . اتحادیه عرب اخیرا اعلام آمادگی کرد ماهیانه 100
ملیون دلار تقدیم فلسطینی ها نماید که البته تاکنون به این وعده عمل نشده
است.
از سوی دیگر وبهنگام تجاوز اخیر رژیم صهیونیستی علیه غزه در ماه
نوامبر گذشته ، فعالیتهایی مردمی فلسطینی جدی و گسترده ای در کرانه باختری
در رویاروئی با نیروهای تجاوزگر اشغالگر صورت گرفت . رژیم صهیونیستی به
فعالیتهای خود برای گسترش آبادی سازی ادامه می دهد و آخرین آن طرح " إی 1"
است که شمال کرانه باختری را از جنوب آن جدا می نماید وصهیونیستها 10 درصد
کرانه باختری را مصادره مینمایند . این طرح در حقیقت بصورت کوبیدن آخرین
میخ در نعش کوششهای بعمل آمده برای انحلال دو دولت است چون امکان برپائی یک
دولت فلسطینی با امکانات جغرافیایی و قدرت ، را از بین میبرد. رژیم
صهیونیستی با آبادی سازی و ساخت دیوار حائل و راههای احداث شده ، تاکنون
بیش از 60 درصد کرانه باختری را به اشغال خود درآورده است ، واین جدا از
طرح آبادی سازی اخیر است که جدا سازی شهرها و روستاهای فلسطین نشین را از
میان برمی دارد و آنها را بصورت مجموعه های صهیونیست نشین جدا از یکدیگر در
می آورد.
از جنبه سیاسی : دستاوردی که در سازمان ملل تحقق یافت وطی آن
فلسطین بعنوان عضو ناظر در این سازمان بین المللی پذیرفته شد ، تنها یک
دستاورد معنوی بشمار می آید و با توجه به کشمکش فلسطینی عربی ـ صهیونیستی
نمی توان در صحنه واقعی آنرا به اجرا در آورد.
از سوی دیگر روند سازش
به بن بست رسیده است و گفتگوهای بیست ساله با رژیم صهیونیستی تنها به بروز
فجایع وبحرانها بر طرح ملی فلسطین وحقوق فلسطینیان انجامیده است . اسرائیل
در نظر دارد دیدگاه خود درباره سازش را بر فلسطینیان واعراب تحمیل نماید
واین روند بر گردن نهادن فلسطینی ها واعراب در برابر اسرائیل استوار است.
در
زمینه داخلی رژیم صهیونیستی : نتایج انتخابات اخیر این رژیم نشان داد که
احزاب افراطی وبسیار افراطی از پیشرفت بیشتری برخوردار هستند واین نشان می
دهد که تحولات رژیم صهیونیستی همچنان بسوی افراط گرائی و فاشیسم صهیونیستی
پیش می رود. واین به چه معنی است ؟ این نشان دهنده این است که ما شاهد یک
ائتلاف حکومتی بریاست نتنیاهو ـ لیبرمن با نیروهای راستگرای افراطی که
افراطی تر از ائتلاف کنونی خواهد بود واین نشان می دهد که ما در برابر یک
روند سازش بسیار مذلت بار ونادیده گفتن حقوق ملی فلسطینیان قرار داریم.
در
مقابل : حکومت خودگردان فلسطین در برابر این لجاجت شدید رژیم صهیونیستی
ونادیده گرفتن حقوق ملی فلسطینیان ، هیچگونه استراتژی جانشین برای گفتگو
مطرح نکرده است بلکه روز به روز بر لجاجت خود می افزاید با وجود آنکه
ناتوانی و بی ارزشی آن و پیامدهای مخرب آن بر مسئله فلسطین روشن است. حکومت
خودگردان متأسفانه مقاومت مشروع را نه تنها خشونت بشمار می آورد بلکه آنرا
نوعی تروریسم می داند واین با وجود تجاوزهای روزانه صهیونیستها بر سرزمین
فلسطین و مردم آن می باشد (در کرانه باختری و نوار غزه و منطقه اشغالی
1948) .
در مقابل نیز: حکومت در غزه نیز به آرام سازی پایبند است و آتش
بس با دشمن صهیونیستی را برای مدتی نامشخص به اجرا در آورده است. رژیم
صهیونیستی همچنان به محاصره غزه ادامه می دهد . هدف از این سخنان : رژیم
صهیونیستی بدون دست زدن به عملیات نظامی از سوی نیروهای مقاومت فلسطین ، در
وضعیتی مناسب قرار دارد . البته بجز عملیات نظامی که از سوی گروههای
مقاومت و بدون اطلاع حماس در غزه ونیز در کرانه باختری بدون اطلاع حکومت
خودگردان صورت میگیرد بخصوص که هماهنگی های امنیتی میان حکومت رام الله
وغزه از یکسو و رژیم صهیونیستی از سوی دیگربرقرار است . در نتیجه تل آویو
بیش از پیش قوانین تبعیض نژادی را علیه فلسطینیان مناطق اشغالی 1948 بکار
خواهد گرفت و همچنان به ایجاد موانع دربرابر دست یافتن فلسطینیان به حقوق
خود ادامه خواهد داد.
از جنبه عربی : أمیدهای فلسطینیان که بر اساس
تحولات مثبت درباره به اصطلاح ( بهار عربی ) درباره مسئله فلسطین وکشمکش با
رژیم صهیونیستی استوار بود ، تحقق نیافت مگر در بخش بسیار کوچکی از آن .
این کشورها همچنان با پیامدها ومشکلات داخلی داخلی روبرو هستند به گونه ای
که فلسطین وکشمکش با دشمن صهیونیستی در برنامه های این کشورها از اولویت
برخوردار نیستند و در نتیجه پیامدهای واقعی بطور مثبت بر طرح ملی فلسطین
تأثیر گذار نمی باشد.
اوضاع بین المللی : فلسطین در برنامه های بین
المللی از جایگاه اولویت برخوردار نمی باشد ، ما هم اکنون شاهد اولویتهای
مسائل بین المللی بشرح ذیل می باشیم : مسئله هسته ای ایران در مقدمه قرار
دارد وسپس جنبشهای بیداری مردمی در کشورهای عربی . می توان گفت که رژیم
صهیونیستی در وضعیت آرامش نسبی قرار دارد که در نتیجه جنایات آن مورد
اعتراض قرار نمی گیرد بجز موضوع آبادی سازی که البته کوشش دارد بر اساس
تحمیل واقعیت عمل نماید و طبیعی است که نتنیاهو از طریق فرستاده خود (
مولخو) از محود عباس تقاضا نماید برای آرام سازی اوضاع در سرزمینهای اشغالی
اقدام کند. دستاورد پذیرش فلسطین بعنوان ناظر در سازمان ملل ونیز پایداری
مقاومت در جنگ هشت روزه در غزه متأسفانه به سود فلسطین مورد بهره برداری
قرار نگرفت و نتوانست وحدت ملی فلسطینیان را بر اساس اصول ملی فلسطین به
گذشته ها باز گرداند و نبرد مسلحانه که یکی از چهره های مقاومت است زنده
نشد. و سازمان آزادی بخش فلسطین مورد بازسازی قرار نگرفت .
در نتجه
تمامی شرایط برای برپائی انتفاضه سوم فلسطین آماده است، اما این انتفاضه
نیازمند فرماندهی یکسان فلسطینی است ( که البته در فلسطین شاهد آن نمی
باشیم ) و این درحالی است که محمود عباس در سخنرانی خود در این باره اظهار
داشت : اسرائیل در حال ایجاد تحول در رویاروئی خود با فلسطینیان است و
گلوله های وقعی را برای کشتن جوانان و کودکان ما بکار میگیرد. آنها می
خواهند ما را به مرحله ای برسانند که ما مایل بدان نیستیم . واین اشاره ای
است به انتفاضه ! آنچه را که محمود عباس بصراحت بیان نکرد ، از سوی نبیل
شعث در گفتگو با روزنامه ( معاریو) بیان گردید ( برنامه ریزی برای انتفاضه
سوم وجود ندارد ) . ما این را می گوئیم چون انتفاضه مقاومت مردمی است و
محمود عباس مایل به رسیدن به آن مرحله نمی باشد . واین بطور منفی بر روند
آغاز آن تأثیر می گذارد .اما در بسیاری از موارد : وقوع انتفاضه مردمی از
یکسو ارتباطی با واقعیت سیاسی موجود ندارد و از سوی دیگر انتفاضه با یک
جرقه روشن می گردد که بیشتر اوقات بر اثر یک رویداد غیر قابل پیش بینی صورت
میگیرد وشاید اسرا و کشتن جرادات همان جرقه باشد.؟
تمامی این وقایع در
حالی صورت میگیرد که زمینه مناسب است و بیشتر احتمالها نشان می دهد که
وقوع انتفاضه سوم بسیار نزدیک می باشد، بخصوص که اوضاع سیاسی همچنان پایدار
وبدون تحول وپیشرفت است و اوضاع فلسطینیان با بحرانهای مالی و سیاسی و
بنیادین روبروست بخصوص که بی ثباتی در جهان عرب گسترش یافته و تمامی کوششای
بین المللی از رژیم صهیونیستی هواداری می نماید. بگفته ای دقیق تر ما در
مرحله کنونی در آستانه جوشش و وقوع انتفاضه سوم وگسترده ای قرار داریم.
دکتر فایز رشید، تحلیلگر فلسطینی است.
